Η εκδήλωση, που συνδιοργάνωσαν την Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2021 η Κερκυραϊκή Ένωση Ιωαννίνων, το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βασιλικής «Λορέντζος Μαβίλης», θύμισε για μια ακόμη φορά ότι η ελευθερία αυτού του τόπου κατακτήθηκε με της καρδιάς το πύρωμα και με το αίμα των αγωνιστών.

Μετά τη δοξολογία στο ναό του Αγίου Τρύφωνα Βασιλικής,  τελέστηκε  στο Ύψωμα του Δρίσκου  επιμνημόσυνη δέηση και θα ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του ήρωα.

Μεταξύ των παρσιταμένων η βουλευτής της Ν.Δ. Μαρία-Αλεξάνδρα Κεφάλα, ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης, ο δήμαρχος ιωαννιτών Μωυσής Ελισάφ, η δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων Μερόπη Υδραίου, οι τοπικές αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές κ. ά.

Ο Λορέντζος Μαβίλης, που πολέμησε το 1896, στον απελευθερωτικό αγώνα της Κρήτης,  και το 1897, επικεφαλής Κερκυραίων εθελοντών σε μάχες στην Ήπειρο,  ήταν μπαρουτοκαπνισμένος.

Έτσι  και το 1912, με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων, δεν έμεινε αδρανής. Κατετάγη ως εθελοντής λοχαγός στο Σώμα των Γαριβαλδινών, που ήρθαν από την Ιταλία στην Ελλάδα. Και δεν επέλεξε τα μετόπισθεν, αλλά την πρώτη γραμμή.

Οι Γαριβαλδινοί, μαζί με Κρήτες εθελοντές, κινήθηκαν προς τα Γιάννινα, αλλά έφτασαν μέχρι τον Δρίσκο, μια μικρή οροσειρά πάνω από τη λίμνη των Ιωαννίνων, όπου πολέμησαν γενναία από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 28 Νοεμβρίου 1912 με τους Τούρκους.

Ο Λορέντζος Μαβίλης, καθώς αποσυρόταν από το πεδίο της μάχης, δέχθηκε μια σφαίρα που τον τραυμάτισε θανάσιμα. Σύμφωνα με τον συμπολεμιστή του Νίκο Καρβούνη τα τελευταία του λόγια ήταν: “Περίμενα πολλές τιμές από τούτον τον πόλεμον, αλλά όχι και την τιμή να θυσιάσω τη ζωή μου, για την Ελλάδα”.

Η ιδέα της Πατρίδας κίνησε το πνεύμα του Λορέντζου Μαβίλη. Πνεύμα ηρωικό, αγωνιστικό, ανυποχώρητο, περιφρονητικό προς το θάνατο. Πνεύμα παλικαριάς και θυσίας. Πνεύμα ελευθερίας, που θέλει αρετή και τόλμη.

Κράτησε ορθή την ψυχή του και ακοίμητο το σώμα του στο μετερίζι των εθνικών και πνευματικών αγώνων.

Έγινε ήρωας στο πεδίο της μάχης, ξεπερνώντας τη θνητή του μοίρα.

Ο Δρίσκος, με τη θυσία του Λορέντζου Μαβίλη και των υπολοίπων, δείχνει τη χτυπητή νίκη της ψυχής στις δυνάμεις της σκλαβιάς. Εθνικό και ηθικό το δίδαγμα του Δρίσκου, που είναι χώρος ιερών αγώνων, σύμβολο της αντίστασης, της γενναιότητας, της ευψυχίας, βουνίσος βωμός της ελευθερίας.