Ο τίτλος που έθεσα στην σημερινή μας ανάλυση: «Βλέπω αναβρασμό για τραγωδία», ανήκει σε μήνυμα που έλαβα από έναν εκ των πλέον ένθερμων και αφοσιωμένων υποστηρικτών του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, έπειτα που διάβασε το δημοσίευμά μας με τίτλο, «Ο Βαρθολομαίος θα είναι απών από το συνέδριο των Αρχόντων στην Αθήνα», το οποίο πρωτοδημοσιεύθηκε σε αμφότερες τις ηλεκτρονικές μας εκδόσεις, Ελληνιστί στην www.ekirikas.com και Αγγλιστί στην www.thenationalherald.com την Πέμπτη 25 Απριλίου και στην ολότητά του στην έντυπή μας έκδοση του Σαββατοκύριακου.

Η είδηση μεταδόθηκε αστραπιαίως τόσο ανάμεσα στα μέλη των Αρχοντικών Ταγμάτων ανά τον Κόσμο, και φυσικά ενταύθα του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, της Ηγεσίας των 100, μα το σπουδαιότερα ανάμεσα στην πλήθουσα Εκκλησία, την ιεραρχία, τον κλήρο και τον ένθεο ομογενειακό μας λαό. Τα προαναφερθέντα Τάγματα και Οργανισμοί, δεν είναι η Εκκλησία, αλλά απλώς ένας Θρησκειοποιημένος Σύλλογος. Αυτό μόνο. Νομίζω πως οι έχοντες βασικές έστω θεολογικές και εκκλησιολογικές γνώσεις αντιλαμβάνονται πλήρως αυτή μου την προσέγγιση.

Τα Τάγματα των Αρχόντων, λοιπόν, οργανώνουν όπως γράψαμε από τον Ιανουάριο του 2023 και επανήλθαμε προχτές, μέγα Συνέδριο στην Αθήνα από 26 έως 29 Μαΐου «για την «Προστασία της Θρησκευτικής Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό ουσιαστικά, εκτός από κατά το κοινώς λεγόμενο «σε δουλειές να βρισκόμαστε». Ας είναι όμως.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα Συνέδριο για την προάσπιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των παραβιαζόμενων ελευθεριών του από τους Τούρκους. Είναι έμπονο για τον γράφοντα να ακούει να του λένε πολλοί επιφανείς ομογενείς, καθηγητές, λόγιοι, επιχειρηματίες και απλοί, αλλά ευσεβείς ομογενείς μας, μα το ίδιο το Πατριαρχείο δεν παραβιάζει τα δικαιώματα δικών του ανθρώπων; Επικαλούνται προς τούτο την αναίτια, αναπολόγητη και βίαια εκθρόνιση του Ευαγγέλου και την τιμωρητική τρίμηνη αλειτουργησία του Μεθοδίου, του πρώτου τη τάξει της εν Αμερική Εκκλησίας. Κι ακόμα τα διαμειφθέντα για το πολυθρύλητο Καταστατικό.

Τονίζω για μία ακόμα φορά πως για εμάς το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι το υψηλότερο ορόσημο του Γένους και οι πάντες γνωρίζουν την πολλή μας αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση γι’ αυτό, για μια ολόκληρη ζωή. Το θέμα όμως είναι το ζώπυρο ερώτημα πώς και γιατί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τώρα εν τοις εσχάτοις καιροίς φαίνεται ανήμπορος να ηγηθεί όπως επιμαρτυρούν ακόμα και πολλοί στενοί και αφοσιωμένοι συνεργάτες, φίλοι και υποστηρικτές του εν Φαναρίω, εν Αθήναις, εν ΗΠΑ, εν Ευρώπη, παντού δυστυχώς, του Αγίου Ορους συμπεριλαμβανομένου;

Η μη μετάβασή του στο Συνέδριο των Αρχόντων εκτός από το ότι συνιστά ένα είδος «περιφρόνησης» εκείνων οι οποίοι στηρίζουν τον θεσμό του Πατριαρχείου, αλλά και τον ίδιον όπως λόγου χάρη το ημέτερο Τάγμα των Αρχόντων της Αμερικής, αποτελεί και μία πρόκληση προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία του έχει διαμηνύσει την ανησυχία της για την Αμερική λόγω του πνευματικού του υιού, τον οποίον θα προβάλει για να περάσει το μήνυμα πως, θέλετε δεν θέλετε αυτός είναι. Ακόμα κι οι διοργανωτές φοβούνται για επερχόμενο ναυάγιο, αν δεν αλλάξουν τα πράγματα, διότι τι θα γίνει αν η κυβέρνηση δεν δεχθεί τους Αρχοντες και τους εκπροσώπους του Πατριάρχη;

Δεν νομίζω πως ένας τέτοιος οξύνους ιεράρχης, όπως ο κ. Βαρθολομαίος, δεν κατανοεί τις διακινδυνεύσεις ερχόμενος σε σύγκρουση με την Ελλάδα, αφού χωρίς αυτή δεν πάει πουθενά.

Στο ερώτημά μας σε ιεράρχες και άλλους ανθρώπους του Φαναρίου, ποιοι συμβουλεύουν τον Πατριάρχη, αντέστρεψαν την ερώτησή μας λέγοντας πως επί το ορθότερον να ρωτήσετε είναι ποιος διοικεί το σημερινό Φανάρι;