Τήν Κυριακή 26 Μαΐου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος λειτούργησε στήν Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Δράμας. Ἐκκλησιάσθηκαν ὁ Δήμαρχος Παρανεστίου κ. Ἀναστάσεως Καγιάογλου, ἀντιπροσωπεία Δημάρχων καί ὑπηρεσιακῶν παραγόντων πού μετέχουν στό “Δίκτυο Πόλεων μέ λίμνες” καί πιστοί ἀπό τήν Ἐνορία τῆς Πρασινάδας..
Ὁ Σεβασμιώτατος στό καλωσόρισμά του ἀναφέρθηκε στήν ἱστορία τῆς Μονῆς ὅπως τεκμαίρεται ἀπό θεῖες ἀποκαλύψεις ἀλλά καί ἱστορικά ἀρχαιολογικά εὑρήματα, συνδέοντας τήν ἱστορία τοῦ προσφυγικοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς περιοχῆς μέ τήν Ἱερά Μονή.
Παραθέτουμε τήν Ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου:
Βρισκόμαστε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, 19 χιλιόμετρα ἀπὸ τὸ Παρανέστι κι ἕνα χιλιόμετρο ἀπὸ τὴν Πρασινάδα σὲ ὑψόμετρο 750 μέτρων.
Ἀνατολικὰ βρίσκεται ἡ ὁροσειρὰ Χαϊντοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ φυσικὸ ὅριο ἀνάμεσα στὴν Μακεδονία καὶ τὴ Θρᾴκη.
Τὸ τοπίο τὸ ὁποῖο μᾶς περιβάλλει τὸ συνθέτουν χαμηλότερες, δασώδεις κορυφὲς τῆς ὁροσειρᾶς, οἱ ὁποῖες διακόπτονται ἀπὸ χαράδρες. Μέσα σὲ αὐτὲς κυλοῦν ρέματα ποὺ καταλήγουν στὸν Νέστο
Δυτικά της περιοχῆς βρίσκονται τὰ φράγματα τῆς Πλατανόβρυσης καὶ τοῦ Θησαυροῦ, διαμορφώνοντας τὶς ἀντίστοιχες λίμνες τοῦ Νέστου.
Βόρεια της περιοχῆς βρίσκεται τὸ παρθένο δάσος τοῦ Φρακτοῦ, τὸ ὁποῖο ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἔχει ἀνακηρυχθεῖ “διατηρητέο μνημεῖο τῆς Φύσης”.
Τὴν ὀμορφιὰ τοῦ τοπίου ἐνισχύουν οἱ καταρράκτες τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, τοῦ Τραχωνίου καὶ τοῦ Λεπίδα. Οἱ βραχώδεις ἀπολήξεις πολλῶν ἀπὸ τὶς κορυφὲς δίνουν τὴν ἐντύπωση ἑνὸς εἴδους Μακεδονικῶν ἢ Δραμινῶν Μετεώρων. Ἐν ὀλίγοις, ἀπὸ φυσικῆς ἄποψης βρισκόμαστε στὴν καρδιὰ ἑνὸς ἐπίγειου παραδείσου.
Πεντακόσια περίπου μέτρα βορειοδυτικά του βράχου ποὺ βρίσκεται τὸ μοναστῆρι ὑπάρχει μεγάλη πέτρινη, ὀθωμανικὴ κρήνη, ἡ οποία τὰ παλαιότερα χρόνια βρισκόταν σὲ κάποιο ὁδικὸ ἄξονα, ὁ ὁποῖος συνέδεε τὴν περιοχὴ τοῦ Νέστου μὲ τὴν βόρεια ἐνδοχώρα.
Τὸ 1923 μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν ἔφυγαν οἱ μουσουλμάνοι καὶ στοὺς οἰκισμοὺς τῆς περιοχῆς ἐγκαταστάθηκαν Ἕλληνες χριστιανοὶ ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ κυρίως ἀπὸ τὸν Πόντο. Οἱ πρόσφυγες ἀπὸ τὸν Πόντο ποὺ ἐγκαταστάθηκαν στὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς εἶχαν κάτι γιὰ νὰ παρηγορηθοῦν. Ὁ ὀρεινὸς χαρακτῆρας της σὲ συνδυασμὸ μὲ τὶς χαράδρες καὶ τοὺς παραποτάμους τοῦ Νέστου τοὺς ἔφερνε στὸ μυαλὸ τὶς εἰκόνες τῆς ὀρεινῆς ἐνδοχώρας τῆς Τραπεζούντας, τὴν ὁποία εἶχαν ἀφήσει πίσω τους.
Οἱ οἰκογένειες ποὺ ἐγκαταστάθηκαν στὸ χωριὸ Τζούρα, τὸ ὁποῖο μετονομάστηκε σὲ Πρασινάδα, εἶχαν ἕναν παραπάνω λόγο παρηγοριᾶς. Πάνω ἀπὸ τὸ χωριὸ τοὺς ὑπῆρχε αὐτὸς ὁ βράχος, ὁ ὁποῖος τοὺς θύμιζε τοὺς βράχους τῆς περιοχῆς τους στὴν Τραπεζούντα καὶ κυρίως τὸν βράχο στὸ βουνὸ Πυργί, πάνω στὸν ὁποῖο ἦταν χτισμένο τὸ ἱστορικὸ μοναστῆρι τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Περιστερεώτα. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τὸν ναὸ τῆς ἐνορίας τους στὴν Πρασινάδα τὸν ἀφιέρωσαν στὸν Ἅγιο Γεώργιο.
Οἱ εἰκόνες αὐτὲς τῆς συλλογικῆς μνήμης ποὺ κουβαλοῦσαν μέσα τους οἱ πόντιοι πρόσφυγες εἶχαν μία δυναμική, ποὺ φάνηκε στὴν πορεία. Ἔπαιξαν ρόλο στὸ νὰ γίνουν ἀποδέκτες μιᾶς ἀποκάλυψης σχετικὰ μὲ τὸ παρελθὸν τοῦ βράχου, γιὰ τὸν ὁποῖο μέχρι τότε δὲν ἦταν τίποτα γνωστό. Ἀπὸ τὴν ἐγκατάστασή τους καὶ ὕστερα ὑπάρχουν μαρτυρίες σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ἐπάνω στὸ βράχο ἐμφανιζόταν οὐράνιο φῶς, τὸ ὁποῖο ἔβλεπαν ἀλλὰ δὲν μποροῦσαν νὰ ἐξηγήσουν.
Ἀπὸ τὸ 1990 κι ἑξῆς ἄρχισαν νὰ βλέπουν καὶ ὄνειρα σχετικὰ μὲ τὴν ἱστορία αὐτοῦ του βράχου. Τὰ ὄνειρα ἡ Ἐκκλησία μας τὰ ἀντιμετώπισε πάντοτε μὲ διάκριση. Ὡστόσο, ὅταν αὐτὰ συνδυάζονται καὶ ἐπιβεβαιώνονται μὲ εὐρήματα, τότε μποροῦμε νὰ ἀποδεχθοῦμε τὸν ἀποκαλυπτικό τους χαρακτῆρα. Καὶ ὄντως ὑπῆρξαν εὐρήματα. Τεμάχια πήλινων ἀγγείων, λείψανα, ἕνα θυμιατήριο, δύο λόγχες καὶ θεμέλια παλαιοῦ ναοῦ. Ταυτόχρονα, ὑπῆρξαν μαρτυρίες σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες κάποιοι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ προσκύνησαν τὰ εὐρήματα αὐτὰ ἔγιναν ἀποδέκτες τῆς θαυματουργίας τους.
Τὰ ευρήματα αὐτὰ σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ ὄνειρα ἀποκάλυψαν τὴν ἱερότητα τοῦ τόπου, τεκμηριώνονας τὴν ὕπαρξη στὸν βράχο μικροῦ μοναστηριοῦ ἢ ἀσκητηρίου ἤδη ἀπὸ τὸν 5ο αἰῶνα μ.Χ., τὸ ὁποῖο καταστράφηκε στὸ πέρασμα τοῦ χρόνου.
Ὑπάρχουν ἐπίσης στοιχεῖα σχετικὰ μὲ τὴν περίοδο καταστροφῆς καὶ τὴν ταυτότητα τῶν λειψάνων. Ἡ ἐπιβεβαίωση αὐτῶν τῶν στοιχείων ἀφήνεται πρὸς τὸ παρόν στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως θέλημα τοῦ Θεοῦ ἦταν ὁ βράχος αὐτὸς νὰ δεῖ στὶς ἡμέρες μας τῶν κεκρυμμένων πραγμάτων τὴν φανέρωση κατόπιν αἰώνων κατάκρυψης .
Χωρὶς σημαντικὴ βοήθεια οἱ κάτοικοι τῆς Πρασινάδας, πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς καὶ μὲ τὸ ὑστέρημά τους, συνέβαλαν καὶ χτίστηκαν πάνω στὸν βράχο κελλιὰ καὶ ὁ περικαλλὴς αὐτὸς ναὸς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ὁ ὁποῖος θεμελιώθηκε τὸ 1994 κι ἐγκαινιάστηκε τὸ 2007.
Ἔχουν γίνει σημαντικὰ βήματα καὶ μποροῦν νὰ γίνουν κι ἀλλὰ ἀκόμη. Ἀπὸ τὶς πρῶτες ἡμέρες τῆς ποιμαντορίας μας στὴν Μητρόπολη τῆς Δράμας ἐκδηλώσαμε τὸ ἐνδιαφέρον μας γιὰ τὴν πραγματοποίηση αὐτῶν τῶν ἐπιπλέον βημάτων μεταξύ τῶν ὁποίων είναι οἱ διαδικασίες ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν θεσμικὴ ἵδρυση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ταυτόχρονα, ἤδη ἀπὸ πέρυσι ἔχουν ἐγκατασταθεῖ δύο πατέρες, ἕνας ἱερομόναχος κι ἕνας ἱεροδιάκονος, οἱ ὁποῖοι διακονοῦν τὶς λειτουργικὲς καὶ πρακτικὲς ἀνάγκες τῆς Μονῆς.
Γνωρίζουμε ὅτι στὸ πλαίσιο τῶν ἁρμοδιοτήτων σας καὶ στὸ πλαίσιο λειτουργίας τοῦ δικτύου πόλεων μὲ λίμνες ἐργάζεστε γιὰ τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὴν εὐημερία τῶν περιοχῶν σας. Καὶ δική μας εὐχὴ εἶναι ἡ λειτουργία αὐτῆς τῆς Μονῆς νὰ ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς ἀνάπτυξης αὐτῆς τῆς περιοχῆς καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τῆς Δράμας. Ὡστόσο, ἡ σκέψη καὶ ἡ ἐλπίδα μας δὲν σταματάει ἐδῶ. Ἡ εὐχὴ μας εἶναι αὐτὴ ἐδῶ ἡ μονή, ὅπως καὶ οἱ ἄλλες δύο μονὲς τῆς Μητροπόλεώς μας, νὰ ἀποτελοῦν τόπους στοὺς ὁποίους ὁ κάθε προσκυνητὴς ποὺ ἔρχεται νὰ μπορεῖ νὰ βρίσκει ἀνάπαυση.
Ὅταν λέμε ἀνάπαυση κάποιοι μπορεῖ νὰ σκεφθοῦν τὴν εὐχαρίστηση ποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει ἡ θέα τοῦ μαγευτικοῦ τοπίου ποὺ μᾶς περιβάλλει. Εἶναι καὶ αὐτό. Ὅμως κυρίως εἶναι ἡ χαρὰ καὶ ἡ γαλήνη ποὺ μπορεῖ νὰ νιώσει κάποιος, ὅταν ἕνας τόπος τὸν βοηθήσει νὰ βγεῖ ἀπὸ μέριμνες ποὺ σκοτίζουν τὸν νοῦ του.
Μᾶς λέει τὸ Εὐαγγέλιο: κοιτάξτε τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ ἢ τὰ ἄνθη τοῦ ἀγροῦ καὶ βλέποντας αὐτὰ ζητῆστε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τὴν δικαιοσύνην καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ. Καὶ ὅταν τὰ βρεῖτε αυτά, θὰ εἶναι σὰν νὰ ἔχετε τὰ πάντα.
Εὔχομαι ὁ Κύριος τῆς Δόξης νὰ φωτίζει τά βήματα ὅλων πρὸς τή χαρὰ τῆς Βασιλείας του καὶ, βλέποντας τὴν ὀμορφιά τόπων εὐλογημένων ὅπως αὐτὸς, νὰ ἀναγόμαστε στὴ συνεχή δοξολογία τοῦ Δημιουργοῦ μας.
