Του Σεβ. Μητροπολίτη Φ.Ν.Θ. Στεφάνου: Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, αγαπημένα μου παιδιά!
Ήδη έχομε εισέλθει με «την χάρη του Κυρίου ημών Ιη­σού Χριστού και την αγάπη του Θεού και Πατρός και την Κοινω­νία του αγίου Πνεύματος»[1], στο νέο έτος 2019.

Και καθώς ατενίζομε το μέλλον μας, αισθανόμεθα την α­νάγκη να εκφράσωμε την άπειρη ευγνωμοσύνη μας και τις ευ­χα­ριστίες μας προς τον άγιο Τριαδικό Θεό μας, που μας αξιώ­νει χαρισματικά να είμεθα ζωντανοί και να αισθανώμεθα καθ­ημε­ρινώς το μεγαλείο της δημιουργίας του, το φως του ηλίου και το οξυγόνο της ατμοσφαίρας, την ομορφιά και την γαλήνη των άστρων και της σελήνης, την σοφία και την πρόοδο του αν­θρώπου, του πολίτου αυτού του κόσμου.

Συγχρόνως όμως διαπιστώνομε και την ματαιότητα αυτού του κόσμου[2], τον οποίο ο άνθρωπος με την προπατορική αμαρ­τία του, στην οποία εθελουσίως προέβη, παρασυρμένος «από τον αντίδικο διάβολο που περιφέρεται σαν λιοντάρι που βρυχά­ται, ζητώντας κάποιον να καταβροχθίση»[3], εστιγμάτισε με τον θάνατο και την ροπή προς την αμαρτία ένεκα της ανθρωπίνης α­­δυ­να­μίας. Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο, βλέπομε όλοι μας, την μεγάλη ταραχή και ακαταστασία, την ασθένεια και τον πόλε­μο, την καταστροφή των λαών και των ανθρωπίνων συνειδήσε­ων εξ αιτίας της ιδιοποιήσεως του επιγείου πλούτου από τους ο­λί­γους, την ανέχεια, την φτώχεια, την ανεργία και την εκμε­τάλ­λευση, την δουλεία σε κάθε μορφής είδωλο και την υπο­ταγή στον παγκόσμιο και καταστροφικό ξεπεσμό του ανθρωπί­νου προσώπου, λόγω της αποστασίας τού «κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση Θεού»[4] πλασμένου ανθρώπου από τον δημιουργό του.

Η σύγχρονη αθεΐα και ο υπαρκτός υλισμός σφυροκοπούν αν­ελέητα οποιαδήπτε πράξη ανθρωπίνης αξίας, πνευματικής προσφοράς και διακονίας του συνανθρώπου, και προσβάλλουν την οποιαδήποτε θρησκεία και συγχρόνως την οποιαδήποτε προσπά­θεια της ερμηνείας της ανθρωπίνης ζωής και υπάρξεως κάτω από την παρουσία ενός δημιουργού Θεού. Και αυτό συμ­βαίνει διότι οι κατ΄ ευφημισμόν άθεοι ελέγχονται για τις πρά­ξεις τους από το φώς του Χριστού, του αληθινού Θεού μας, και φοβούνται συνεχώς τον έλεγχο και την μετάνοια από τα σφάλ­μα­τά τους[5]. δυστυχώς δεν αναγνωρίζουν τον Χριστό, «τον Υιό του Θεού τον μονογενή, τον δι΄ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρ­κωθέντα εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα»[6]. Τον Χριστό, που είναι η «οδός και η αλή­θεια και η ζωή»[7], όπως διεκήρυξε ο ίδιος.

Η χριστιανική θρησκεία είναι εκείνη που μετεμόρφωσε την ιστορία του κόσμου και έδωσε το πραγματικό νόημα στο αν­θρώ­πι­νο πρόσωπο. Δυστυχώς οι άνθρωποι της απιστίας και της αθεΐας αδυνατούν να ζήσουν το γεγονός αυτό, διότι όπως λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. «αυτοί έγιναν από μόνοι τους άπιστοι, και αφού έγιναν άπιστοι, δεν βλέπουν πλέον τα απόρ­ρητα του ευαγγελίου, αφού και ο Θεός περιορίζει πλέον τις α­κτί­νες του προς αυτούς»[8]. Και αλλού τονίζει. «Η αμαρτία προ­κα­λεί την απιστία. Όπως η απιστία γεννά την κακή ζωή, έτσι και η ψυχή, όταν βυθισθή μέσα στα κακά, περιφρονεί τα πάν­τα. Όταν όμως τα περιφρονήση δεν δέχεται ούτε την πίστη, ώστε να απαλλαγή από τον φόβο»[9]. Για την απιστία δε στην Ανάσταση του Χριστού εκ των νεκρών ο ίδιος άγιος Πατρι­άρχης της Κωνσταντινουπόλεως γράφει. «Πασχίζει με κάθε τρό­πο ο διάβολος, όχι μόνο στο να μη γίνεται πιστευτή η ανά­στα­ση του Χριστού, αλλά και να καταργηθούν τα έργα της α­ρε­τής. Όποιος δεν αναμένει με χαρά να αναστηθή και να δώση λόγο για τις πράξεις του, δεν θα αγωνίζεται για την αρετή. Και όταν δεν ενδιαφέρεται για την αρετή, στη συνέχεια θα δεί­χνη απιστία στην ανάσταση του Χριστού. Το ένα συνδέεται με το άλλο, η απιστία με την κακία και η κακία με την απι­στία»[10].

Τον νέο χρόνο 2019 η τοπική μας Εκκλησία τον αφιερώνει στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας. Κατά την διάρκεια του παρόντος έτους θα μάς δοθή η ευκαιρία με ομιλίες και α­νά­λο­γες εκδηλώσεις να την παρουσιάσωμε και να την ερμηνεύ­σω­με. Τί ορίζεται όμως ως χριστιανική πίστη; Γράφει ο από­στολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του. «πίστη ση­μαί­νει βεβαιότητα γι΄ αυτά που ελπίζομε και γι΄ αυτά που δεν βλέ­πομε. Με αυτήν απέκτησαν και οι προπάτορές μας την κα­λή μαρτυρία. Με την πίστη αντιλαμβανόμεθα ότι ο Θεός με τον Λόγο του εδημιούργησε το σύμπαν και ότι, συνεπώς, ό,τι βλέ­πομε δημιουργήθηκε από κάτι που δεν φαίνεται»[11].

Για την πίστη στο αληθινό φώς που είναι ο Χριστός, γρά­φει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής. «Ο Λόγος ήταν το αληθινό φώς, που καθώς έρχεται στον κόσμο φωτίζει κά­θε άνθρωπο. Μέσα στον κόσμο ήταν, και ο κόσμος δι΄ αυτού δημιουργήθηκε, μα δεν τον ανεγνώρισε ο κόσμος. Ήλθε στον τόπο τον ιδικό του και οι ιδικοί του δεν τον εδέχθησαν. Σε ό­σους όμως τον εδέχθησαν και επίστευσαν σε αυτόν, έδωσε το δι­­καίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού»[12]. Και αλλού γράφει. «Ό­ποιος πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, αυτός είναι γεν­νημένος από τον Θεό»[13]. Αλλά και ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιη­σούς Χριστός, ο ιδρυτής της αγίας μας Εκκλησίας μάς διδά­σκει. «Όσο έχετε το φώς να πιστεύετε στο φώς, για να γίνετε παι­διά τους φωτός»[14].

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Επειδή «δεν έχομε εδώ μόνιμη πολιτεία, αλλά λαχταρούμε την μελλοντική»[15] και επειδή συνεχίζομε να ζούμε μέσα σε ένα κόσμο που έπλασε ο Θεός από την άπειρη αγάπη του για εμάς, καλούμεθα και εφέτος το νέο έτος 2019 να ζήσωμε με το έλεος και την άμετρη φιλευσπλαχνία του όλοι εμείς. Να ζήσωμε με­σα σε ένα κόσμο πληγωμένο από την αμαρτία, την αχαριστία, την αδικία, την πλεονεξία, την κακία, την διαστροφή, την α­σθένεια και τον θάνατο. Σε αυτόν τον κόσμο όμως ο Χριστός μας, μάς έχει προσφέρει την αγία μας Εκκλησία, μέσα στην ο­ποία και γεννηθήκαμε και ανατραφήκαμε και της οποίας είμε­θα γνήσια μέλη, και μέσα στην οποία καλούμεθα να γίνωμε μάρ­τυρες της αληθείας και της πίστεως, και συγχρόνως να διορ­θώσωμε τους εαυτούς μας. Η πίστη στον αληθινό άγιο Τρια­δικό Θεό μας είναι το μόνο και το πιο δυνατό όπλο έναν­τίον παντός κακού. Γι΄ αυτό και, άς αγωνισθούμε πνευματικά, μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, για να γίνωμε καλύτεροι και να ξεφύγωμε από τα πάθη και τις αδυναμίες μας, να ζητή­σωμε συγγνώμη από τον Θεό και τους συνανθρώπους μας για τα λάθη μας, να μετανοήσωμε και να είμεθα πάντοτε όλοι μα­ζύ στον αγώνα για την σωτηρία μας, αλλά και πάντοτε δίπλα στους συνανθρώπους μας και στα παιδιά μας, που αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον μέσα στην βασανισμένη πατρίδα μας, την Ελλάδα.

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και ευλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

V Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

[1] Πρβλ. εκ της αγίας Αναφοράς της Θ. Λειτουργίας του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου : «Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία του αγίου Πνεύματος είη με­τά πάντων υμών».-

[2] Πρβλ. Εκκλ. 1, 1 : «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».-

[3] Α΄ Πέτρ. 5, 8 : «Ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίει».-

[4] Πρβλ. Γεν. 1, 26 : «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ’ ομοίωσιν».-

[5] Πρβλ. Εφ. 5, 12-13 : «Τα γαρ κρυφή γινόμενα υπ’ αυτών αισχρόν εστί και λέγειν. τα δε πάντα ελεγχό­με­να υπό του φωτός φανερούται. πάν γαρ το φανερούμενον φως εστίν».-

[6] Αρθρα 2 & 3 του Συμβόλου της Πίστεως της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ..-

[7] Ιω. 14, 6 : «Λέγει ο Ιησούς. εγω ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή».-

[8] αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία Η΄, ΕΠΕ 19, 240, 22-24 : «Ούτοι μεν γεγόνασιν άπιστοι δι’ εαυ­­τούς, γενόμενοι δε άπιστοι, ουκέτι εώρων τα απόρρητα του ευαγγελίου, του Θεού λοιπόν απο­κλείον­­τος τας ακτίνας αυτοίς».-

[9] αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία ΣΤ΄, ΕΠΕ 24, 354, 10-13 : «Την απιστίαν η αμαρτία ποιεί. Ωσ­περ γαρ η απιστία βίον τίκτει πονηρόν, ούτω και η ψυχή, όταν εις βάθος έλθη κακών, καταφρονεί. Κα­τα­φρο­νήσασα δε, ουδὲ πιστεύειν ανέχεται, ώστε απαλλάξαι φόβου εαυτήν».-

[10] αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία ΙΖ΄, ΕΠΕ 18, 484, 25-31 : «Σπουδάζει ο διάβολος, ουχ ίνα ανάστα­σις απιστηθή μόνον, αλλ΄ ίνα και τα της αρετής έργα καταλυθή. Άνθρωπος γαρ μη προσδοκών αναστή­σεσθαι και δώσειν λόγον των πεπραγμένων, ουχ άψεται ταχέως αρετής, ουχ απτόμενος δε αρετής, δια­πι­στήσει τη αναστάσει πάλιν. Αμφότερα γαρ υπ’ αλλήλων κατασκευάζεται, η κακία υπό της απιστίας και η απιστία υπό της κακίας».-

[11] Εβρ. 11, 1-3 : «Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων. Εν ταύτη γαρ εμαρτυρήθησαν οι πρεσβύτεροι. Πίστει νοούμεν κατηρτίσθαι τους αιώνας ρήματι Θεού, εις το μη εκ φαι­­νομένων τα βλεπόμενα γεγονέναι».-

[12] Ιω. 1, 9-12 : «Ήν το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. Εν τω κό­σμῳ ην, και ο κόσμος δι’ αυτού εγένετο, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω. Εις τα ίδια ήλθεν και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον. Όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι».-

[13] Α΄ Ιω. 5, 1 : «Πάς ο πιστεύων ότι Ιησούς εστὶν ο Χριστός, εκ του Θεού γεγέννηται, και πάς ο αγαπών τον γεννήσαντα αγαπά και τον γεγεννημένον εξ αυτού».-

[14] Ιω. 12, 36 : «Έως το φως έχετε, πιστεύετε εις το φώς, ίνα υιοί φωτός γένησθε».-

[15] Εβρ. 13, 14 : «Ου γάρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν».-