Του π. Ηλία Μάκου
Με πολύ θαυμασμό μίλησε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας για το πρόσωπο και το έργο του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, που βρέθηκε στα Τίρανα.
Συναντήθηκε με τον Μακαριώτατο, ο οποίος του ανέπτυξε την προσπάθειά του στην Αλβανία και τα επιτεύγματά της και τον ξενάγησε στον καθεδρικό ναό της Αναστάσεως.
Ο πρόεδρος της Γερμανίας άναψε με πολύ σεβασμό κερί στο ναό και εντυπωσιάστηκε από την αρχιτεκτονική του, που στο μεγαλύτερο μέρος της ήταν έμπνευση του Αρχιεπισκόπου.
Καλός γνώστης και της γερμανικής γλώσσας ο κ. Αναστάσιος συνομίλησε με πολύ οικειότητα, είναι πηγαίο χαρακτηριστικό του γνώρισμα αυτό, στα γερμανικά με τον πρόεδρο, και συνεπήρε το συνομιλητή του, παρόντων του Μητροπολίτη Ελμπασάν Αντωνίου, του Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και του Επισκόπου Βίλιδος Αστίου.
Για μια ακόμη φορά αναγνωρίζεται έμπρακτα το διεθνές κύρος του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου ως θρησκευτικού ηγέτη, πανεπιστημιακού δασκάλου και σεμνού ιεραπόστολου, όχι μόνο στους χώρους της θρησκείας και της επιστήμης, αλλά και από αρχηγούς κρατών.
Όλοι παραδέχονται τη συμβολή του στην ανάδειξη της αγάπης, της ειρήνης και της συνεργασίας, γεγονός, που βοηθάει να διατηρείται κοινωνική ισορροπία στην Αλβανία.
Με τη στάση του και τη δράση του ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δείχνει ότι ο Χριστιανισμός, και ειδικότερα η Ορθοδοξία, δίνει το κλειδί για τη λύση του κοινωνικού προβλήματος.
Γιατί δεν περιορίζεται στη θεωρία, αλλά προσφέρει και κοινωνία. Δεν μοιράζει ασπιρίνες για τους κοινωνικούς πονοκεφάλους του κόσμου, αλλά καλεί τον κόσμο να ενταχθεί στη ζωή του Θεού.
Μόνο έτσι βρίσκουν και τα πνευματικά και τα κοινωνικά προβλήματα την ορθή τους λύση.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ξεχωρίζει, γιατί παραμένει στο γνήσιο και αυθεντικό τρόπο χριστιανικής ζωής και αναδεικνύει την ανάγκη ισότητας και δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε αποτέλεσμα του προσωπικού εσωτερικού του αγώνα η ανάδειξή του σε πραγματική και καταξιωμένη προσωπικότητα.
Επιδιώκει και πετυχαίνει την αδιάκοπη “λείανσή” του, μέσα από την ταπείνωση, που δεν είναι εξουθένωση, αλλά αναγέννηση, και το άνοιγμα προς τους πάντες, για να γίνει λίθος της θείας οικοδομής.