Κάνοντας ένα περιδιάβασμα στο διαδίκτυο μετά την λαοσύναξη της Θεσσαλονίκης είδαμε και καταγράψαμε αρκετά.
Διασώζοντας κάποια από αυτά, διαβάσαμε σε έναν θεολόγο: «Τί έγινε; Δεν τον περιμένατε τόσο κόσμο;! Μέχρι και στη βροχή ελπίζατε! Πάρτε το χαμπάρι είμαστε πολλοί, το ψωμί μας το πήρατε, την ψυχή μας δεν την πουλάμε!!! Συνεχίζοντας είδαμε στην σελίδα ενός καθηρημένου αρχιμανδρίτη, ξέρετε από αυτούς που τους τρώει η ζήλεια των Δεσποτάδων, να γράφει: «Σε ποιο κράτος της γης, σε παρόμοια διαδήλωση, όπως η σημερινή, ΟΛΑ τα κανάλια θα μετέδιδαν διαφημίσεις και άλλες «παπα(δ)ιές», ΕΚΤΟΣ απ΄ τη μετάδοση της λαοθάλασσας αυτής;;; Τόσο ξεπούλημα;;;» και φτάσαμε στην επιστημοσύνη ενός επικοινωνιολόγου που κατέδειξε ότι: «Όταν οι Έλληνες θέλουμε, τότε μπορούμε! Το αποδείξαμε σήμερα! Δεν μας σήκωσαν από τους καναπέδες και τις καρέκλες τα μνημόνια και οι άλλες αθλιότητες των πολιτικών μας, αλλά το εθνικό διακύβευμα της Μακεδονίας είναι αυτό που διήγειρε ψυχές και συνειδήσεις, ώστε να δώσουμε ένα δυναμικό παρών με πολλούς αποδέκτες. Και ο λαός που μαζεύτηκε στη Θεσσαλονίκη, το έκανε αυθόρμητα, χωρίς χαλιναγωγήσεις και κομματικές ταυτότητες! Και παρά τα εμπόδια από τους κυβερνώντες ώστε να το υποβαθμίσουν και να το αποδομήσουν ως γεγονός δεν τα κατάφεραν! Ο κυρίαρχος λαός είχε άλλη άποψη!»
Με αυτά και με άλλα είδαμε τον 85χρονο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, συνοδευόμενο από έναν Βοιωτό, να αποθεώνεται επευφημούμενος την ώρα που στα μάτια των χιλιάδων συγκεντρωμένων φάνηκε πόσο πραγματικά ψηλά είναι, παρά το μικρό του δέμας. Ενώ δεν κατάφερε να γίνει δυο φορές Αρχιεπίσκοπος, στα στερνά που τιμούν τα πρώτα, έδειξε πως είναι Επίσκοπος με «ειδικό βάρος».
Σε αντίθεση, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Β, έγινε στόχος χιλιάδων αρνητικών αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα για την θέση του για τις λαοσυνάξεις. Μάλιστα δέχτηκε χτύπημα και κάτω από την ζώνη, με πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Όμως δεν μπορούμε να μην πονέσουμε από την ολοκληρωτική ισοπέδωση που του επεφύλαξε ένας υπερπροοδευτικός καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος κατέγραψε: «Ο Ιερώνυμος Α’ (1967-1973) συνταυτίσθηκε με το καθεστώς που παρέδωσε την Κύπρο στους Τούρκους. Ο συνώνυμος Ιερώνυμος Β’, πράττει το ίδιο με την Μακεδονία. «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε»!»
Αντηχούν στα αυτιά μας τα λόγια του ήρωα Παύλου Μελά: «Πάντοτε κατά τους αγώνας του Έθνους μας προΐστατο η Εκκλησία. Έτσι, τώρα προ πάντων, στην Μακεδονία, ότε κατ’ Αυτής κυρίως στρέφονται αι επιθέσεις των εχθρών, η Εκκλησία και πάλιν θα προστατεύση τον Αγώνα». Σήμερα λοιπόν τα ίδια λόγια θυμηθήκαμε, όταν την παλλαϊκή συγκέντρωση στον Λευκό Πύργο, ξεκίνησε ο αδιάκοπα ομιλών για την Μακεδονία, Παναγιώτατος Μητροπολίτης Άνθιμος και την ονόμασε «ομολογία εθνικής πίστεως για την Μακεδονία μας».
Δυναμικό το παρόν από τους εν Θεσσαλονίκη εμπεριστάτους Ιεράρχες της Μικράς Ασίας. Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, με τους Μητροπολίτες Βρυούλων Παντελεήμονα και Μιλήτου Απόστολο, έδωσε το στίγμα της πονεμένης μάνας, Κωνσταντινοπολίτιδος Εκκλησίας.
Απόντες όμως οι ποιμένες της Μείζονος Θεσσαλονίκης. Κασσανδρείας, Νεαπόλεως, Λαγκαδά, Νέας Κρύνης. Φυσικά θα έχουν κάποια καλή δικαιολογία για το ποίμνιο τους, όπως αντίστοιχα και οι Ιεράρχες της Δυτικής Μακεδονίας, Καστορίας και Γρεβενών. Την κατάσταση έσωσε ο Κοζάνης που πήγε τουλάχιστον στο συλλείτουργο. Εντύπωση προκάλεσε και η απουσία των δυο προσφύγων από τον Πόντο και την Κύπρο, Δράμας και Σιδηροκάστρου. Ο δεύτερος είχε προγραμματισμένη χειροτονία, αλλά μπορούσε μετά, με τον νέο του διάκονο Άνθιμο να σταθούν δίπλα στον γέροντα του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, να χαρεί και ο παππούς το ομώνυμο πνευματικό εγγόνι του. Αλλά μάλλον υπήρχε δεξίωσις και είπαν να μην χαλάσουν την χαρά του παιδιού.
Καλά είπε κάποιος με νόημα, ο Κιλκισιού δεν μπορούσε, ο Γουμενίσσης τι οραματίστηκε και δεν πήγε συλλειτουργός στον ναό του Αγίου του;
Ο Ιερισσού, λεβέντης Αρκάς ήταν δυναμικά εκεί. Βέβαια ο Βεροίας και το πνευματικό του ανάστημα ο Κίτρους, έχοντας μέσα στα σπλάχνα των επαρχιών τους την Βεργίνα και το Δίον, απέδειξαν λόγοις, γράμμασι και έργοις (οργανωμένη μετάβαση του ποιμνίου τους) ότι είναι Μακεδονομάχοι.
Από την Θράκη παρόντες και οι Καβαλιώτες Αρχιερείς, ο δε εμπνευστής του Ιερού Συλλείτουργου Ξάνθης, με τον πνευματικό υιό και γείτονά του Μαρωνείας. Βέβαια απουσίαζαν οι Εβρίτες. Ο ένας ίσως είχε ραντεβού με τον Φίλη και ο άλλος μάλλον έπεσε θύμα της μη ξεκάθαρης θέσης για την παρουσία του Κυριάρχη, στην οποία οφείλετε και η απουσία Πειραιώς.
Ο Φιλίππων ήταν εκεί μέχρι τέλους, για να θυμίσει ότι από την επαρχεία του ο Απόστολος Παύλος με έλληνα λόγο ευαγγέλισε την Ευρώπη.
Η ιστορία έκλεισε όμως με φάουλ στους δελφίνους του Αρχιεπισκοπικού θρόνου. Ο Μεσογαίας Νικόλαος ήταν εκεί αν και απών.
Πηγή: συνοπτικός/ο ποιμην
