✔️Δίνεται η ευκαιρία στον Αρχιεπίσκοπο και στην Ιεραρχία να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να λάβουν γενναίες αποφάσεις

Του  Σωτήρη Μ. Τζούμα

Μπορεί να γίνομαι κουραστικός, σχεδόν εμμονικός, κάθε φορά που γράφω για το θέμα των ανήμπορων Ιεραρχών αλλά από την υποδοχή που επιφυλάττεται στα κείμενα που διαπραγματεύονται τέτοια θέματα, με ενθαρρύνετε ώστε να θεωρώ ότι βρίσκομαι στο σωστό δρόμο.

Δεν πρόλαβε να αναρτηθεί το τελευταίο κείμενο περί ανήμπορων Ιεραρχών προ μηνός περίπου και τα μηνύματά σας εξακολουθούν να έρχονται, όλα ενθαρρυντικά και μας ζητάτε να επανέλθουμε.
Μάλιστα εσείς κάνετε ένα βήμα παραπάνω: μου καταγγέλετε συγκεκριμένα πράγματα για τον βίο και την πολιτεία κάποιων Ιεραρχών οι οποίοι ενώ είναι εν ενεργεία και έχουν τυπικά την ευθύνη των Μητροπόλεων στην ουσία δεν συμμετέχουν στην διοίκηση με τον ίδιο ζήλο και με τη ζωντάνια που απαιτούν τα πολύπλευρα αρχιερατικά τους καθήκοντα και η αποστολή τους. Αντιθέτως έχουν παραδώσει την εξουσία τους είτε  σε πρόθυμους συνεργάτες τους  από το περιβάλλον των κληρικών που τους πλαισιώνουν, είτε σε πρόσωπα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος.
Και τα μηνύματά σας είναι από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ακόμη και από Μητροπόλεις που οι Αρχιερείς τους δεν είναι και τόσο προχωρημένης ηλικίας.

Δεν θα παίξουμε εδώ τώρα το παιχνίδι των ονομάτων. Όλοι γνωρίζουμε ποιοί είναι. Εξάλλου από τον χώρο αυτό έχουμε γράψει τα ονόματα τους πολλές φορές.

Έχω κουραστεί να γράφω χρόνια τώρα για την Μητρόπολη Παραμυθίας και για τις προκλητικές ενέργειες αυτών που κρατούν τον Γέροντα Ιεράρχη σε ένα καθήκον στο οποιο δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί. Αλλά αργά ή γρήγορα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και μετά θα αναλάβει έργο η Δικαιοσύνη. Τα ίδια και για για την Μητρόπολη Μηθύμνης . Η ίδια ταλαιπωρία η Μητρόπολη Θήρας όπου παρακολουθώντας ένα βίντεο που μου εστάλη είδα τον καταπονημένο Γέροντα Επιφάνιο με δυσκολία να προσπαθεί να ανταποκριθεί στα λειτουργικά του καθήκοντα. Και η Μητρόπολη Ηλείας δεν πάει πίσω. Μπορεί ο λαλίστατος Γέροντας Γερμανός να μην λέει πολλά τελευταία για να μη προκαλεί και στρέφει τα φώτα πάνω του. Αλλά  από πληροφορίες που έχουμε η κατάσταση δεν έχει ξεφύγει εξαιτίας της ύπαρξης του βοηθού Επισκόπου Ωλένης Αθανασίου αλλιώς θα είχαμε πολλά παρατράγουδα. Εσχάτως άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα και ο πάντα ευθυτενής και φιλακόλουθος Σεβ. Καρυστίας Σεραφείμ, ο πρύτανης της Ιεραρχίας μας. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γέρων Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Εδώ θα έπρεπε να έχει εκλεγεί από καιρό ο Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Ιάκωβος Αθανασίου σε βοηθό Επίσκοπο του Μητροπολίτη. Δεν μπορεί να έχει βοηθό Επίσκοπο ο Σεβ. Ρόδου, ο Σεβ. Καλύμνου και η Θεσσαλονίκη που ανέκαθεν είχε βοηθό να μην το επιτρέπει το Φανάρι γιατί το απαγορεύει η Πράξη του 1928. Μα είναι δυνατόν; Από την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης δεν ξεκίνησαν ως βοηθοί ο Αυστραλίας Στυλιανός, ο Ρόδου Σπυρίδων, ο απο Μαρωνείας Νέας Ιωνίας Τιμόθεος, ο Τρίκκης και Σταγών Στέφανος; Η ίδια Πράξη ήταν και τότε  αλλά οι άνθρωποι και τα μυαλά ήταν άλλα! Και δεν είναι μόνον αυτές οι περιπτώσεις. Μήπως να υπενθυμίσουμε και αυτά που βιώνει η Μητρόπολη Κιλκισίου; Εδώ και αρκετά χρόνια δοκιμάζεται και κανείς δεν ενδιαφέρεται αφήνοντας μια Μητρόπολη που κάποτε έγραψε ιστορία ( κυρίως επί Μακαριστού Χαρίτωνος) να διαλύεται.Δεν θα επεκταθούμε άλλο όσο ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ βρίσκεται στο νοσοκομείο και δίνει τη μάχη του. Ελπίζουμε, πάντως, να πήραν τα μηνύματα κάποιοι εκ των επιτελών της Μητροπόλεως που κινούνται με τρόπο που δεν συνάδει με το ιερατικό σχήμα τους.

Προ έτους  παρουσιάσαμε τον πλήρη χάρτη των Ιεραρχών μας με όλες τις ηλικίες τους. Τους νέους, τους μεσήλικες και τους πολύ μεγάλους.  Θέσαμε το θέμα θεσμικά και προς αυτή την κατεύθυνση προσπαθήσαμε να ευαισθητοποιήσουμε και να κατευθύνουμε και όλους εκείνους που έχουν τον θεσμικό ρόλο για να αλλάξουν την κατάσταση και να σταματήσει ο διασυρμός της Εκκλησίας.

Δεν βλέπουμε να γίνεται τίποτα! Τα χρόνια περνούν αλλά το πρόβλημα μένει και μεγαλώνει. Πρέπει να γίνει κάτι ριζοσπαστικό που θα αντιμετωπίσει αυτή την κατάστααη  στην πραγματική της  διάσταση.

🔹Μία είναι η λύση.
Να επανέλθουμε σε μερικά θέματα στη διοίκηση της Εκκλησίας, στα χρόνια του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Α ´, αυτού του μεγάλου οραματιστή που έφυγε παρεξηγημένος.
Πρέπει να καθιερωθεί με νόμο το όριο ηλικίας των Ιεραρχών. Ποιο  θα είναι αυτό; Θα το βρουν οι σοφοί Ιεράρχες μας .Άλλωστε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος ο Β ´ το είπε σε συνέντευξη του πριν λίγους μήνες. Και ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να το υλοποιήσει και να επισφραγίσει με αυτή την σπουδαία απόφαση  την Αρχιεπισκοπεία   του.
Και όχι μόνο αυτό.

🔹Το δεύτερο που πρέπει να αλλάξει ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος τώρα που βρίσκεται σε αυτό το σημείο της διαδρομής του να κάνει αλλαγή στον τρόπο εκλογής των νέων Ιεραρχών. Αυτό το ζητούσε ο ίδιος επί των ημερών του προκατόχου του Χριστοδούλου. Και μετά το ξέχασε. Ε τώρα ήλθε η ώρα που δεν τον ενδιαφέρει πλέον ποιος θα εκλεγεί. Θα είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα προσφέρει στην Εκκλησία μας  και στο λαό μας. Δεν θέλουμε να μιμηθούμε το μοντέλο εκλογής που ακολουθεί η Εκκλησία της Κύπρου. Αλλά αυτό που θα αναδείξει οτι οι εκλογές γίνονται εν Αγίω Πνεύματι.

🔹Επιπλέον θα πρέπει να θεσπιστεί με νέο κανονισμό η πρόσληψη Συνοδικών γραμματέων  στα γραφεία της Ιεράς Συνόδου και όχι φυτευτά χάρη των γνωριμιών του κάθε υποψηφίου. Η εισαγωγή στη Σύνοδο θα πρέπει  να είναι αποτέλεσμα ενός αδιάβλητου διαγωνισμού, μεταξύ  όσων επιθυμούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους  και όχι να αποτελεί προϊόν  ρουσφετολογίας και βολέματος των ημετέρων. Και να υπάρχει η λογική του rotation ,δηλαδή όλοι να περνούν από όλες τις θέσεις και όχι να μένουν μόνιμοι ώστε να ελέγχουν την κατάσταση. Υπάρχουν δεκάδες ικανοί και άξιοι κληρικοί μας σε όλη την Ελλάδα, μορφωμένοι και ενάρετοι οι οποίοι επειδή δεν έχουν μπάρμπα στην Ιεραρχία, μένουν στα αζήτητα και περνούν τα χρόνια και δεν προάγονται γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται  γιαυτούς.Ενώ αυτοί που έχουν υπερπηδούν όλα τα εμπόδια και προάγονται. Και καλά να το αξίζουν. Αν είναι για να ικανοποιούνται εγωισμοί των Γεροντάδων τους τότε το κακό που γίνεται στην Εκκλησία είναι μεγάλο. Αυτό πρέπει να αλλάξει αν δεν θέλουμε να συνεχιστούν οι αδικίες που γίνονται μέχρι σήμερα! Η προαγωγή των ημετέρων πρέπει να αλλάξει.

🔹Παράλληλα πρέπει να υπάρξει προγραμματισμός για υποχρεωτική διακονία για τους Αρχιμανδριτες σε παραμεθόριες και ορεινές περιοχές.
Τουλάχιστον για δύο(2)χρόνια.
Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος που κάποιοι ατάλαντοι της εποχής του μέσα από την Ιεραρχία τον κατηγόρησαν ότι υπηρέτησε την διοίκηση της Εκκλησίας επί των ημερών του…χουντικού Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Α ´ , εισήλθε στα γραφεία της Συνόδου μετά από αυστηρές εξετάσεις και μάλιστα βγήκε πρώτος. Στο διαγωνισμό προΐστατο ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ο Α ´ και ομάδα επιλέκτων καθηγητών του Πανεπιστημίου.

Λίγο πριν σύμφωνα με το ισχύον την εποχή εκείνη υποχρεωτικό  μέτρο, ο Χριστόδουλος υπηρετούσε ως Ιεροκήρυξ στην Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου. Δηλαδή  είχε περάσει από όλα τα στάδια που επέβαλε η τότε διοίκηση της Εκκλησίας.
Και δεν ήταν  η μοναδική περίπτωση.
Πολλοί κληρικοί μας ακολούθησαν τον δρόμο αυτό.Ο Γέρων Καλαβρύτων Αμβρόσιος υπηρέτησε στη Φλώρινα. Και άλλοι κληρικοί μας σε άλλες ακριτικές Μητροπόλεις.  Και επιβραβεύθηκαν από την Εκκλησία.

Και ποιόν δεν συγκινεί ακόμη και μέχρι σήμερα η περίπτωση εκλογής του πολυσέβαστου Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη;
Και μην πείτε ότι τότε είχαμε τον Ιερώνυμο τον Α ´ ο οποίος εξέλεγε  μόνο οργανωσιακούς.
Έχουμε ξαναγράψει  το πώς εξελέγη, ο Άγιος αυτός Ιεράρχης.Για λόγους ιστορικούς αλλά και εις μνημόσυνο αιώνιο στην Αγία μορφή του, ας το υπενθυμίσουμε.

Υπηρετούσε ως Ιεροκήρυξ της ακριτικής Μητροπόλεως Σάμου και Ικαρίας και περιόδευε εκείνες τις μέρες στην Ικαρία.

Ήταν Ιούνιος του 1967.Την εποχή εκείνη μετακινούνταν οι κληρικοί μας  με τα πόδια ως επι το πλείστον ή με αγροτικά φορτηγάκια που με προθυμία τους μετέφεραν οι κάτοικοι των νησιών μας   από το ένα χωριό στο άλλο. Αληθινοί ήρωες.

Τον είδε ένας χωρικός που καθότανε στην αυλή του σπιτιού του και άκουγε ραδιόφωνο( μοναδικό μέσον ψυχαγωγίας τα δύσκολα αυτά χρόνια) και του λέει:

–Πάτερ Ιωάννη, συγχαρητήρια και έσπευσε να ασπαστεί το χέρι του.

Απόρησε ο π. Ιωάννης και τον ρώτησε:

–Για ποιο πράγμα παιδάκι μου ;

-Μα γίνατε Δεσπότης. 

–Όχι παιδί μου, κάποιο λάθος θα κάνεις.

– Μα πάτερ μου,εσείς δεν είστε ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης Παπάλης;

– Εγώ είμαι, αλλά δεν έγινα Δεσπότης. 

-Μα τώρα το είπε ο εκφωνητής στο ραδιόφωνο, στις ειδήσεις ότι Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο  ο Ιεροκήρυξ Σάμου Αρχιμ. Ιωάννης Παπάλης. 

Τον έψαχναν απ ´την Μητρόπολη Σάμου (Μητροπολίτης τότε ήταν ο Παντελεήμων ο Α ´ ο Χρυσοφάκης), να του ανακοινώσουν την εκλογή του, για να μεταβεί στην Αθήνα για το Μικρό και το Μεγάλο Μήνυμα και εκείνος ήταν σε ιεραποστολή στην Ικαρία.

Στις 7 Ιουνίου 1967, χειροτονήθηκε Επίσκοπος και Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου.

Σήμερα ,δυστυχώς, τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Σήμερα ακόμη και οι Συνοδικοί Αρχιμανδρίτες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων  έχουν αυτοκίνητα με οδηγό παρακαλώ, τον οποίο πληρώνουν οι ίδιοι! Εδώ καταντήσαμε.

Αλλά ο Θεός είναι μακρόθυμος και μας ανέχεται!Ναι μας ανέχεται, επειδή υπάρχουν και κάποιοι κληρικοί που ξεχωρίζουν. Αλλιώς θα είχε ξεκαθαρίσει ο ίδιος το τοπίο.Και δεν θα άφηνε και  τους Γέροντες Ιεράρχες να ρεζιλεύονται, δίνοντας μας την εντύπωση ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο η επίγεια θέση τους  παρά ο δρόμος  προς την άνω Ιερουσαλήμ, όπως μας δίδασκαν με τα  απ´άμβωνος κηρύγματα τους καθ´ολη την πορεία τους και την εκκλησιαστική τους  διαδρομή.