Η πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης ήταν και εξακολουθεί θαρρώ να είναι μία από τις πιο ονομαστές και πολυσύχναστες πλατείες της Κωνσταντινούπολης, η οποία δυστυχώς την Κυριακή βάφτηκε με αίμα αθώων πολιτών με τη βομβιστική επίθεση που έγινε. Ο απολογισμός μέχρι στιγμής είναι έξι νεκροί και ογδόντα τραυματίες, άνθρωποι αθώοι και ανυποψίαστοι οι οποίοι πήγαιναν στις εργασίες τους ή κι ακόμα έναν περίπατο στην πλατεία με τα όμορφα μαγαζιά κάθε διαλογής, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, εμπορικά και ξενοδοχεία. Ανάμεσά τους και το Μαρμαρά Ετάπ το παλαιό Intercontinental στο οποίο είχα διαμείνει κάποιες φορές από τις σαράντα συνολικά που έχω επισκεφθεί την Πόλη, τις περισσότερες επί Πατριαρχίας του μακαριστού Πατριάρχη Δημητρίου, αλλά και μερικές επί Πατριαρχίας Βαρθολομαίου.
Κυριακάτικα βρήκε την ευκαιρία και την ώρα η τρομοκρατία να δείξει το μαυριδερό και θανατηφόρο πρόσωπό της και να σπείρει το θανατικό, το αίμα, τον φόβο και τον τρόμο στην Πόλη του Κωνσταντίνου. Ζούμε πλέον σήμερα παντού στον κόσμο με τον νόμο των πιθανοτήτων, αφού δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς πού, πότε και γιατί κάποιος ή κάποια με βόμβες και τα συναφή τρομοκρατικά θα σκορπίσει τον θάνατο και τον τρόμο. Ενας κόσμος κυριολεκτικά άκοσμος και επικίνδυνος. Ενας κόσμος αγνώριστος. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της πλατείας Ταξίμ, την άλλη φορά τις οίδε;
