Του π. Ηλία Μάκου

Με άρωμα ηρωισμού, μέσα από ιστορικό μουσικο-θεατρικό δρώμενο των Νίκο Μπούζα και Στέφανο Παπαγεωργίου “Η Ευρωστίνη στην Επανάσταση του 1821” (από το μουσικό σύνολο “ΟΡΤΣΑ  και το Θέατρο Σικιων) τιμήθηκε τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου η 109η επέτειος απελευθέρωσης της Φιλιππιάδας, με μια εξαιρετική εκδήλωση, που συνδιοργάνωσαν η Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης, η Ενορία του Αγίου Βησσαρίωνα και ο Δήμος Ζηρού.

Εκφωνώντας τον πανηγυρικό της ημέρας  ο δήμαρχος Ζηρού Νικόλαος Καλαντζής υπογράμμισε, με αφορμή το ιστορικό της απελευθέρωσης της Φιλιππιάδας, “την ομοψυχία των Ελλήνων που μαζί με την πίστη ήταν τα βασικά στοιχεία του θριάμβου της επανάστασης του 1821 και στάθηκε στη σημασία που έχει η ενότητα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων”.

Και πρόσθεσε: «Οι πρόγονοί μας στις 12 Οκτωβρίου του 1912, βρήκαν το κουράγιο και το σθένος να αγωνιστούν για τα ιδανικά της ελευθερίας και της πατρίδας. Κρατάμε αυτό το μήνυμα το αισιόδοξο στην πράξη για να προχωρήσουμε μπροστά».

Ο δραστήριος και με εξαιρετικό ποιμαντικό έργο εφημέριος της ενορίας Αγίου Βησσαρίωνα Φιλιππιάδας π. Ελευθέριος εξέφρασε τη συγκίνησή του από τις μνήμες, που αναδύθηκαν. 

Και η απελευθέρωση της Φιλιππιάδας από τους Τούρκους δείχνει την αξία, που έχει η διάλυση των δεσμών της σκλαβιάς. Την αξία, που έχει η ελευθερία.

Αλλά ελευθερία δεν είναι, όπως πολλοί φαντάζονται, η ευχέρεια, όπως πολλοί, φαντάζονται να ικανοποιεί κανείς τις ιδιοτροπίες τους και τις εγωιστικές του επιδιώξεις. Ελευθερία δεν είναι η ασυδοσία, η αταξία, η αναρχία. Ακόμη ελευθερία είναι κυρίως υπόθεση εσωτερική, πνευματική.

Στα χρόνια του σκληρού τουρκικού ζυγού ήταν γνωστή στο δούλο γένος η εσωτερική αυτή ελευθερία. Αυτή τους χάριζε υπομονή και παρηγοριά. Αυτή το όπλιζε με ανδρεία και εμμονή στην στο φρόνημα και στην πίστη των πατέρων του. 

Αυτή του έδωσε τη θαυματουργική δύναμη να βγάλει “απ’ τα κόκαλα” των ηρώων του την εθνική ελευθερία του. 

Γιατί η εσωτερική ελευθερία κερδίζει τελικά και την εξωτερική ελευθερία. Αυτό έγινε με τους Έλληνες της τουρκοκρατίας. Αυτό πάντοτε θα γίνεται. Οι ελέυθεροι πνευματικά άνθρωποι στο τέλος νικούν και εξορίζουν κάθε μορφή δουλείας. 

Για να διατηρούμε την εθνική και την ατομική μας ελευθερία, οφείλουμε να μένουμε πνευματικά ελεύθεροι.