Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Το Σάββατο 3 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου επι τη εορτή του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου προστάτου των Νομικών.
Παρέστησαν εκπρόσωποι του Δικηγορικού Συλλόγου Βεροίας, Δικαστικοί και άλλοι επίσημοι.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε:
«Έστησεν ημέραν εν ή μέλλει κρίνειν τήν οικουμένην εν δικαιοσύνη».
Στόν Άρειο Πάγο οδηγεί τόν πρωτοκορυφαίο απόστολο Παύλο, ο οποίος καταδιωκόμενος από τούς Εβραίους τής Βεροίας καί τής Θεσσαλονίκης καταφεύγει στήν Αθήνα, η περιέργεια τών Αθηναίων.
Όσοι τόν άκουσαν νά συζητά στήν αγορά τής πόλεως ήθελαν νά τόν ακούσουν νά τούς αναπτύσσει διεξοδικώτερα τήν νέα διδασκαλία πού κόμιζε στήν πόλη τους, γιατί, όπως επιτυχημένα σχολιάζει ο ιερός συγγραφέας τών Πράξεων τών Αποστόλων καί συνέκδημος τού αποστόλου Παύλου, ο ευαγγελιστής Λουκάς, γιά τίποτε άλλο δέν είχαν περισσότερο χρόνο οι Αθηναίοι από τό νά συζητούν καί νά ακούν νέες απόψεις.
Δέν ήταν όμως στήν πραγματικότητα η περιέργεια τών Αθηναίων πού έφερε τόν μεγάλο απόστολο στό πιό επίσημο βήμα τού αρχαίου κόσμου, στόν Άρειο Πάγο. Ήταν η Πρόνοια τού Θεού πού τόν κατηύθυνε εκεί γιά νά ακουσθεί από τόν τόπο τού πιό φημισμένου δικαστηρίου τής αρχαιότητος τό μήνυμα τής θείας δικαιοσύνης.
Ήταν η Πρόνοια τού Θεού πού οδήγησε τόν απόστολό του νά κηρύξει τό μήνυμα τής ειρήνης τού Θεού από τόν λόφο πού έφερε, κατά τήν παράδοση, τό όνομα τού θεού τού πολέμου, τού Άρη.
Γιά τόν απόστολο Παύλο πού κηρύττει ενώπιον τών Αθηναίων τό ευαγγέλιο τού Χριστού καί αποκαλύπτει τό Θεανθρώπινο πρόσωπο τού Υιού καί Λόγου τού Θεού, ο οποίος ήρθε στήν γή γιά νά μάς γνωρίσει τόν αληθινό Θεό καί νά μάς καταστήσει τέκνα του καί κληρονόμους τής βασιλείας του, ο Θεός είναι Θεός τού ελέους, είναι Θεός πού συγχωρεί τούς ανθρώπους γιά όσα έπραξαν στόν καιρό πού δέν τόν γνώριζαν, καί τούς καλεί τώρα νά μετανοήσουν, νά αλλάξουν νού καί νοοτροπία καί νά ακολουθήσουν τήν οδό τήν οποία Εκείνος χαράσσει μέ τόν νόμο του, τήν οδό τής δικαιοσύνης, σύμφωνα μέ τήν οποία θά κρίνει τόν κόσμο κατά τήν ημέρα, τήν οποία όρισε ο ίδιος ως ημέρα κρίσεως τού κόσμου.
Ο Θεός τόν οποίο επιχειρεί νά γνωρίσει μέ τό κήρυγμά του ο πρωτοκορυφαίος απόστολος στούς Αθηναίους είναι Θεός τής αγάπης καί τής συγχωρήσεως, αλλά η αγάπη καί η συγχώρηση πρέπει νά έχουν όρια, ώστε νά μήν καταλήγουν στήν αδικία.
Γι’ αυτό καί ο Θεός τής αγάπης είναι συγχρόνως καί Θεός τής δικαιοσύνης πού γνωρίζει καί νά ανέχεται, νά υπομένει καί νά συγχωρεί, αλλά δέν μπορεί νά αδιαφορεί γιά τό δίκαιο καί τή δικαιοσύνη. Δέν μπορεί νά ανέχεται τήν καταπάτηση τού δικαίου καί τήν εμμονή σ’ αυτήν, γιατί αποτελεί αποδοχή τής αδικίας καί τού αδίκου.
Γι’ αυτό καί ενώ σέβεται τήν ελευθερία τού ατόμου, τήν οποία ο ίδιος ως Δημιουργός χάρισε στόν άνθρωπο, θέτει νόμο καί όρια πρός διασφάλιση τού δικαίου, καί σύμφωνα μέ αυτά θά κρίνει τούς ανθρώπους κατά τήν ημέρα «εν ή μέλλει κρίνειν τήν οικουμένην εν δικαιοσύνη».
Ο όρος αυτός, μέ τόν οποίο περιγράφει τόν τρόπο τής μελλούσης κρίσεως τών ανθρώπων από τόν Χριστό ο απόστολος Παύλος, αποδεικνύει καί τό μεγαλείο τής δικαιοσύνης τού Θεού, καθώς, άν καί Δημιουργός τού κόσμου καί τών ανθρώπων, ο Θεός δέν κρίνει αυθαίρετα, όπως θά μπορούσε, δέν κρίνει προσωποληπτώντας, αλλά κρίνει «εν δικαιοσύνη», δεσμευόμενος από τούς όρους πού ο ίδιος έθεσε καί αποκαλύπτοντας έτσι τό αληθινό νόημα τής δικαιοσύνης.
Αυτό υπηρετούσε, προφανώς, καί ο Αρεοπαγίτης Διονύσιος ο οποίος άκουσε τόν απόστολο Παύλο νά μιλά, εκεί όπου καί ο ίδιος απένειμε τήν κατ’ άνθρωπον δικαιοσύνη, γιά τόν δικαιοκρίτη «άγνωστο» Θεό καί εντυπωσιάσθηκε καί συγκινήθηκε καί θέλησε νά μάθει περισσότερα γι’ Αυτόν.
Γι’ αυτό καί ενώ οι περισσότεροι αποχώρησαν, όταν ο Παύλος αναφέρθηκε στήν ανάσταση ως απόδειξη τής αληθείας τών υποσχέσεων τού Θεού, εκείνος παρέμεινε καί προσεκολλήθη στόν Παύλο γιά νά κορέσει τή δίψα τής ψυχής του γιά δικαιοσύνη.
Έτσι οδηγήθηκε στήν πίστη τού Χριστού καί έγινε από υπηρέτης τής ανθρωπίνης δικαιοσύνης, κήρυκας τής δικαιοσύνης καί οδηγός τών ανθρώπων στόν Θεό, ο οποίος «δικαιοσύνας ηγάπησε».
Έγινε διάκονος τού Θεού, γιατί πίστευσε ότι μέ τήν πίστη του στόν Χριστό θά μπορούσε νά προσεγγίσει περισσότερο τήν αληθινή καί απροκατάληπτη δικαιοσύνη, πού υπερβαίνει τά σχήματα τού κόσμου, καί νά βοηθήσει στή διάδοσή της μεταξύ τών ανθρώπων.
Καί έγινε πρότυπο δικαστού, γιατί επέλεξε μεταξύ τής υποκειμενικής ανθρωπίνης δικαιοσύνης, τήν ακλινή καί αιώνια δικαιοσύνη τού Θεού, καταλείποντας παράδειγμα ισχυρό καί φωτεινό γιά όλους τούς ομοτέχνους του, όσους έθεσαν στόχο τής ζωής τους νά υπηρετούν τό δίκαιο καί νά συμβάλλουν στήν εδραίωσή τους στόν κόσμο μας, σέ έναν κόσμο στόν οποίο συχνά επικρατεί τό δίκαιο τού ισχυροτέρου καί παραγνωρίζονται τά δικαιώματα τών ασθενεστέρων, σέ έναν κόσμο πού παρότι αναζητά τή δικαιοσύνη, εύκολα παρασύρεται από τήν αδικία.
Έγινε καί είναι ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο επιφανής καί άγιος συνάδελφος καί προστάτης σας, πρότυπο δικαστού πού δέν παύει ποτέ νά αναζητά τό δίκαιο πέρα από τό γράμμα τού νόμου, τό οποίο συχνά αποδεικνύεται άδικο, νά αναζητά τό πνεύμα τής δικαιοσύνης, πού δέν είναι άλλο από τό πνεύμα τού δικαίου καί δικαιοκρίτου Θεού.
Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τή μνήμη τού προστάτου σας αγίου Διονυσίου τού Αρεοπαγίτου, εύχομαι από καρδίας τό παράδειγμά του νά σάς εμπνέει, νά σάς ενισχύει καί νά σάς καθοδηγεί στό δύσκολο καί ευθυνοφόρο έργο τής απονομής τής δικαιοσύνης, ώστε νά συμβάλλετε καί σείς στήν επικράτηση τού δικαίου, πού αποτελεί τό θεμέλιο τής ειρήνης καί τής ευημερίας τού κόσμου, αυτή τήν οποία όλοι επιθυμούμε καί ευχόμεθα.
