Βλέπω πάνω από τα κεφάλια σας τα κέρατα. Όταν σιγά σιγά φεύγει η πίστη και ο σεβασμός απέναντι στον Θεό, αλλά και σε ό,τι έχει δημιουργήσει, τότε αυξάνει το ανθρώπινο εγωιστικό στοιχείο. Το θέλημα του Θεού το γνωρίζουμε ή το φτιάχνουμε στα μέτρα μας και συνήθως κάτω από το πρίσμα του ότι ο Θεός είναι αγάπη και όλα τα συγχωρεί. Όμως αυτός που έχει χάσει την αληθινή πίστη και έχει «εφεύρει» τη δική του πίστη απέναντι στον Θεό εξυψώνοντας τον εγωισμό του, τότε καταργεί καθετί που έχει διδάξει ο Θεός.

Ο Χριστός μέσα στην Καινή Διαθήκη μας είπε: «ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. Αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται» (Ματθ. 22, 37-40). Δηλαδή:«να αγαπάς Κυριον τον Θεόν σου με όλην την καρδιάν σου και με όλην την ψυχήν σου και με όλην την δοιάνοιάν σου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε εντολή ομοία με αυτήν· να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτόν σου. Επάνω εις τας δύο αυτάς εντολάς όλος ο νόμος και οι προφήται στηρίζονται”. (Και εις την πονηράν εκείνην ερώτησιν έδωσε την θείαν απάντησίν του».

Ο σύγχρονός όμως άνθρωπος, έχει φτιάξει στα μέτρα του μια δική του πίστη και στα μέτρα του μια δική του αγάπη η οποία είναι επιφανειακή. Έχει καταργήσει από μόνος του το να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτόν σου και έχει θεσπίσει μόνο την αγάπη στον εαυτό του και πουθενά αλλού, με σκοπό να απαιτεί από τους άλλους εξυπηρέτηση και υποταγή στα δικά του θέλω.