ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ
Ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης στο Κολωνάκι, τα τελευταία έτη, ως γνωστόν, εκτελεί χρέη Καθεδρικού ναού Αθηνών, έως ότου διεκπεραιωθούν οι εργασίες που γίνονται στη Μητρόπολη Αθηνών μετά τις ζημιές που υπέστη από τον σεισμό του 1999.
Γιαυτό άλλωστε κάθε δεύτερη Κυριακή, υπάρχει τηλεοπτική αναμετάδοση, εναλλάξ με τη Θεσσαλονίκη, από το κρατικό κανάλι της ΕΡΤ, η οποία κάθε Κυριακή μεταφέρει τη Θεία Λειτουργία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γής. Παράλληλα η αναμετάδοση αυτή δίνει δύναμη και παρηγοριά στους ανήμπορους συνανθρώπους μας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, που για λόγους υγείας δεν εκκλησιάζονται πλέον, αλλά παρακολουθούν από την τηλεόραση τη θεία μυσταγωγία με θρησκευτική ευλάβεια.
Η αναμετάδοση αυτή αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα– ας μου επιτραπεί η έκφραση- τηλεοπτικά προϊόντα της κρατικής τηλεόρασης, το οποίο όσο πλησιάζουμε προς το Αγιο Πάσχα και οι αναμεταδόσεις πολλαπλασιάζονται, αυξάνεται η αξία του και αναγνωρίζεται και δικαιολογείται πλήρως η ύπαρξή του στο τηλεοπτικό πρόγραμμα!
Και η εκτίμηση αυτή δεν είναι σημερινή. Ισχύει από γενέσεως της ελληνικής τηλεόρασης. Κάποτε μάλιστα χρησιμοποιήθηκε από την Εκκλησία για να μεταφέρει. σε δύσκολους καιρούς και περιστάσεις, μηνύματα στην οικουμένη και στην απανταχού ομογένεια.
Ο αείμνηστος μεγάλος Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων(ο Χατζής),ερχότανε συχνά στην Αθήνα και κυρίως κατά τα πέτρινα χρόνια του Φαναρίου και λειτουργούσε στην Μητρόπολη που είχε αναμετάδοση– ραδιοφωνική αρχικά και μετά τηλεοπτική– για να εκφράσει μαζί με το θείο κήρυγμά του και συγκεκριμένα μηνύματα στον Ελληνισμό. Η στεντόρεια φωνή του με την μεστή νοημάτων έκφραση “μη φοβού το μικρόν ποίμνιο” και ” η μικρά ζύμη”, ηχούν ακόμη στα αφτιά όσων είχαν την ευλογία να τον ακούσουν, έστω και μία φορά.
Με όλα αυτά θέλω να καταστήσω σαφές την σπουδαιότητα που έχει εδώ και μισό αιώνα, η θεία λειτουργία στην Μητρόπολη Αθηνών και τα τελευταία χρόνια στον Αγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη.
Σήμερα είναι μία σπουδαία ημέρα για την Εκκλησία μας. Εορτάζουμε την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, όπως κάθε χρόνο την Γ ´ Κυριακή των νηστειών.
Και κατανοούμε κι εγώ και όλοι μας οτι ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος είχε,ενδεχομένως κάποια άλλη υποχρέωση και γιαυτό δεν λειτούργησε στην Καθέδρα του. Ωστόσο δεν μπορούσαν από την Ι. Αρχιεπισκοπή να αποστείλουν έναν από τους τόσους τιτουλάριους Μητροπολίτες και Επισκόπους που υπάρχουν στην Αρχιεπισκοπή, με την ιδιότητα του Βοηθού Επισκόπου παρά τω Αρχιεπισκόπω.
Συγκεκριμένα οι Μητροπολίτες Αχελώου Ευθύμιος, Μαραθώνος Μελίτων, Θερμοπυλών Ιωάννης, Βελεστίνου Δαμασκηνός, Κορωνείας Παντελεήμων και οι Επίσκοποι Νεοχωρίου Παύλος, Φαναρίου Αγαθάγγελος, Σαλώνων Αντώνιος, Θαυμακού Ιάκωβος, Ναζιανζού Θεοδώρητος,Αβύδου Κύριλλος και Μεθώνης Κλήμης, εξυπηρετούν εκ περιτροπής την Αρχιεπισκοπή και εκπροσωπούν τον Αρχιεπίσκοπο. Και δεν είναι ένας ή δύο, αλλά δώδεκα τον αριθμό. Αν μάλιστα σε αυτόν τον διψήφιο αριθμό προσθέσουμε και τους παρεπιδημούντες Αρχιερείς που κατοικοεδρεύουν στο λεκανοπέδιο από τα άλλα Πατριαρχεία, τότε ο αριθμός ξεπερνά τα προσδοκώμενα και χειροτερεύει την κατάσταση.
Αλλά τί φταίνε οι άνθρωποι αυτοί– εννοούμε οι Αρχιερείς–αφού δεν μπορούν να αποφασίσουν από μόνοι τους και να επιβάλλουν την παρουσία τους σε λειτουργία στον Αγιο Διονύσιο;
Το περίεργο είναι οτι ενώ το πρώτο έτος εκλογής του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ξεκίνησε με Αρχιερατικές λειτουργίες κάθε Κυριακή στον Αγιο Διονύσιο, μετεξελίχθηκε σε …”άβατον τοις Αρχιερεύσι”.
Ποιοί ευθύνονται γιαυτό; Ποιοί αποφασίζουν και αποκλείουν τους Αρχιερείς από το να λειτουργούν στον Αγιο Διονύσιο;
Ο Επίσκοπος είναι το κέντρον της Εκκλησίας μας και η παρουσία ενός Επισκόπου σε μία τελετή λαμπρύνει την εκδήλωση και γεμίζει χαρά και δύναμη το λαό μας. Άλλωστε γιατί να έχουμε τόσους Αρχιερείς αν δεν τους χρησιμοποιούμε σε τόσο ξεχωριστές για την Εκκλησία μας ημέρες! Δεν είναι της παρούσης να επεκταθώ σήμερα σε διάφορες φήμες- πληροφορίες που κυκλοφορούν για κάτι άγρια παζάρια– οικονομικού περιεχομένου εννοείται βεβαίως- βεβαίως– κάποιων Επισκόπων, για το πόσα θα πάρουν και τί θα πάρουν, για να παραστούν σε μία ακολουθία, ή σε μία λειτουργία, ή σε ένα πανηγύρι ενός ναού;
Αλλά να εορτάζουμε σήμερα της Σταυροπροσκυνήσεως και να μη βρεθεί ένας Επίσκοπος από ολόκληρη ντουζίνα που υπάρχει και στέκει καμαρωτή, για να προστεί της θείας λειτουργίας στον Άγιο Διονύσιο, είναι επιεικώς απαράδεκτο!!
Αυτά βλέπει ο λαός μας και απομακρύνεται από την Εκκλησία και τον κλήρο, διότι κατανοεί οτι η ευτέλεια ξεκινά από πάνω και επεκτείνεται προς τα κάτω…Δυστυχώς!
