Συνέντευξη του Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα στην εφημερίδα “Αλήθεια” 
Του Δημοσιογράφου Παναγιώτη Χατζηδημητρίου

Πρόσφατα, η Ένωση Συντακτών Κύπρου (ΕΣΚ) με ανακοίνωσή της, επέκρινε την κοινή ανακοίνωσή σας (με τους Μητροπολίτες, Κύκκου και Λεμεσού), με την οποία προειδοποιούσατε δημοσιογράφους για λήψη δικαστικών μέτρων εναντίον τους, με αφορμή δημοσίευμα, που σας ασκούσαν κριτική σε σχέση με τη στάση σας στο θέμα της διαμάχης για το αυτοκέφαλο της Ουκρανικής Εκκλησίας, χαρακτηρίζοντάς σας μάλιστα «φιλόρωσους». Πως τοποθετείστε;

Θα απαντήσω εκ μέρους του εαυτού μου και θα ξεκινήσω από το τελευταίο.

Η Εκκλησία της Κύπρου το 1992, με προτροπή και υποτροφία του τότε Ηγουμένου μου Κύκκου κ. Νικηφόρου και συμφωνία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Α’ και του Πατριάρχη Μόσχας Αλεξίου του Β΄, αποφάσισαν να με στείλουν στη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας για σπουδές.

Οι εντολές της Εκκλησίας της Κύπρου προς το πρόσωπο του νεαρού τότε μοναχού της Μονής Κύκκου ήταν ρητές και κατηγορηματικές: Να μάθω καλά τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τη Θεολογία· να κτίσω γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ των δύο Εκκλησιών, να εργαστώ σκληρά στον θρησκευτικό και πολιτιστικό τουρισμό των δυο χωρών και να ξεκινήσω δραστηριότητες συνεργασίας των δύο Εκκλησιών, με ανταλλαγές επισκέψεων Ιεραρχών, Κληρικών και προσκυνητών.

Επίσης, η Εκκλησία της Κύπρου επιθυμούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη σχέσεων σε θέματα Θεολογίας, πολιτισμού και τέχνης, με συνέδρια, κοινές εκθέσεις, εκδόσεις κλπ.

Στη συνέχεια, με την έλευση χιλιάδων μόνιμων κατοίκων από την πρώην Σοβιετική Ένωση, μου προσετέθη και πνευματική μέριμνα των ρωσοφώνων στην Κύπρο και, έτσι, ξεκίνησα να λειτουργώ, να εξομολογώ και να στηρίζω πνευματικά τους σλαβόφωνους στο Μετόχι Κύκκου, όπου διέμενα.

Είχα, ταυτόχρονα, την υποχρέωση να παρευρίσκομαι και να μεταφράζω, όποτε ο Αρχιεπίσκοπος μιλούσε με Ρώσους Κληρικούς η λαϊκούς, εκφράζοντας την άποψή μου, εφόσον μου εζητείτο.

Όλα αυτά έγιναν με πολύ κόπο, θυσίες, ταξίδια και μελέτη, σημειώνοντας δέκα χρόνια σπουδών με μεταπτυχιακό και διδακτορικό και με παράλληλη εργασία σε όλες αυτές τις θεματικές.

Αυτό συνεχίζεται εδώ και 26 χρόνια. Άρα, αναπόφευκτα σχετίστηκα με την Ορθόδοξη Ρωσία, συνεργάστηκα με σημαίνοντα πρόσωπα της Εκκλησίας, της τέχνης και του πολιτισμού.

Όλη αυτή η διαδρομή, με κατέστησε εργάτη της πνευματικής φιλίας μεταξύ των λαών και των πολιτισμών μας.

Βοήθησα πολλούς ανθρώπους, όχι μόνο στον πολιτισμικό και θρησκευτικό τομέα, αλλά ακόμη και στον οικονομικό, ιδιαιτέρα όσον αφορά στα θέματα θρησκευτικού τουρισμού, για τον οποίο, με μπροστάρη τον ΚΟΤ και άλλους φορείς, δώσαμε μεγάλες μάχες, για να κτιστεί και να εδραιωθεί, για το καλό και των σχέσεων των λαών μας αλλά και της οικονομίας μας.

Ουδέποτε ασχολήθηκα με την πολιτική ή είχα οποιεσδήποτε σχέσεις και συνεργασίες με πολιτικούς στη Ρωσία, εκτός από κάποιες συναντήσεις που είχαμε, αναπόφευκτα, μέσα στα πλαίσια των προαναφερθέντων δραστηριοτήτων, όπως εγκαίνια εκθέσεων κλπ.

Άρα, ναι, είμαι φίλος της Ρωσίας αρχικά εκ καθήκοντος, αλλά τώρα και με προσωπική εμπειρία.

Ταυτόχρονα, είμαι επίσης φίλος με όλους τους λαούς και τους πολιτισμούς, με τους οποίους έρχομαι σε επαφή. Η βασική μου διακονία, εκτός της Ρωσίας, ήταν και η παγκόσμια ιεραποστολή.

Το γεγονός της ανακοίνωσης της ΕΣΚ με προβλημάτισε πολύ, διότι, από τη μια, σίγουρα αντιλαμβανόμαστε, ότι, ως δημόσια πρόσωπα, είμαστε και πρέπει να είμαστε αντικείμενα δημόσιας κριτικής, αλλά είχα την εντύπωση, ότι η ελευθεροτυπία, την οποία υπερασπίζομαι και εγώ, απολαμβάνοντας τώρα με τη συνέντευξη αυτή των προνομίων της, σταματά εκεί, όπου ξεκινά ο λίβελλος και η σκόπιμη συκοφαντία.

Είμαι σίγουρος ότι έτσι πρεσβεύει και η ΕΣΚ και, γνωρίζοντας το ήθος και την ιστορία της ΕΣΚ, την οποία σεβόμαστε και εκτιμούμε, έψαξα να βρω τι πήγε λάθος και προκάλεσε αυτή την αντίδραση.

Πιστεύω ότι πρόκειται για παρεξήγηση. Εμείς δεν εννοούσαμε όλους τους δημοσιογράφους που μας κρίνουν, αλλά έναν συγκεκριμένο δημοσιογράφο και ένα μπλόκερ, οι οποίοι μας κατηγορούν ξεκάθαρα για χρηματισμό και άλλα σοβαρά αδικήματα.

Ο μπλόκερ ήδη απολογήθηκε και δεχτήκαμε την απολογία του. Με το δημοσίευμα, θέλαμε να δώσουμε την ίδια ευκαιρία και στον δημοσιογράφο, λέγοντας ότι διαφορετικά θα αναγκαζόμασταν να προχωρήσουμε στη δικαιοσύνη, ως προστατευτικό μέτρο για την αξιοπρέπεια και την τιμή μας, η οποία κακοποιήθηκε με το δημοσίευμα του εν λόγω δημοσιογράφου και, ως εκ τούτου, προκάλεσε τον σκανδαλισμό του ποιμνίου μας σε μεγάλο βαθμό.

Δεν έχουμε εμείς το προνόμιο να έχουμε πρόσβαση καθημερινά στα ΜΜΕ, για να απαντούμε σε κάθε σχόλιο, αλλά, τουλάχιστο, μια δεοντολογία ηθικής σεβασμού των νόμων και αποφυγή της ασυδοσίας θα έπρεπε να υπάρχει.

Αυτό επιδίωξα ως μήνυμα να στείλω, συμμετέχοντας στο κοινό ανακοινωθέν, χωρίς πρόθεση να απειλήσω ή να φιμώσω κανέναν.

Για να λυθεί η παρεξήγηση και, ίσως, να ακούσω και μια άλλη προσέγγιση από την ΕΣΚ, αφού κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διεκδικεί το αλάθητο, σύντομα θα συναντηθώ μαζί τους, διότι είμαι σίγουρος ότι η απάντηση της Ένωσης Συντακτών ήταν καλοπροαίρετη.

Πεποίθηση μου, όμως, είναι ότι πρέπει να ακούσουν και τη δική μας πλευρά. Άλλωστε, όπως είπε και ο Πλάτων, «…μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοίν μύθον ακούσεις» (να μην κρίνεις προτού ακούσεις τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών).

Επί της ουσίας, ποια είναι η θέση σας στην εκκλησιαστική κρίση που ξέσπασε και την αντίδραση της ρωσικής Εκκλησίας, με αφορμή το αυτοκέφαλο, που έδωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στην Εκκλησία της Ουκρανίας;

Εγώ στηρίζω την απόφαση της Εκκλησίας της Κύπρου, επί του προκειμένου, και δεν έχω καμία προσθήκη, πέραν του γεγονότος, ότι επιτελέστηκε ανθρωπιστικά στην Ουκρανία ένα μεγάλο έγκλημα, εναντίον των πιστών που υπάγονται στον Μητροπολίτη Ονούφριο.

Αυτό σίγουρα δεν το χρεώνουμε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο δεν ευθύνεται γι΄αυτή την τραγωδία.

Δεκάδες ναοί κατελήφθησαν με βία, Άγιες Τράπεζες, άμφια και δισκοπότηρα πετάχτηκαν στον δρόμο, ιερείς και πιστοί κακοποιήθηκαν και εξευτελίστηκαν και σήμερα με τη βία εξοστρακίστηκαν χιλιάδες άνθρωποι από τους ναούς τους, γιατί δεν συμφωνούν με τη διοικητική δομή που θέλουν να τους επιβάλουν.

Αυτό είναι απάνθρωπο και καταργεί κάθε έννοια θρησκευτικού και ανθρώπινου δικαιώματος, άσχετα με το αν είναι σωστό ή λάθος η παραχώρηση του Τόμου Αυτοκεφαλίας.

Τι απαντάτε σε όσα σας αποδίδουν τα δημοσιεύματα, ότι, δηλαδή, η τοποθέτησή σας στο θέμα της Ουκρανικής Εκκλησίας δεν είναι άσχετη με τη στενή σας σχέση με τη ρωσική Εκκλησία, αλλά και με Ρώσους εκατομμυριούχους;

Πολύ καλή ερώτηση. Ας βάλουμε, λοιπόν, τα πράγματα στη θέση τους. Σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα στην Αμερική, Ευρώπη, Αφρική και Αυστραλία, εκατοντάδες ευεργέτες εκατομμυριούχοι χρηματοδοτούν εδώ και αιώνες το κτίσιμο εκκλησιών, πολιτιστικών ιδρυμάτων, βιβλιοθηκών, εκδόσεων, εκδηλώσεων κλπ.

Όλα αυτά γίνονται, για να στηρίξουν την πολιτιστική και θρησκευτική ταυτότητα των Ελλήνων του αποδήμου Ελληνισμού. Για τη μεγάλη τους αυτή προσφορά, ως Εκκλησία τους μνημονεύουμε σε κάθε Θεία Λειτουργία και καλά κάνουμε.

Τις εισφορές τους αυτές τις απολαμβάνει ή και πολλές φορές μέσω καταπιστευμάτων για τα λειτουργικά έξοδα των ιδρυμάτων της ακόμη και τα διαχειρίζεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η τοπική Εκκλησία, η οποία δεν είναι άλλη από αυτήν που υπάγεται στο Οικουμενικού Πατριαρχείο μας και τονίζω ότι σωστά αυτό γίνεται.

Έτσι καταφέραμε να διατηρήσουμε τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά μας στην ξενιτειά και είναι ένα ζήτημα, για το οποίο μόνο επαίνους και ευγνωμοσύνη μπορούμε να αποδώσουμε.

Ουδέποτε και κανένας δεν τόλμησε να υπονοήσει, ότι, μέσω αυτών των δωρεών Ελληνοαμερικανών ή άλλων Ελλήνων και της διασποράς με διπλή ιθαγένεια επιχειρείται η οποιαδήποτε εξάρτηση από τον οποιονδήποτε, διότι είναι ξεκάθαροι οι ευγενικοί σκοποί.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο νησί μας. Η Κύπρος έχει γύρω στις 35-50 χιλιάδες μόνιμους κατοίκους Ορθόδοξους Ρώσους.

Εδώ και 20 χρόνια προσπαθούν να κτίσουν στη Λεμεσό ένα ναό που να θυμίζει την πατρίδα τους, όπως χιλιάδες Έλληνες πράττουν στο εξωτερικό.

Τώρα μαθαίνω ότι προχωρεί το έργο και στη Λεμεσό και προσεύχομαι να τελειώσει επιτέλους.

Επιθυμούν να ακούσουν τη λειτουργία στη γλώσσα τους, να κάνουν στα παιδιά τους κατηχητικό και να καλλιεργούν τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά τους, για να μην ξεχάσουν τις ρίζες τους, όπως οι δικοί μας Έλληνες απόδημοι.

Πού βρίσκουν το μεμπτό οι διάφοροι επικριτές μας, γιατί τους βοηθούμε σ’ αυτή τους την ανάγκη, αφού, ταυτόχρονα, αφομοιώνονται στον τόπο μας, προσφέροντας ό,τι μπορούν και γίνονται ένα μαζί μας, για το καλό της Κύπρου.

Όσον αφορά την Ιερά Μητρόπολη Ταμασού, ένας μργάλος ευεργέτης επιχειρηματίας, μόνιμος κάτοικος Κύπρου, έκτισε με την ευλογία μου ένα ναό στην αρχιτεκτονική της ρωσικής ναοδομίας, γιατί με τους συμπατριώτες του θέλουν, όπως οι δικοί μας απόδημοι, να θυμούνται τις ρίζες τους.

Δεν μας έδωσε χρήματα, αλλά χρηματοδότησε απευθείας το έργο με κοινή συνεργασία. Δεν μας άφησε καταπίστευμα για τα λειτουργικά έξοδα, αλλά εμείς αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε τον ναό σε λειτουργία, αφού έγινε το κέντρο της πνευματικής ζωής των σλάβων μόνιμων κατοίκων του νησιού μας.

Κάνουμε κατηχητικό στα παιδιά τους και κοινές δραστηριότητες. Λειτουργούμε στη γλώσσα τους και τους εξομολογούμε, αφού είμαι ο μόνος ρωσόφωνος Επίσκοπος που σπούδασε στη χώρα τους και μπορεί να τους φροντίσει για όλες τις θρησκευτικές τους ανάγκες.

Πού είναι οι ύποπτες σχέσεις μας με εκατομμυριούχους, πού είναι τα χρήματα και οι δωρεές που μας χαρίζουν, για να μας δημιουργήσουν εξάρτηση, όπως κάποιοι μας κατηγορούν.

Τίποτα από όλα αυτά. Αγωνιζόμαστε με νύχια και με δόντια να συντηρήσουμε τον ναό και αναγκαστήκαμε να φτιάξουμε και μια καφετέρια, για να εξυπηρετούνται οι οικογένειες, έτσι ώστε να έχουμε κάποια έσοδα για τη συντήρηση των κήπων και του πάρκου, που με τόση καλοσύνη έφτιαξε ο άνθρωπος αυτός.

Πού είναι τα καταπιστεύματα και οι εισφορές στα ταμεία μας; ΜΗΔΕΝ. Κάνουν οι άνθρωποι μια εκδήλωση τον χρόνο και την πληρώνουν, διότι δεν μπορώ να χρηματοδοτώ και τις πολιτιστικές τους δραστηριότητας.

Συμφωνήσαμε, αν το επιθυμεί το Πλανητάριο που θέλει, να κτίσει να το φτιάξει κοντά μας, για να στηρίξουμε την παιδεία του τόπου μας, αλλά και την ύπαιθρό μας που στερείται υποδομών ανάπτυξης.

Πού είναι το κακό και τι σχέση έχουν αυτά με το Πατριαρχείο Μόσχας, αφού ο ναός είναι δικός μας και δεν έχει καμία εξάρτηση, παρά μόνο από την Εκκλησία της Κύπρου; Μόνο ευχαρίστηση έχει το Πατριαρχείο από εμάς, γιατί φροντίζω τους απόδημους Ορθόδοξους σλάβους.

Γι’ αυτό και έστειλαν αντιπροσώπους στα εγκαίνια και αμέσως κάποιοι άρχισαν να με κατηγορούν δήθεν για εξάρτηση, βλέποντας παντού σκοπιμότητες και αυτό, γιατί θέλουν να μπλέκουν την πολιτική με τη θρησκεία και να ερμηνεύουν την εκκλησιαστική μας διακονία με πολιτικούς όρους.

Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι υποκινούνται και από άλλα κέντρα γεωπολιτικών στρατηγικών, διότι αυτό θα ήταν τραγικό.

Όλοι οι Επίσκοποι πρέπει να έχουμε συνεργασίες και φιλίες με όσο το δυνατόν περισσότερους Επισκόπους όλων των εθνικοτήτων και πολιτισμών, με σκοπό τη μεταξύ μας ενότητα και συνεργασία, πάντοτε για το καλό της Κύπρου και των λαών μας. Εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω.

Σε κάποια σενάρια που είδαν το φως της δημοσιότητας για σχεδιασμούς διεκδίκησης του αρχιεπισκοπικού θρόνου, όταν και όποτε αυτό προκύψει, γίνεται αναφορά και στο όνομα σας. Πώς το σχολιάζετε;

Δεν με απασχολεί προσωπικά αυτό το θέμα. Η δική μου έγνοια δεν είναι ο αρχιεπισκοπικό θρόνος. Αυτό μόνο ο Θεός το ξέρει πώς θα εξελίχθη και ό,τι πούμε θα είναι εικασίες. Έγνοια μου είναι το πώς θα είμαι ωφέλιμος για τη Μητρόπολή μου.

Έγνοια μου είναι πώς θα μπορέσω να βοηθήσω τον λαό μας, μέσα από το διακόνημα του Επισκόπου, να αντιμετωπίσει τα χίλια δυο προβλήματα που τον μαστίζουν.

Γι’ αυτό τον λόγο, ασχολούμαι με τα κοινά και προσπαθώ να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου με πίστη στο Θεό και αγάπη προς την πατρίδα μου.

Με απασχολεί πολύ το θέμα της εισβολής και κατοχής από την Τουρκία και προσπαθώ με πολλούς τρόπους, τουλάχιστον στην δική μου επαρχία, να βοηθήσω τους συμπολίτες να θυμηθούν το ξεχασμένο «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ».

Είμαι θερμός υποστηρικτής της ανθρώπινης επαναπροσέγγισης με τους Τουρκοκυπρίους συμπατριώτες μας, γιατί με αυτούς θα ζήσουμε, αν βρεθεί μια λύση. Θλίβομαι, όμως, γιατί τα οδοφράγματα, αντί να εξυπηρετήσουν αυτό τον σκοπό, ως διάδρομο επικοινωνίας, τελικά κατάντησαν δρόμος για τα καζίνο και άλλες παράνομες δραστηριότητες στα κατεχόμενα.

Σε γενικές γραμμές, ποια είναι η αποτίμηση του έργου της Μητρόπολης Ταμασού; 

Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια φτιάξαμε αρκετές υποδομές και σε θέματα ποιμαντικής αλλά και σε θέματα κοινωνικής και πολιτιστικής μέριμνας.

Προσπαθούμε, με σύγχρονους τρόπους αλλά και με προσήλωση στα δόγματα και τις παραδόσεις μας, να καταστήσουμε τον Χριστό και τις αρετές του Ευαγγελίου του αναγνωρίσιμα στη ζωή των συνανθρώπων μας και, έτσι, με γνώμονα τη σωτηρία της ψυχής τους, να πορεύονται τον αγώνα της ζωής που μας χάρισε ο Θεός.

Η μετάδοση των θειων μυστηρίων, η τέχνη, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός και η κοινωνική μέριμνα αποτελούν τα εργαλεία της προσπάθειάς μας.

Σ’ αυτή την προσπάθεια, καλούμε όλους τους συνανθρώπους να συμμετέχουν. Για όλους υπάρχει χώρος.

Δεν υπάρχουν άνθρωποι πρώτης και δευτέρας κατηγορίας και δεν έχει καμία σχέση η εθνικότητα, η θρησκεία, ή ακόμη και η διαφορετικότητα του καθενός, όταν εμείς επικοινωνούμε, εκπροσωπώντας τον Χριστό και μεταφέρουμε τις αρετές του.

Η Εκκλησία πρέπει να παρέχει σε όλους δυνατότητες και επιλογές στον αγώνα για τη σωτηρία της ψυχής και την πρόοδο της κοινωνίας που μας κληρονόμησε ο Θεός.

Όλοι χωρούν στην αγκαλιά της Εκκλησίας και πρέπει με απόλυτο σεβασμό, αλλά, πολλές φορές, και με τόλμη και θάρρος για την αλήθεια, ακόμη και αν διακινδυνεύουμε, να γίνουμε δυσάρεστοι για χάριν αυτής της αλήθειας· να ανοίγουμε δρόμους σωτηρίας για όλους, χωρίς διακρίσεις.

Όλοι είμαστε παιδιά του ενός Δημιουργού Θεού, που, όπως διακηρύττει ο Απόστολος Παύλος, «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Ως πρόεδρος του ΚΕΝΘΕΑ βλέπετε και ακούτε πολλά. Μπορεί τελικά να υπάρξει ανακοπή στον κατήφορο των ουσιοεξαρτήσεων, κυρίως της νεολαίας μας; 

Το ΚΕΝΘΕΑ είναι μια από τις πιο υπέροχες για μένα επάλξεις κοινωνικής προσφοράς. Είμαι πολύ υπερήφανος για το έργο του ΚΕΝΘΕΑ.

Με ολοκληρώνει ως άνθρωπο και μου δίνει απίστευτες ευκαιρίες προσφοράς. Δεν είναι εκκλησιαστικός οργανισμός.

Είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός, που δημιουργήθηκε από την κοινωνία για την κοινωνία. Tηρούμε αυστηρά την αμεροληψία σε όλα τα είδη και μορφές της.

Δεχόμαστε τους ανθρώπους όπως είναι, όποιοι και αν είναι από όπου και αν προέρχονται. Για το ΚΕΝΘΕΑ δεν έχει σχέση το χρώμα, η θρησκεία, η καταγωγή, ή ο σεξουαλικός σου προσανατολισμός.

Φυσικά οι επιστήμονες όλα αυτά τα λαμβάνουν υπόψη, για να βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούν ιδιαίτερα στα θέματα πρόληψης και θεραπείας.

Άρα, ναι! Παρόλα τα προβλήματα και τις στατιστικές, είμαι αισιόδοξος και υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπίσουμε δραστικά το φαινόμενο, μέσα από το εθνικό σχέδιο στρατηγικής εναντίον των εξαρτήσεων που μας παρέχει η Αρχή Εξαρτήσεων Κύπρου.

Χρειάζεται ενίσχυση ο θεσμός της οικογένειας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, διότι η υγιής διαπαιδαγώγηση των παιδιών παίζει καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη των ψυχικών αντισωμάτων που χρειάζονται, όταν έρθουν σε επαφή με την οποιαδήποτε μορφής εξάρτησης.

Οι επιστήμονές μας κάνουν θαυμάσια δουλεία και εφαρμόζουν όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους πρόληψης και θεραπείας. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου και ιδιαίτερα το Τμήμα Ψυχολογίας είναι δίπλα μας, καθότι καθηγήτρια του Τμήματος είναι η Αντιπρόεδρος του ΚΕΝΘΕΑ.

Χρειαζόμαστε περισσότερους κλινικούς ψυχολόγους και λειτουργούς, για να πραγματοποιήσουμε περισσότερα προγράμματα στους 6 σταθμούς μας σε όλη την Κύπρο. Μπορούμε και θα το κάνουμε.

Τώρα κυκλοφορήσαμε στην αγορά το νερό μας «ΕΥ ΖΗΝ», το πρώτο στην Κύπρο νερό κοινωνικής ευθύνης, το οποίο θα μας βοηθήσει να πετύχουμε τους σκοπούς μας.

Σ’ αυτό τον αγώνα, ζητούμε τη συμπαράσταση όλων. Όπως κάποτε είπε ο σπουδαίος Αμερικανός Πρόεδρος Τζων Κένεντι, «Μην ρωτάς μόνο τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα, να διερωτάσαι και εσύ τι μπορείς να κάνεις για την Πατρίδα σου».

Αυτή είναι μια βασική προσωπική μου αρχή.