Ανάλυση του Θεοδώρου Καλμούκου/ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Για το Ελληνικό Κολέγιο και τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης έχω γράψει αρκετές φορές στο πρότερο και πρόσφατο παρελθόν. Επανέρχομαι σήμερα λόγω του μεγέθους της οδύνης και της αποκαρδίωσης που βίωσα το περασμένο Σάββατο στις 20 Μαΐου κατά την αποφοίτηση διότι είδα ένα Κολέγιο και μία Σχολή σε παραλυτική κατάσταση.
Αναντίλεκτα η Σχολή έχει ταλαιπωρηθεί αφάνταστα τις τελευταίες δεκαετίες ξεκινώντας επί Αρχιεπισκοπίας Ιακώβου με τα διαρκή πειράματα και αποπομπή ικανών καθηγητών όπως των αείμνηστων Φλορόφσκι, Ρωμανίδη, Μαυράκη, για να αναφέρω μερικούς.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας (Σπύρου) και οι πρωτοπόροι μας Ελληνες μετανάστες θα στριφογυρίζουν μέσα στους τάφους τους, διότι με το όραμα και τις θυσίες τους, όχι μόνο κατόρθωσαν και ίδρυσαν τη Σχολή, αλλά αγόρασαν και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς αυτό το διαμάντι της Βοστώνης, το οποίο οι σημερινοί διάδοχοί τους είναι ανίκανοι να το διατηρήσουν.
Η παραίτηση του προέδρου Γεωργίου Καντώνη έπειτα από τρεισήμισι χρόνια στην προεδρία, δείχνει για μία ακόμα φορά προς όλες τις κατευθύνσεις ότι υπάρχει αστάθεια στη Σχολή σε ανώτερο διοικητικό επίπεδο. Θυμίζω ότι είχε παραιτηθεί άλλες δύο φορές υπαιτιότητι του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου πλην όμως ανακάλεσε. Το γεγονός ότι προχτές στην αποφοίτηση ευχαρίστησε τον Ελπιδοφόρο για την αγαστή συνεργασία τους, αυτό υπάγεται στον τομέα των «ουαί υμίν». Αυτή τη φορά φαίνεται πως είναι οριστική η παραίτησή του καθότι επικαλείται λόγους υγείας, αλλά και διότι υπήρξε και επίσημο ανακοινωθέν. Μακάρι να γίνει καλά ο άνθρωπος γιατί η υγεία είναι πάνω απ’ όλα. Ας ελπίσουμε ωστόσο πως είναι μόνο αυτός ο λόγος της παραίτησής του.
Πάντως, η αποχώρηση του Καντώνη, η παραίτηση του κοσμήτορα της Σχολής π. Γεωργίου Παρσενίου αλλά κι ο εκδιωγμός των καθηγητών και μάλιστα εχόντων ακαδημαϊκή και θεσμική μονιμότητα δείχνει το μέγεθος της νοσηρής νοοτροπίας που επικρατεί. Ναι μεν μπορεί να μπήκε μπροστά ο Καντώνης ως «εκτελεστής» των καθηγητών αλλά οι πάντες γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, να πετάξει τους ανθρώπους έξω, εάν δεν είχε την υπόδειξη και φυσικά τη στήριξη του Ελπιδοφόρου. Καθαρές κουβέντες. Φυσικά και το ερώτημα είναι με ποιους αντικαταστάθηκαν; Βέβαια έχει κληθεί η Δικαιοσύνη των Ηνωμένων Πολιτειών να αποφανθεί για το θέμα.
Το πρόσωπο που θα επιλεγεί να αντικαταστήσει τον Καντώνη θα πρέπει τούτη τη φορά να είναι ικανό, ένθεο, ελληνοπρεπές, με γνώσεις περί Θεολογίας και Εκκλησίας και σίγουρα να γνωρίζει την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και πραγματικότητα, γιατί από τα μέχρι τώρα τεκταινόμενα στα παρασκήνια οδεύομε στο να καταστεί «η εσχάτη πλάνη χείρω της πρώτης». Ιδωμεν.
Ο χαμηλός αριθμός των φοιτητών σε αμφότερα τα Σχολεία, Κολέγιο και Σχολή, 120 συνολικά οφείλει να σημάνει συναγερμό σε όλους τους θεσμικά υπεύθυνους. Οι αριθμοί έχουν τη δική τους γλώσσα και σίγουρα τη δική τους δυναμική επειδή ορίζουν με ακρίβεια γεγονότα και καταστάσεις και μάλιστα κατά τρόπο αμείλικτο που δεν χωρά κανενός είδους αμφισβήτηση.
Η δικαιολογία της πανδημίας και τα συν αυτής παράγωγα που μέχρι τώρα χρησιμοποιούντο και η οποία ήταν δεκτή και κατανοητή μέχρις ενός σημείου, δεν υφίσταται πλέον. Ούτε και το ετήσιο κόστος των λειτουργικών εξόδων το οποίο ανέρχεται στα $8.978.892, σύμφωνα με τα στοιχεία που είχε δώσει ο κ. Καντώνης στον «Εθνικό Κήρυκα», μπορεί να δικαιολογηθεί και να μείνει ασχολίαστο.
Και κάτι άλλο ακόμα, εφόσον όλα αυτά τα χρόνια το Ελληνικό Κολέγιο σχοινοβατεί για την απόκτηση ταυτότητας, χρησιμότητας, οράματος και στόχου, να ληφθεί η γενναία απόφαση να κλείσει. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή του κατάσταση, διότι αφ’ ενός κοστίζει πολλά χρήματα, αφ’ ετέρου αποτελεί όνειδος. Να παραμείνει μόνο η Θεολογική Σχολή, η οποία οφείλει να επανεύρει τον βηματισμό της, μόρφωσης και μορφοποίησης Ελληνορθόδοξων κληρικών με ήθος, αφοσίωση, ελληνοπρέπεια και θυσιαστικό πνεύμα κι όχι να βγάζει στυγνούς επαγγελματίες.
Να γίνει εκστρατεία στην Ομογένεια για εξεύρεση νέων, ικανών, ισορροπημένων παιδιών, να σπουδάσουν και να ιερωθούν. Προσοχή στο ποιόν των εισαγόμενων, αλλά και των αποφοιτούντων και χειροτονουμένων διότι τα προβλήματα στις κοινότητες ξεκινούν από τη Σχολή. Θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία της Σχολής και να πλησιάσει την Ομογένεια, από την οποία να αντλεί όχι μόνο οικονομική ενίσχυση, αλλά και ελληνόπουλα, όπως προανέφερα, με χαρακτήρα και να μην μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδι για να δείχνει αριθμούς. Αναντίλεκτα, τα περισσότερα προβλήματα στις κοινότητες ξεκινούν από τη Σχολή, λόγω των προβληματικών, ημιμαθών και ανίδεων κληρικών που εν πολλοίς αποφοιτούν τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις που εξακολουθούν να διασώζουν το κύρος και το γόητρό της.
Ιδιαίτερη προσοχή σε όσους χειροτονούνται άγαμοι, διότι η κάστα του Αρχιμανδριτισμού έχει επιφέρει πολλά δεινά στην Εκκλησία. Αφού επιλέγουν την αγαμία, τότε ας πηγαίνουν στα μοναστήρια, κι όχι μέσα στον κόσμο κοντά σε παιδιά, σε νέους και νέες.
Βλέποντας στον επίσημο ιστότοπο του Κολεγίου και της Σχολής όλους αυτούς εργαζόμενους και επειδή συμβαίνει να γνωρίζω πρόσωπα και καταστάσεις, απλώς διερωτώμαι άραγε χρειάζονται όλοι και όλες αυτοί και αυτές ή μήπως η Σχολή τραβά αδειανά βαγόνια που δεν προσφέρουν ουσιαστική υπηρεσία αλλά απλά μισθοδοτούνται; Η Σχολή δεν είναι το ίδρυμα του Αγίου Παντελεήμονα στο οποίο καταφεύγουν οι ανήμποροι, οι αποτυχημένοι και οι κηφήνες.
Χρειάζεται ανασυγκρότηση το Σώμα της Εφορείας ξεκινώντας από τον αντιπρόεδρό της και πηγαίνοντας στα μέλη της. Οσον αφορά την κενωθείσα θέση της κοσμητείας λόγω παραίτησης του π. Παρσενίου μέσα σε δυο χρόνια, αυτό είναι άλλο μαράζι, διότι το πρόσωπο που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι το πλέον ενδεδειγμένο με κατάρτιση, ήθος, ελληνοπρέπεια. Βέβαια το τελευταίο έχει απεμποληθεί ολοσχερώς και τη γραμμή την περνά ο ίδιος ο «εξαμερικανισμένος» Ελπιδοφόρος, ο οποίος φαίνεται να βαδίζει βάσει σχεδίου… Να τονίσω για μία ακόμα φορά πως είναι θέμα προσώπων. Φοβάμαι πως αν εξακολουθήσουν οι συνήθεις ρυθμοί και νοοτροπίες θα πρέπει να αναμένουμε «ιδείν το τέλος» διότι η Μεσσιανική ελπίδα που είχε δημιουργηθεί με τον διορισμό του Ελπιδοφόρου στην οιακοστροφία της τάλαινας Αρχιεπισκοπής εξαντλήθηκε μεταξύ Facebook και Twitter.