Ἀγαπητά μου παιδιά,

Τό βασικό νόημα τῶν Χριστουγέννων, πού πρέπει ὁπωσδήποτε νά γνωρίζουμε, γιά νά εἴμαστε στήν ἀλήθεια καί στήν οὐσία τῶν γεγονότων, εἶναι νά ἀποκτήσουμε ὀρθή γνώση ὡς πρός τό ποιός ἦταν αὐτός πού γεννήθηκε τότε στή Βηθλεέμ καί γιατί γεννήθηκε. Σ’ αὐτό περικλείεται τό ὅλο μυστήριο τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὡς πρός τό ποιός ἦταν Αὐτός πού ἦρθε στή γῆ μας, ὁ πρῶτος Θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας καί Θεόπνευστος Εὐαγγελιστής ἅγιος Ἰωάννης γράφει ὅτι «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο» (Ἰωά. 14). Ὁ μονογενής δηλαδή Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου Τριάδος, ὁ ἄυλος καί ἄσαρκος Θεός ἔλαβε σάρκα ἀπό τά ἁγνά παρθενικά αἵματα τῆς παναχράντου Θεοτόκου.

Τίποτε ἄλλο, ἔλεγε ὁ Μέγας Βασίλειος, δέν φανερώνει τόσο ἐκπληκτικά τή θαυμαστή δύναμη τοῦ Θεοῦ ὅσο ἡ ἐνανθρώπησή του, «ἡ περί τήν ἐνανθρώπησιν οἰκονομία»(ΕΠΕ 5,272). Τό πῶς ὁ ἄπειρος καί παντοδύναμος Θεός ἔλαβε «μορφήν δούλου» καί ἔγινε ἄνθρωπος ὅμοιός μας χωρίς ἁμαρτίες (Φιλιπ. β΄6-76). Δέν τό χωράει ὁ μικρός νοῦς μας τό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως.

Τό ἀκοῦμε καθώς τό ψάλλουν ἁρμονικά οἱ ἱεροψάλτες μας στούς Ναούς μας καί θαυμάζουμε: «Ὁ ἀχώρητος παντί πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρι;» Αὐτός τόν Ὁποῖο δέν χωροῦν τά σύμπαντα, πῶς ἐχώρεσε στήν κοιλία τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου; Τί θαῦμα ἐκπληκτικό ἦταν αὐτό ποῦ ἀνέδειξε «πλατυτέραν τῶν οὐρανῶν» τήν Ὑπεραγία Μητέρα του;

Καί γιατί ἔγινε τό ὑπερθαύμαστο αὐτό γεγονός;

Γιατί ἦρθε στή γῆ μᾶς ὁ Θεός καί ἔζησε ἕνα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους;

Τό διευκρινίζουν καί τοῦτο ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί οἱ ἱεροί Πατέρες. «Ἐπτώχευσε ὁ πλούσιος Θεός», γράφει ὁ θεόπνευστος ἀπόστολος Παῦλος, μέ τό νά γίνει ἄνθρωπος, γιά νά πλουτίσουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι «τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ» (Β’Κορ.,9). Ἤμασταν οἱ ἄνθρωποι, ἕνεκα τῶν ἁμαρτιῶν, ἐλεεινοί καί πτωχοί σέ ἀρετές. Καί ἔγινε ὁ πλουσιόδωρος Θεός ἀδύνατος καί φτωχός ἄνθρωπος, γιά νά μᾶς καθαρίσει, νά μᾶς ἐξαγιάσει μέ τή διδασκαλία καί μέ τή σταυρική θυσία του καί νά μᾶς χαρίσει διά τῆς Ἐκκλησίας Του τή δυνατότητα νά πλουτίσουμε σέ ἀρετές, στήν ἀγάπη, στήν ταπείνωση, στήν καθαρότητα καί νά μᾶς κάνει καί κληρονόμους τῶν ἀγαθῶν της Βασιλείας του.

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἔλεγε ὅτι ἐάν Ἐκεῖνος δέν γινόταν ἐξωτερικά φτωχός, ὡς ἄνθρωπος, ἐμεῖς δέν θά γινόμασταν ποτέ ψυχικά πλούσιοι (ΕΠΕ 19,454). Καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς συμπλήρωνε: Ἦρθε στή γῆ μας ὁ Θεάνθρωπος, μένοντας βέβαια, ὡς

Θεός, στούς οὐρανούς, μέ σκοπό ἐνῶ ἀκόμα θά εἴμαστε ἐμεῖς στή γῆ, πρίν πεθάνουμε δηλαδή, νά μᾶς ἀνυψώσει στούς οὐρανούς «διά τῆς ἀγγελικῆς πολιτείας»(ΕΠΕ 11, 372). Νά μᾶς κάνει ἐπιγείους ἀγγέλους, ὅπως ἔγινε μέ ὅλους τους Ἁγίους καί νά μᾶς ὁδηγήσει τελικά στήν αἰώνια εὐτυχία τοῦ Παραδείσου.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Χριστούγεννα.

«Σήμερον ὁ Χριστός ἐν Βηθλεέμ γεννᾶται ἐκ Παρθένου». «Ὁ Ἀδάμ καινουργεῖται, ἡ Εὕα τῆς πρώτης λύπης ἐλευθεροῦται». «Ἡ γῆ σύν τοῖς ἀνθρώποις εὐφραίνεται».

Ὁ ἄνθρωπος μετά τήν πτώση στόν Παράδεισο ὑφίσταται τίς μακροχρόνιες καί ὀδυνηρές συνέπειες αὐτῆς τῆς ἀνταρσίας. Ὁ στενός δεσμός μέ τόν Θεό διακόπτεται. Ὅμως ἡ ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ εἶναι συνεχής καί ἀδιάκοπη. Ἀπομακρύνεται ἀπό τό φῶς, ἀλλά σκοτισμένος καθώς εἶναι, ἀναζητάει αὐτό πού ἔχασε. Ψάχνει συνεχῶς χωρίς κανένα οὐσιαστικό ἀποτέλεσμα.

Γιατί ὁ Θεός δέν ἀνακαλύπτεται, ἀλλά ἀποκαλύπτεται. Καί αὐτό ἔγινε ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ ὅταν κάποτε «ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου καί ἑξαπέστειλεν ὁ Θεός τόν Υἱόν αὐτοῦ» (Γαλ. δ’,4).

Πῆρε τέλος ἡ Π. Διαθήκη καί μᾶς μίλησε ὁ Θεός διά μέσου του Υἱοῦ του. Ἀρχίζει πλέον ἡ Ν. Διαθήκη, ἡ ἐποχή τῆς χάριτος μέ τόν Σωτήρα Χριστό, τόν Ὁποῖο κατέστησε κληρονόμο καί κύριο ὅλων των κτισμάτων.

Μέ τήν γνώση πλέον τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τῆς «ἐν αὐτῶ ζωῆς» ἐπαναποκτᾶ ὁ ἄνθρωπος τήν υἱοθεσία πού εἶχε χάσει. «Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγένετο υἱός Ἀνθρώπου, ἵνα καί ὁ ἄνθρωπος δυνηθῆ νά καταστῆ υἱός τοῦ Θεοῦ» (ἅγιος Εἰρηναῖος).

Χριστούγεννα. «Σήμερον χαρᾶς εὐαγγέλια». «Σήμερον ὁ Ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ Λόγος σαρκοῦται». Γεγονός μοναδικό. Μᾶς αὐτοαποκαλύφθηκε ὁ Θεός στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτόν πού αἰῶνες ἀναζητοῦσε ὁ ἄνθρωπος νά Τόν ἀνακαλύψει, ζεῖ πλέον ἀνάμεσά μας. Νά Τόν πιστεύσουμε, νά Τόν γνωρίσουμε, νά Τόν ἀγαπήσουμε, γιά νά ἀποκαλύπτεται καί νά φανερώνεται ὁλοένα καί περισσότερο στή ζωή μας. Εἶναι ὁ μοναδικός καί ἀληθινός Σωτήρας καί Λυτρωτής μας.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ὅλες αὐτές οἱ ἀλήθειες πρέπει νά κυκλοφοροῦν στό νοῦ μας τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων. Καί ἀσφαλῶς δέν ἀρκεῖ νά μένουν μόνο στό νοῦ μας. Εἶναι ἀνάγκη νά μεταφράζονται σέ σταθερή ζωή ἔμπρακτης εὐγνωμοσύνης πρός τόν Λυτρωτή μας. Ἅς προσπαθήσουμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ νά ζήσουμε φέτος βαθύτερα, πνευματικότερα καί ἁγιότερα τό γεγονός τῶν Χριστουγέννων. Μέ τή συναίσθηση ὅτι ὁ Ἐμμανουήλ, ὁ Θεάνθρωπος Κύριος, εἶναι μαζί μας, θέλει νά εἶναι μαζί μας. Γιά νά μᾶς λυτρώσει, νά μᾶς μεταμορφώσει, νά μᾶς ἁγιάσει, νά μᾶς κάνει Θεούς κατά χάριν.

Εὔχομαι, νά συλλάβουμε ὅλοι πραγματικά το νόημα τῶν Χριστουγέννων!

Χρόνια πολλά!

Μετά τῆς ἐν Χριστῷ τεχθέντι ἀγάπης καί ἐνθέρμων εὐχῶν

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΥΣΕΒΙΟΣ