Του π. Ηλία Μάκου

Eνα μικρό εκκλησάκι, της Παναγίας της Πλατανιώτισσας, βρίσκεται μέσα στο κοίλωμα ενός υπεραιωνόβιου πλατάνου, στον επαρχιακό δρόμο Παραμυθιάς – Ηγουμενίτσας, στο ύψος του χωριού Κρυσταλλοπηγή.

Το εκκλησάκι εντός του πλατάνου δεν είναι παλαιό, ωστόσο το δένδρο είναι υπεραιωνόβιο. Ο «πλάτανος του αράπη», όπως τον ονομάζουν οι κάτοικοι της περιοχής, είναι σημείο αναφοράς.

Το δέντρο, που η ηλικία του δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί και η ονομασία του, “του αράπη”, δεν μπορεί να αιτιολογηθεί, έχει και ιστορική αξία, αφού στην περίοδο του Β’ παγκοσμίου πολέμου ήταν το σημείο, όπου κάτοικοι της Κρυσταλλοπηγής (παλαιά Σέλλιανη) έστηναν ενέδρες σε Γερμανούς στρατιώτες.

Στη δεκαετία του 90 παραλίγο να καεί, όταν μετανάστες, θέλοντας να προστατευτούν από τη βροχή και το κρύο, κατέφυγαν σ’ αυτό και άναψαν φωτιά.

Ο πλάτανος δεν κάηκε και ντόπιοι,με αφορμή αυτό το γεγονός, πήραν την απόφαση να φτιάξουν το εκκλησάκι. Κοντά σ’ ένα χώρο, όπου βρέθηκαν ίχνη από παλαιότερο μοναστήρι της βυζαντινής περιόδου.

Σκύβοντας κανείς, εισέρχεται στο εσωτερικό του, διαπιστώνοντας έκπληκτος, ότι υπάρχει, λόγω της φυσικής μορφολογίας, δομή κανονικού ναού, που ενισχύουν οι πολλές εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και αγίων.

Μέσα σ’ αυτό το εκκλησάκι αντιλαμβάνεται κανείς, αν και στριμωγμένος, ότι η Παναγία είναι παρούσα.

 Όχι μόνο ως υπόδειγμα, αλλά και για να μας βοηθάει για την υπερπήδηση κάθε εμποδίου.

Και παίρνουμε μέσα στο κοίλωμα ενός δέντρου το χαρούμενο μήνυμα: “Μεθ’ ημών ο Θεός”. Είναι κοντά μας. Είναι πάντα κοντά μας. 

Το ατύχημά μας είναι ότι λησμονούμε την παρήγορη αυτή πραγματικότητα. 

Αν κατορθώναμε, μέσα και σ’ αυτό το εκκλησάκι, να συνειδητοποιήσουμε την συνεχή παρουσία του Θεού, θα ήμασταν πολύ διαφορετικοί απ’ ό,τι είμαστε. 

Θα ήμασταν άνθρωποι ήρεμοι, ειρηνικοί, ισορροπημένοι, ευτυχισμένοι. 

Είναι άλλο εντελώς πράγμα να πιστεύουμε στην ύπαρξη του Θεού και άλλο να αισθανόμαστε κοντά μας την παρουσία Του. Άλλο είναι να πιστεύουμε, πως υπάρχει Θεός και εντελώς άλλο είναι να αισθανόμαστε, ότι είναι “μεθ’ ημών ο Θεός”.

Αυτό το ταπεινό κοίλωμα του Πλατάνου με εικόνες της Παναγίας είναι έκφραση κάλλους και μεγαλείου. 

Ο πιστός λαός με οποιοδήποτε τρόπο ευγνωμονεί και δοξάζει την Παναγία, γιατί χάρις στην αγιότητά της  αξιώθηκε ως Μητέρα του Λυτρωτού να γίνει η διάβαση από την αλμυρή θάλασσα της ασέβειας προς τη βασιλεία των τέκνων του Θεού. 

Και την αισθάνεται ως γέφυρας προς το θείο έλεος του υιού της.