Του π. Ηλία Μάκου
Την παραμονή έγινε η μεταφορά του σκηνώματός του από το μικρό ναό στο μεγάλο ναό του Μοναστηριού του Αγίου Γερασίμου στα ομαλά.
Επικεφαλής της λιτανείας ήταν ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Δημήτριος, ενώ πιστοί είχαν ξαπλώσει στο πλακόστρωτο του προαύλιο χώρου για να περάσει από πάνω τους.
Ανήμερα τελέστηκε όρθρος και θεία λειτουργία, χοροσταντούτος του Μητροπολίτη Ελασσώνος Χαρίτωνα και συγχοροστατούντος του Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Δημητρίου.
Όταν κανείς στρέφει το νου του στον άγιο Γεράσιμο Κεφαλονιάς, η πρώτη ανακομιδή (1581) των λειψάνων του οποίου εορτάζεται στις 20 Οκτωβρίου, εκεί αρχικά, που πηγαίνει το μυαλό του είναι κυρίως τα θαύματά του.
Πέρα από το άφθαρτο του λειψάνου του, πληθώρα ανθρώπων έχουν νιώσει, εδώ και 443 χρόνια, δηλαδή από το 1579, που κοιμήθηκε, μέχρι και σήμερα, τις θαυματουργικές τους ιδιότητες.
Ποικιλώνυμα και ποικιλότροπα θαύματα, που έχουν να κάνουν με την προστασία του νησιού, με ιάσεις ασθενειών και μάλιστα ψυχικών.
Τι σημαίνουν αλήθεια αυτά τα θαύματα του αγίου Γερασίμου, που κάνουν πολύ κόσμο να συρρέει στην Κεφαλλονιά;
Είναι ένα σαφέστατο μήνυμα της παρουσίας του Θεού στην αρρωστημένη κοινωνία μας. Ένα από τα μυστήρια, τα ανεξιχνίαστα για το περιορισμένο μας μυαλό, που αποκαλύπτουν τα θαύματα του αγίου Γερασίμου, που δεν πρόκειται για ψευδαισθήσεις, αλλά για θεϊκή πραγματικότητα, είναι η αγάπη του Θεού προς τον Κόσμο και ειδικά τους ανθρώπους.
Τι άλλη απόδειξη μπορεί να υπάρχει γι’ αυτή την αγάπη από το να προσκυνάς άρρωστος τον άγιο Γεράσιμο και να ξαναποκτάς την υγεία σου;
Τα θαύματα αυτά, που αξιώνεται να τα ενεργεί ο άγιος Γεράσιμος, γιατί στη ζωή του, που ήταν ένα ασκητικό ταξίδι, το οποίο ξεκίνησε από τη Ζάκυνθο και με ενδιάμεσους σταθμούς τα Ιεροσόλυμα και την Κρήτη κατέληξε στην Κεφαλλονιά, μας παροτρύνουν να γίνουμε χρήσιμοι και ωφέλιμοι. Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι για το καλό.
Έτσι η ζωή όλων θα κυλά μέσα σε μια αρωματισμένη από τα θαύματα του Θεού ατμόσφαιρα. Έχει παρατηρηθεί ότι σήμερα ο άνθρωπος, κατά κανόνα, είναι δύσθυμος και μελαγχολικός και στερείται τη χαρά.
Και όταν την επιδιώκει και τη δημιουργεί, γίνεται «τεχνητή». Δεν είναι δηλαδή χαρά φυσική και πηγαία.
Αυτή τη χαρά και την ευφροσύνη δεν την προσφέρουν υλικά αγαθά και μέσα. Ούτε οι ευκολίες του πολιτισμού.
Όλα αυτά αποτελούν ένα εξωτερικό περίβλημα για τη χαρά, αν θα γινόταν λελογισμένη χρήση.
Ο βίος του αγίου Γερασίμου αποδεικνύει πως η ευφροσύνη και η χαρά είναι κατόρθωμα πνευματικό και καρπός της αγαθής συνείδησης.