Αισθανόμαστε ένα  δέος για όλα εκείνα που κοσμούν το νησί αυτό και το κάνουν μοναδικό στον παγκόσμιο χάρτη.

Όταν μάλιστα επισκέπτεται κάποιος, ως ευλαβικός προσκυνητής και την  Σχολή της Χάλκης, τον λόφο της ελπίδος, τότε εκτός από δέος αισθάνεται και έναν εσώψυχο σεβασμό για όλα εκείνα που συμβολίζει η ευλογημένη και μοναδική αυτή Σχολή -κόσμημα για την Ορθοδοξία- που ευτύχησε να βγάλει μεγάλους Πατριάρχες και Ιεράρχες της Εκκλησίας μας, θαυμαστούς και ουρανομήκεις αλλά και μάρτυρες και Αγίους της Εκκλησίας μας. Και ας μένει ακόμη κλειστή! Ισως γιατί οι Τούρκοι φοβούνται την πνευματική της μεγαλοσύνη!

Κάθε φορά που μας οδηγούν τα βήματα μας ως ευλαβικούς προσκυνητές στο κατώφλι αυτού του ιερού λόφου, τα συναισθήματα είναι πολλά, που δεν εκφράζονται πάντα σ’ ένα λευκό χαρτί ή σε μια ηλεκτρονική σελίδα.Είναι ανομολόγητα!

Αυτή τη φορά διαβήκαμε την ευλογημένη πύλη της «Σιωπηρής Σχολής» για να δώσουμε το παρών στη χαρά του μέχρι πρότινος Επισκόπου Μηδείας Αποστόλου, ο οποίος εξελέγη από την Ι. Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου σε νέο Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης. Η Μητρόπολη αυτή δοκιμάζεται τα τελευταία χρόνια από τις αδολεσχίες και τις αψυχολόγητες ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου, ο οποίος πήγε στην Αμερική  με επεκτατικές βλέψεις, όχι για να υπηρετήσει την Εκκλησία και το ποίμνιό του, την ομογένεια, αλλά για να τους  υποδουλώσει!  Αλλά αυτό άρχισε να φαίνεται γιαυτό η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει!

Τα συναισθήματά μας πολλά και ανάμεικτα! 

Από τη μια θλίψη και κατήφεια γιατί από την Μητρόπολη αυτή απομακρύνθηκε άδικα και χωρίς το δικαίωμα της απολογίας ο μέχρι πρότινος Μητροπολίτης Ευάγγελος, αυτός που την ανόρθωσε εκ θεμελίων, που την γέννησε και την αναγέννησε πνευματικά. Ο φθόνος του Ελπιδοφόρου ήταν φαίνεται ισχυρότερος από το έργο και την προσφορά του Ευαγγέλου προς την Εκκλησία.Και κατάφερε να τον εκπαραθυρώσει! 

Δυστυχώς, ο Πατριάρχης παρασύρθηκε από την κακία και τις παραπλανητικές πληροφορίες που του έδωσε ο Ελπιδοφόρος! Και το παραδέχθηκε, προς τιμήν του, εν Συνόδω. Και ζήτησε συγγνώμη. Αλλά το κακό είχε ήδη γίνει. Και τον πολιό Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο πίκραναν και τον Ευάγγελο ταπείνωσαν. Αλλά ζει Κύριος ο Θεός. Έρχεται η ώρα της δίκαιης  μισθαποδοσίας προς κάθε σύγχρονο εφιάλτη.

Από την άλλη αισθανθήκαμε χαρά και ικανοποίηση, γιατί για την Μητρόπολη αυτή εξελέγη ο Επίσκοπος Μηδείας Απόστολος, ένας νέος και ταλαντούχος Ιεράρχης, ο οποίος απ´όπου και αν πέρασε άφησε έργο θαυμαστό και τον θυμούνται όλοι με αγάπη.

Ο Ελπιδοφόρος όμως πήγε να τον χρησιμοποιήσει ως …σκεύος κεραμέως, για να πραγματοποιήσει τα δόλια σχέδια του και για να καταργήσει την Μητρόπολη Νέας Ιερσέης και να δημιουργήσει Περιφέρειες για να αλωνίζει ανεξέλεγκτα ο ίδιος σε όλη την Αρχιεπισκοπή, μετατρέποντας τους λευκανθέντες από τα χρόνια και την υπηρεσία και προσφορά προς την Εκκλησία Μητροπολίτες σε…μαριονέτες.

Αλλά ο Μητροπολίτης Σάρδεων Ευάγγελος, ο οποίος έχει γνήσιο εκκλησιολογικό φρόνημα, με μια κίνηση ματ, μπήκε στη μέση και με έναν έξυπνο ελιγμό de haute conception et exécution, magistrates που λένε και οι Γάλλοι, πρότεινε στην Σύνοδο του Ιουνίου τον Απόστολο ως διάδοχο του!

Ο Πατριάρχης έδραξε την ευκαιρία και έβαλε  τέλος στα ύπουλα και υποχθόνια σχέδια του Ελπιδοφόρου, δίνοντας  με χαρά την ευλογία και συγκατάθεσή του για την εκλογή του Αποστόλου, ως του νέου Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης. 

Και η εκλογή έγινε κατά τη συνεδρίαση της Συνόδου μετά τον Εσπερινό,  το απόγευμα της Δευτέρας 24 Ιουλίου.

Η ταπεινή αλλά ιστορική καμπάνα του ναού της Αγίας Τριάδος στη Σχολή της Χάλκης, σήμανε γλυκά και κάλεσε τους Συνοδικούς Αρχιερείς και τους λίγους επισκέπτες  στον εσπερινό. Τον τέλεσε ο ευγενής και ασκητικός πατήρ Μελέτιος Στεφανάτος  που η μορφή του και το ήθος του-αν και νέος ακόμη στην ηλικία-παραπέμπουν με έναν μυστηριακό τρόπο,στον όντως Άγιο Μητροπολίτη Θεοδωρουπόλεως Γερμανό, την ενσαρκωμένη ταπείνωση του Φαναρίου. 

Ακολούθησε η εκλογή με την σχετική ακολουθία, όπως ακριβώς προβλέπεται από την τυπική τάξη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.

Για την εκλογή είχε ορίσει  ο Πατριάρχης  τον Ελπιδοφόρο ως Νυμφαγωγό, αν και θα ήταν πιο εύστοχο να είχε ορίσει τον Ευάγγελο. Αλλά θα έπεφταν πολλές συμπτώσεις μαζί! Εξάλλου αυτά που βιώσαμε σε αυτή την εκλογή είναι μοναδικά στην πανορθοδοξία. Είναι δάκρυα χαρμολύπης. Όπως εκείνα που βίωσε το γένος μας και το Πατριαρχείο μας στην μακραίωνη πορεία και ιστορία του.

Ο μέχρι χθες Μητροπολίτης της  Νέας Ιερσέης,Σεβ. Σάρδεων Ευάγγελος,ως μέλος της Συνόδου ψήφισε –ναι, ψήφισε με τα ίδια του τα χέρια – τον διάδοχο του. Ραγίσαν οι καρδιές μας να τον βλέπουμε ένδακρυ να εκτελεί το καθήκον του και να σκουπίζει τα μάτια με το χέρι του! Δεν έχει ξαναγίνει αυτό! Και το βίωσε ο Ευάγγελος με υποδειγματικό τρόπο και μαζί του όλοι όσοι ήταν παρόντες. Με σθένος, με ήθος και με υπερηφάνεια ισάξια των μεγάλων Ιεραρχών του Φαναρίου που ήλθαν αντιμέτωποι με τέτοια γεγονότα αδικίας και προδοσίας  στην πορεία τους! Ο Ευάγγελος έκανε το καθήκον του γράφοντας  μάλιστα φανερά το όνομα του Αποστόλου, για να μη βρεθεί κάποιος κακοήθης- υπάρχουν και τέτοιοι στην Εκκλησία μας- να τον αμφισβητήσει! Και το έπραξε με δάκρυα στα μάτια. Το μαρτυρούν οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι  αυτόπτεις μάρτυρες.

Την ώρα της εκλογής, σε κάποια γωνία του νάρθηκα του ναού, περίμενε υπομονετικά και διακριτικά ο ευγενής και μειλίχιος Απόστολος, ο οποίος επι τω ακούσματι των λόγων του Αρχιγραμματέως Γρηγορίου ότι εξελέγη παμψηφεί, ξέσπασε  σε λιγνούς,σε κλάματα χαράς. Τα είχε όλα αυτή η εκλογή και μας δίδαξε πολλαπλώς.Μοναδική στη μνήμη μου καταγράφεται ως εμπειρία ζωής, αφορμή για δοξολογία προς τον Θεό!

Ο Απόστολος έδωσε το μικρό μήνυμα ένδακρυς από την αρχή μέχρι το τέλος.

Αντάλλαξε ασπασμό αγάπης υιού προς τον πατέρα και πατέρα προς τον υιό με τον Ευάγγελο. Ευχές και συγχαρητήρια δέχθηκε από όλους τους παριστάμενους Αρχιερείς, που τον ψήφισαν με πρώτο τον Πρύτανη των Ιεραρχών γέροντα Μητροπολίτη Βρυούλων Παντελεήμονα, έως τον τελευταίο. Ειδική ήταν η στιγμή και ο ασπασμός που αντάλλαξε με τον Ελπιδοφόρο, ο οποίος την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος έδειχνε χαρούμενος και χαμογελαστός και ας είχε όψη κίτρινη ωσάν το λεμόνι! Ίσως γιατί είδε εμένα εκεί!

Ιδιαίτερη ήταν η στιγμή των ασπασμών και των συγχαρητηρίων του Αποστόλου  με τον Αγιογράφο Γεώργιο Γιαρισκάνη και την σύζυγό του Στέλλα, με τους οποίους συνδέεται από τα πρώτα του βήματα και από την εποχή που υπηρετούσε στην Μονή της Αγίας Αναστασίας στην Θεσσαλονίκη.  Μάλιστα τους πάντρεψε και βάπτισε τη θυγατέρα τους Αναστασία. Ο κ. Γιαρισκάνης επιμελήθηκε προσωπικά το συμβολικό δώρο του νεοεκλεγέντος  προς τους εκλέκτορές  του Αρχιερείς, ένα αγιογραφημένο Επιγονάτιο με παράσταση τον Αρχιερέα Χριστό.( δημοσιεύω σχετική φωτό).Στη συνέχεια έδωσε το Μικρό Μήνυμα ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχου και της Ι.Συνόδου. Ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης Απόστολος προσεφώνησε τον Παναγιώτατο με θερμά και μεστά λόγια και δεν έκρυψε ούτε εκεί  την συγκίνησή του.

Ιδού το κείμενο που εξεφώνησε ενώπιον του Πατριάρχου και των Μελών της Ιεράς Συνόδου:

«Παναγιώτατε καὶ Θειότατε Πάτερ καὶ Δέσποτα

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς

Μετὰ συγκινήσεως βαθείας καὶ συνοχῆς καρδίας ἀνῆλθον, ἀγαλλομένῳ ποδὶ, εἰς τὸν λόφον τῆς ἐλπίδος καὶ εἰς τὴν σεβασμίαν ταύτην Μονήν τῆς Ἁγίας Τριάδος ὅπου  καί ἡ Ἱερὰ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Χάλκης συστεγάζεται ἀφουγκραζόμενος τοὺς ὁρισμοὺς τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἐμὴν ἐλαχιστότητα. Ὡς τέκνον ὑπακοῆς προσέρχομαι σήμερον κατενώπιον τοῦ προσκυνητοῦ μοι Αὐθέντου καὶ Δεσπότου, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυρίου μοι κυρίου Βαρθολομαίου καὶ τῆς περὶ Αὐτὸν Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἵνα εὐγνωμόνως καταθέσω τὰς ἐκ μέσης καρδίας υἱικὰς εὐχαριστίας μου διὰ τὴν ἐκλογὴν μου εἰς Μητροπολίτην τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Ἰερσέης σὺν τῇ δηλώσει ὅτι μετὰ φόβου Θεοῦ ἀποδέχομαι ταύτην καὶ ὡς κλῆσιν Κυρίου εἰς ἀποστολὴν εὐθυνοφόρον καὶ ὑψηλοτέραν ἐκλαμβάνω αὕτη. Ἐπὶ τῇ ὑψίστῃ ταύτη τιμῇ, τήν προσγινομένη ἐν τῷ προσώπῳ τῆς ἐμῆς ταπεινότητος, βαθυτάτην ἐκφράζω εὐγνωμοσύνην καὶ θερμᾶς υἱικὰς εὐχαριστίας ὀφειλετικῶς ἀποδίδω εἰς τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, δι’ ὅσα ἀγαθά, ὑψηλὰ καὶ τετιμημένα ὑπὲρ ἐμοῦ ἐπράξατε. Μετὰ πατρικῆς στοργῆς καὶ ἀγάπης πολλῆς περιβάλατε, ἐκ νεότητός μου, τὴν ἀναξιότητά μου.«Μικρὸς ἤμην ἐν τοῖς ἀδελφοῖς μου ἀλλὰ ἐξαπέστειλε τὸν Ἄγγελον Αὐτοῦ ἐν τῷ προσώπῳ Ὑμῶν καὶ ἔχρισὲ με ἐν τῷ ἐλέῳ τῆς χρίσεως Αὐτοῦ». Δοξάζω μετά πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τὸν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεὸν διότι ὑπὲρ τὰ τριάκοντα ἔτη καὶ μάλιστα εἰς καιροὺς χαλαιποὺς μετὰ συνέσεως πολλῆς, σοφίας περισσῆς καὶ δυνάμεως Κυρίου κατευθύνετε τὴν Πρωτόθρονον καὶ μαρτυρικὴν Μεγάλην Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τοῦτο σημεῖον μέγαν παρά τοῦ Θεοῦ ἐστί. Ἐν χρυσοῖς γράμμασι εἰς τὰς ἀθανάτους δέλτους τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας ἤδη ἀνεγράφει τὸ ὄνομα τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ συγκαλέσαντος μετὰ παρέλευσιν πολλῶν αἰώνων καὶ μετὰ συνέσεως πολλῆς καὶ Θείου φωτισμοῦ προεδρεύσαντος εἰς τήν Μεγάλην ἐν Κρήτῃ Σύνοδον τῆς Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας.  Πρὸς τούτοις, ἐν σεβασμῷ πολλῷ, καταθέτω τὰς εὐγνωμόνους εὐχαριστίας μου πρὸς τοὺς σεπτοὺς Ἱεράρχας τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διὰ τὴν εὐμενῆ ψῆφον αὐτῶν. Ὡσαύτως καὶ πρὸς τὸν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς κ Ἐλπιδοφόρον καὶ τὴν περὶ Αὐτὸν Ἱερὰν Ἐπαρχιακὴν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς διὰ τὴν θετικήν πρότασίν των πρὸς τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα ὑπὲρ τῆς προαγωγῆς μου εἰς Μητροπολίτην τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Ἰερσέης τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς. Ὡς καὶ μέχρι τῆς σήμερον ἔπραξα ἐν ὑπακοῇ ἐν τῷ τόπῳ τῆς ταπεινῆς μου διακονίας εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἀμερικῆς, υἱικῶς δηλώνω ὅτι, σὺν Θεῷ Ἁγίῳ, θὰ συνεχίσω νὰ πράττω ἐκεῖσε μετὰ προθυμίας πολλῆς καὶ ἀφοσιώσεως ἀνυποκρίτου πειθόμενος εἰς τὰ κελεύσματα καὶ τὰς ἐντολὰς τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐν κατακλεῖδι καταθέτω τὴν βαθυτάτην συγκίνησὶν μου διότι ἡ  ἐκλογὴν μου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐτελέσθη εἰς τὴν Ἱερὰν ταύτην Μονὴν τῆς Ἁγίας Τριάδος Χάλκης ὅπου ὁ μακαριστός Γέροντάς μου, Μητροπολίτης Ρόδου κυρὸς Ἀπόστολος, διετέλεσε ἐφημέριος. Ἐν τῇ μεγάλῃ ταύτῃ ὥρα δι’ ἐμέ, ταπεινῶς, ἐπικαλοῦμαι τὰς ἁγίας αὐτοῦ εὐχάς.

Καὶ νῦν, Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,  εὐλόγησον τὰ διαβήματά μου πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου».

Ο νέος Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης υπηρέτησε μέχρι σήμερα την Εκκλησία της Αμερικής από διάφορες επιτελικές θέσεις. Εφημέριος διαφόρων Ενοριών, Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Αγ. Φραγκίσκου και βοηθός Επίσκοπος αυτής περί τα 9 χρόνια. Κατά την τελευταία διετία ήταν Αρχιεπισκοπικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Νέας Ιερσέης. Επομένως διαθέτει όλα τα εχέγγυα και την ανάλογη εμπειρία για την κατά Χριστόν προκοπή και επιτυχία. Συνάμα, πηγαίνει σε μία Μητρόπολη, «που γνωρίζει τα πρόβατα και γινώσκεται από εκείνα». Σε μια Μητρόπολη που ναι μεν ταλαιπωρήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια, ωστόσο αποτελεί μια εκ των καλυτέρων και πολυπληθεστέρων Ι. Μητροπόλεων της Αμερικής. Μια Μητρόπολη στην οποία ο Προκάτοχός του, νυν Μητροπολίτης Σάρδεων Ευάγγελος, εργάστηκε με ζήλο και αυταπάρνηση, και στην οποία καλείται να συνεχίσει το πολύ σπουδαίο έργο του, που φθόνησαν κάποιοι και τον εκθρόνισαν. Ζει όμως Κύριος ο Θεός!

Χάρη στην «μεγαλοψυχία, την μεγαλοκαρδία, το φρόνημά του και την αφοσίωσή του στην Μητέρα Εκκλησία», όπως είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, για τον Ευάγγελο, απεφεύχθησαν τα χειρότερα τόσο στην Μητρόπολη Νέας Ιερσέης, όσο και ευρύτερα στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Το καταστατικό της ισχύει, παρά τις δόλιες προσπάθειες του Αμερικής να το αλλάξει, με απώτερο σκοπό να καταργήσει τις Μητροπόλεις και να υποβαθμίσει σε βοηθούς του Επισκόπους τους εν ενεργεία Μητροπολίτες. «Αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη», λέει ο σοφός λαός μας.

Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής ανοίγει μια νέα σελίδα με την εκλογή του Αποστόλου. . Και όσο οι Αρχιερείς της είναι ενωμένοι δεν πρόκειται να αφήσουν τους ξένους να κάνουν τις δολιοφθορές τους. Ο σεβαστός και σημαντικός Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος είναι η σιωπηλή και σοβαρή μεγαλη δύναμη. Συνεπικουρούμενος από Ιεράρχες με τσαγανό όπως ο Σικάγου Ναθαναήλ και τώρα ο Νέας Ιερσέης Απόστολος έχουμε να ελπίζουμε ότι η Εκκλησία μας εκεί θα συνεχίσει να γράφει λαμπερές σελίδες και θα δοξάζεται το όνομα του Κυρίου.

Θα ήταν ευχής έργο να επέστρεφε στην ενεργό υπηρεσία  και ο αδικημένος Μητροπολίτης Σάρδεων Ευάγγελος. Θα ήταν μια δικαίωση για τον ίδιο που τα υπέμεινε όλα αδιαμαρτύρητα. Θα ήταν παράλληλα και μια απάντηση προς όλους εκείνους που αμφισβητούν αυτή τη στιγμή την ευθικρισία του ιστορικού κέντρου της Ορθοδοξίας, του Φαναρίου,για την αδικία που έκανε διότι  έστω και αργά αποκαθιστά τα  παιδιά του! Και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είμαστε βέβαιοι οτι έχει μέσα του αυτό τον καημό και ως φιλόστοργος πατέρας που είναι θα τον θεραπεύσει!