«Θεέ του Δημητρίου βοήθει  μοι» με αυτήν την φράση ο μικρόσωμος τότε και μετέπειτα Άγιος Νέστορας κατετρόπωσε τον μεγαλόσωμο Λυαίο και τον σκότωσε. Δεν δείλιασε μπροστά στο μέγεθος του σωματότυπου του Σκύθη μονομάχου, ούτε η  εμπειρία του ως πολεμιστή τον τρόμαξε. Είχε την βεβαιότητα ότι θα νικήσει γιατί είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον πνευματικό του διδάσκαλο Άγιο Δημήτριο, ο οποίος προ λίγων λεπτών του είχε σταυρώσει το μέτωπο και του είχε πει:

Έτσι  και έγινε. Ατρόμητος ο μικρός Νέστορας, φωνάζοντας «Θεέ του Δημητρίου, βοήθει μοι» ρίχτηκε επάνω στον Λυαίο και τον σκότωσε.

Τί γίνεται σήμερα; Σε τί καιρούς ζούμε; Πέθανε ή μας ξέχασε  ο Θεός μας;; Άπαγε της βλασφημίας!

Πού είναι σήμερα οι πνευματικοί μας διδάσκαλοι να μας σταυρώσουν στο μέτωπο και να μας πουν με βεβαιότητα «θα νικήσεις»;;

Λησμόνησαν την αποστολή τους; Ασχολούνται με άλλα θέματα; Μήπως μπήκαν σε άλλα χωράφια και ξέχασαν το καθήκον τους; Ή κάποιες ενέργειες γίνονται με βάσει τα μικροσυμφέροντα που έχουν;

Και για να εξηγούμαστε. Το αν θα πάνε ή όχι οι πολιτικοί στην Δοξολογία για την Επέτειο του ΟΧΙ δεν είναι δουλειά και ευθύνη  του Αρχιεπισκόπου. Ακόμη περισσότερο δεν είναι δουλειά του να τους φτιάχνει «άλλοθι» για να μην πάνε και να μην σχολιαστούν από τον λαό, διότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν είναι «κηδεμόνας» της κάθε κυβέρνησης για να… δικαιολογεί απουσίες! Άλλοτε μας κούραζαν με τους «διακριτούς ρόλους». Τώρα ο ένας μπαίνει στα χωράφια του άλλου, προς το αμοιβαίο συμφέρον και όφελος!

Η Εκκλησία οφείλει να κάνει την Δοξολογία και  το ποιοι θα πάνε ή ποιος θα κρατήσει  το guest list – όπως ευφυώς εγράφη- είναι δουλειά της Πολιτείας.

Ήταν ατυχής και λάθος η δήλωση που εξεδόθη από το γραφείο τύπου της Αρχιεπισκοπής  και ελπίζουμε να μην υπάρξει  συνέχεια.

«Θεέ του Δημητρίου, βοήθει μοι».

Η προσευχή του Αγίου Νέστορα έχει μεγάλη και διαχρονική αξία.

Ζητούνται Νέστορες, καθοδηγούμενοι από Αγίους, να φωνάξουν «Θεέ του Δημητρίου» βοήθησε και φώτισε  τους Αρχιερείς μας, τους επισκόπους μας, να πατάξουν τον ζυγό της αδιαφορίας, της εκκοσμίκευσης, της υποταγής στον σύγχρονο Καίσαρα και να γίνουν ομολογητές και μάρτυρες, στηρίζοντας και ενισχύοντας τον λαό του Θεού.

Ζητούνται Νέστορες, καθοδηγούμενοι από Αγίους, να φωνάξουν «Θεέ του Δημητρίου» αφύπνισε την ηγεσία του τόπου μας να μην γίνονται επίορκοι, αλλά να μένουν «πιστοί στην Πατρίδα…να εκπληρώνουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους» όπως ορκίστηκαν, να υπηρετούν έντιμα τον λαό λέγοντάς του την αλήθεια και να μην τον προδώσουν.

Σάπισε η κοινωνία μας! Σκάρτοι πολλοί!… κληρικοί, πολιτικοί, επιστήμονες…! Εμωράνθη το άλας.

Ωστόσο, είναι δυνατός ο Θεός των Χριστιανών! Παντοδύναμος ο Θεός μας, ναί!

Και από πέτρες κάνει τέκνα Αβραάμ, όταν θέλει.

Ας μην απελπιζόμαστε. Τούτες τις άγιες ημέρες, της πίστεως και της πατρίδας, του Αγίου Δημητρίου και της Εθνικής μας Επετείου του ΟΧΙ, ας φιλοσοφίσουμε λιγάκι και ας αναλογιστούμε τις αξίες που πρέπει να διέπουν και να καθορίζουν την ζωή μας, αν θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες ορθόδοξοι  χριστιανοί.