Ο Τζον Μακέην, γερουσιαστής της Αριζόνα, υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία των ΗΠΑ το 2008, ανακοίνωσε χθές (μέσω της κόρης του) οτι σταματά τη θεραπεία του για τον καρκίνο στην οποία υποβάλλονταν τον τελευταίο χρόνο και σήμερα έφυγε από τη ζωή.Κατάλαβε ότι ήλθε το τέλος και δεν θέλησε να παρατείνει περισσότερο την ταλαιπωρία του.
Ο Μακέην, μέλος του Αμεεικανικού Κονγκρέσσου για 35 χρόνια, ήταν μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της αμερικανικής πολιτικής ζωής. Άνθρωπος που σημάδεψε την πολιτική ζωή της Αμερικής.
Γιός και εγγονός ναυάρχων, πιλότος της αεροπορίας ο ίδιος, έζησε ως αιχμάλωτος στο Βιετνάμ για 5,5 χρόνια, όπου υπέστη βασανιστήρια που του άφησαν κάποιες μόνιμες αναπηρίες.
Ήταν ο ορισμός αυτού που λέμε «γεράκι». Σκληρός και παρεμβατικός, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, θιασώτης της επίδειξης στρατιωτικής και πολιτικης ισχύος των ΗΠΑ. Αλλά ταυτόχρονα μετριοπαθής σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής, ακέραιος, με αρκετές υπερκομματικές πρωτοβουλίες, χάρη στις οποίες είχε φιλοτεχνήσει το προφίλ ενός ασυμβίβαστου πολιτικού, ενός ακέραιου ανθρώπου, ενός πραγματικού στέητσμαν.
Το 2000 ο Μακέην διεκδίκησε το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών απέναντι στον Τζορτζ Μπούς τζούνιορ. Μετά τις δύο πρώτες νίκες του, σε Αϊόβα και Νιου Χαμσάιρ,είχε αναπτύξει μια ισχυρή δυναμική. Φτάνοντας στην άκρως συντηρητική Νότια Καρολίνα, η Πολιτεία κατακλύστηκε από ανώνυμα φυλλάδια που ανέφεραν ότι ο Μακέην ήταν πατέρας ενός εξώγαμου παιδιού από έγχρωμη γυναίκα και ότι πάσχει από διανοητική βλάβη εξαιτίας των πέντε ετών φυλάκισής του στο Βιετνάμ. Παράλληλα, ξεκίνησε μια «δημοσκόπηση» που ρωτούσε τους ψηφοφόρους «αν θα ψήφιζαν τον Μακέιν, αν ήξεραν ότι μεγάλωνε μια νόθα, μαύρη κόρη».
Η πραγματικότητα ήταν ότι ο Μακέιν είχε υιοθετήσει ένα κοριτσάκι από ορφανοτροφείο του Μπαγκλαντές. Η φήμη, ωστόσο, ήταν αρκετή για να τον πλήξει σε μια κρίσιμη υπερσυντηρητική πολιτεία (και όχι μόνο) με αποτέλεσμα η καμπάνια του έκτοτε να μην ορθοποδήσει.
Ο Μακεην έπεσε θύμα μιας από τις πιο βρώμικες επιθεσεις λάσπης που δέχτηκε ποτέ πολιτικός.
Αυτό που δεν πέτυχε το 2000 τον πέτυχε το 2008 όταν κέρδισε το χρίσμα του κόμματος, αλλά η ατυχία του συνεχίστηκε: βρέθηκε απέναντι στο φαινόμενο Ομπάμα. Ο Μακέην ήταν ο σωστός άνθρωπος και ο κατάλληλος πολιτικός, αλλά στη λάθος στιγμή.
Το πολιτικό μομέντουμ του Ομπάμα, μετά την προβληματική θητεία Μπους, την οικονομική κρίση του 2008 και φυσικά το δικο του προσωπικό χάρισμα τον καθιστούσαν ανίκητο και αδιαμφισβήτητο.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γυρίσει το παιχνίδι – και για να κερδίσει και την υπερσυντηρητική τάση του κόμματος η οποία ποτε δεν τον απεδέχθη – επέλεξε ως υποψήφια αντιπρόεδρο τη Σάρα Πέιλιν, επιλογή την οποία ο ίδιος μετά από καιρό χαρακτήρισε ως εσφαλμένη.
Η ήττα του στις εκλογές ήταν ταυτόχρονα η μεγαλύτερη ίσως στιγμή του στην πολιτική.
Η ομιλία του το βράδυ των εκλογών είναι από τις κορυφαίες ομιλίες που έχει πεί Αμερικανός πολιτικός του επιπέδου του.Ένα πραγματικό μάθημα δημοκρατικού ήθους, πατριωτικής συνείδησης και προσωπικής μεγαλοψυχίας.
Ο Μακέην αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της στιγμής στηρίζει θερμά τον πρώτο αφροαμερικανό πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ, αναγνωρίζει το συμβολισμό του γεγονότος, καλεί τους ψηφοφόρους του να στηρίξουν το νέο πρόεδρο και διδάσκει πώς πρέπει να λειτουργούν οι μεγάλες δημοκρατίες.
Η πορεία του Μακέην τελειώνει με τον ίδιο να έχει κατακτήσει την αναγνώριση και εκτίμηση των συμπολιτών του. Όχι μόνο μέσα από εκλογικές νίκες, αλλά και μέσα από προσωπικές τραγωδίες, πολιτικές ήττες και κυρίως μια θαρραλέα και αξιοπρεπή προσωπική στάση ζωής. Θα μείνει στην ιστορία ως ήρως. Στη μνήμη των πολιτών των ΗΠΑ ως άτυχος. Και στον πραγματικό του βίο ως ο μεγάλος Μακέην που δίδαξε ήθος! Ας ευχηθούμε το ήθος αυτό να βρεί μιμητές!
Σ.Μ.Τζ.
