Από το 1975 ο Π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος, είναι ο πνευματικός μου. Ο αγαπημένος μου φίλος, αδελφός, πατέρας και τρυφερός δάσκαλος. Σήμερα κηδεύτηκε.
Θα πρεσβεύει πια υπέρ υμών, μαζί με τους παιδικούς
του φίλους, τούς αγγέλους, απο τούς μυροβόλους κήπους,
του γλυκύτατου Χριστού μας.

Πόσα σου χρωστάω πατέρα Ηλία και πόσο σ’ αγαπάω.
45 χρόνια δεν γνώρισα άλλον πνευματικό, ούτε και ποτέ, χρειάστηκα. Αλήθεια, πως με άντεξες και πόσο κι’ εσύ μ’ αγάπησες. Καί γι’ αυτό, θα σε ευχαριστώ πάντα.

Μείνε λίγο ακόμη, λίγο, μόνο λίγο ……
Πόσα δεν είπαμε….
Γιατί δεν σ’ αγκάλιασα;
Μην ξεχνάς και μην μ’ αφήνεις μόνο , θα σε περιμένω….
Σ’ αγαπάω, πολύ.

Και θα σου ψιθυρίζω μυστικά :

«Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός,
Άγιος Αθάνατος, Ελέησον υμάς.
Σ’ αγαπάω και ζητάω, νάρθεις άλλη μια φορά.
Να μας φέρεις, την ειρήνη, την δική Σου, την χαρά»

Πατέρα Ηλία μ’ ακούς;

Σταμάτης