Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά •
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Βρισκόμαστε στο μέσον των Πνευματικών Αγώνων της Αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής και η Εκκλησία, μας προβάλλει, το πολυτιμότερο κόσμημά της, το ακαταμάχητο όπλο της, τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου, όχι μόνον για να τον προσκυνήσουμε, αλλά κυρίως για να αναλογιστούμε το χρέος μας απέναντι Του.
Την πρόσκληση που κάνει ο Θεός σε κάθε πιστό μαθητή Του. “Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν,
απαρνησάσθω εαυτόν και ακολούθει μοι”.
“Απαρνησάσθω” να κόψει κάθε σχέση με το κακό, τον διεφθαρμένο εαυτό του, την αμαρτία και με σταθερή απόφαση να σηκώσει το Σταυρό του και να με ακολουθήσει.
Είναι πράγματι Σταυρός ο αγώνας να κόψει κανείς τις αμαρτωλές του συνήθειες, τα πάθη, τις αδυναμίες, που έχουν ριζώσει βαθιά μέσα στην ψυχή του.
Αγώνας σκληρός, αλλά και σωτήριος. Πάθη που μας ταλαιπωρούν δεν ξεριζώνονται εύκολα! Η νέκρωση των παθών μας, σημαίνει να μην σε συγκινεί τίποτα το αμαρτωλό και παράλληλα ούτε να αντιδράς όταν θίγεται ο εγωισμός σου, ούτε να επιδιώκεις το συμφέρον σου μόνον, ούτε να σε συγκινεί ο πλούτος και η εφήμερη δόξα.
Έρχεται όμως και ο άλλος Σταυρός που καλούμαστε με την ίδια αφοσίωση και αυταπάρνηση να σηκώσουμε όπως μια ξαφνική δοκιμασία της ζωής, μια ανίατη ασθένεια, ένα αξεπέραστο πρόβλημα, μια ολοφάνερη αδικία, ένα αβάσταχτο πένθος.
Ο πραγματικά πιστός γνωρίζει, ότι αυτός που επιτρέπει αυτούς τους σταυρούς, δεν είναι κάποιος που του αρέσει να βασανίζει τους ανθρώπους, αλλά Αυτός που πρώτος βάστασε Σταυρό ανέκφραστης οδύνης και πόνου, που κανένας άνθρωπος δεν έχει αναλάβει ούτε πρόκειται να αναλάβει ποτέ.
Σήκωσε αυτόν τον Σταυρό, που μοναδικό σκοπό είχε, τη σωτηρία της κάθε ανθρώπινης ψυχής, η αξία της όποιας ψυχής είναι ανυπολόγιστη! “Τι ωφελήσει άνθρωπος εάν κερδίσει τον κόσμον όλον και ζυμιωθεί την ψυχήν αυτού”;
Γι’ αυτήν την ψυχή έγινε άνθρωπος, γι’ αυτήν έχυσε το αίμα Του στο Σταυρό. Αν αυτό το λύτρο που πλήρωσε ο Θεός, το τίμιο Αίμα Του δηλαδή, το αγνοήσουμε και το περιφρονήσουμε, με την συνεχιζόμενη αμαρτολώτητά μας, η καταστροφή μας θα είναι ανεπανόρθωτη και θα χαθεί αυτό το πολυτιμότατο αγαθό που ακούει στο όνομα ψυχή, για πάντα.
Αυτή την ψυχή ζητούν οι δαίμονες. Αυτή την ψυχή τη δική μου και την δική σας θέλουν να αρπάξουν και να κατασπαράξουν.
Η σωτηρία της ψυχής μας, θέλει αγώνα, θέλει θυσίες, θέλει μετάνοια, θέλει προσευχή. Διαφορετικά, μας τα λέει ξεκάθαρα ο Θεός, θα είστε αποστάτες και για τους αποστάτες η σωτηρία είναι χαμένη.
Αδελφοί μου•
Εμείς σήμερα που ατενίζουμε και προσκυνούμε με πίστη και ευλάβεια τον Σταυρό Του, μην ξεχνάμε ότι πίσω από τον αγώνα και τις θυσίες που συνοδεύουν την άρση του Σταυρού, κρύβεται η χαρά και η δόξα της Αναστάσεως.
Και μη ξεχνάμε. Δεν είμαστε μόνοι! Έχουμε βοηθούς και αντιλήπτορες τους Αποστόλους, τους Μάρτυρες τους Αγίους μας που αγωνίστηκαν πριν από μας και βγήκαν νικητές. Και η Παναγία; Κάνει τίποτα άλλο από του να προσεύχεται για εμάς;
