ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ

Οι δύο εκλογές που έγιναν στις 6 Οκτωβρίου 2017, από την Ιεραρχία, μας έδωσαν δύο νέους Ιεράρχες. Για τα ιερά βράχη με τις Αγιασμένες Μονές των Μετεώρων, εξελέγη ο Θεόκλητος Λαμπρινάκος, εις διαδοχή του ταλαιπωρημένου Γέροντος Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ, ο οποίος εξελέγη το 1970 ως Τρίκκης και Σταγών, εκπαραθυρώθηκε το 1974 και επανήλθε το 1994 για το ήμισυ της Μητρόπολης που κατείχε . Εργάσθηκε με ζήλο και άφησε πίσω του μιά Μητρόπολη οργανωμένη και ζηλευτή, που μέχρι να καταλήξει ο Αρχιεπίσκοπος στον Θεόκλητο, οι υποψήφιοι είχαν δημιουργήσει ουρά.

Για την Αποστολική Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου εξελέγη ο Στέφανος Τόλιος. Από την πρώτη στιγμή, εφέρετο ως το απόλυτο φαβορί ο Αρχιμ. Δαμασκηνός Κιαμέτης. Πολύ γρήγορα όμως, δέχθηκε αμφισβήτηση και αποδοκιμασία από πολλούς Ιεράρχες λόγω πολλών λαθών. Οπότε η δεύτερη δυνατή υποψηφιότητα του Στεφάνου βρήκε χώρο και χρόνο για να επωαστεί και να αποδώσει καρπούς.Εξελέγη ο Στέφανος με άνεση έναντι του δευτέρου συνυποψηφίου του Δαμασκηνού. Διαδέχεται τον Προκόπιο, Ιεράρχη των έργων και όχι των λόγων σε μία δύσκολη εποχή που η Εκκλησία μας πρέπει να βγάλει από πάνω της τη ρετσινιά της μεγάλης ΜΚΟ και να επανεύρει τον δρόμο που έχασε ώστε να μας οδηγήσει εις λιμένας σωτηρίους.

Μπορεί ως χαρακτήρες Προκόπιος και Στέφανος, να είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι άνθρωποι , αλλά στον τομέα των έργων και της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο ταυτίζονται. Και αυτό θα αποτελεί πάντα την γραμμή που θα τέμνει τις δύο προσωπικότητες .
Η εκλογή του Στεφάνου επετεύχθη σε μία στιγμή που η Ιεραρχία είχε αποφασίσει να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα προς τον Αρχιεπίσκοπο αλλά και προς τους επίδοξους νυμφαγωγούς Αρχιερέων, ότι οι Ιεράρχες μας δεν είναι εντολοδόχοι και πειθήνια όργανα που εκτελούν αποφάσεις άλλων,αλλά είναι ανεξάρτητες και χειραφετημένες προσωπικότητες οι οποίες ναί,κάνουν το χατήρι του Πρώτου όταν το θέλουν και όταν ο υποψήφιος είναι κοινής αποδοχής, αλλά δεν γίνεται να εκτελούν πάντα τα κελεύσματα που λαμβάνουν!

••Αυτό το …”αποδείξαμε ότι μπορούμε και μόνοι μας “, που είπε σοβαρος Ιεράρχης της Μακεδονίας, μας λέει πολλά και θα δούμε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του στο μέλλον!

Οι δύο αυτές εκλογές, μας δίνουν την μεγάλη ευκαιρία να αντλήσουμε πολλά και σοφά συμπεράσματα,τα οποία θα προσπαθήσουμε να σας καταθέσουμε και να αναπτύξουμε τις απόψεις μας με πλήρη ευθύνη.
Και ξεκινάμε από την εκλογή για την Μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων.

••Η επιτυχής έκβαση της υποψηφιότητας του Θεοκλήτου Λαμπρινάκου, αποτελεί ασφαλώς μιά καθαρή-προσωπική νίκη του ίδιου του επιτυχόντος.
Ο Θεόκλητος, αντλώντας ψήφους απ´ όλες τις πτέρυγες της Ιεραρχίας ( από την πρεσβυτέρα Ιεραρχία, από Χριστοδουλικούς Ιεράρχες, αλλά και από τη νεώτερη γενιά Ιεραρχών που εξελέγησαν επί Ιερωνύμου Β ´) κατάφερε να εκλεγεί με άνεση.
Προπαντός όμως,το γεγονός ότι διέθετε την στήριξη του ίδιου του Αρχιεπισκόπου, έως την τελευταία στιγμή του έδινε εξ αρχής τον αέρα του νικητή.
Επομένως η νίκη του Θεοκλήτου πιστώνεται μεν στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο, ο οποίος σήκωσε το βάρος και την ευθύνη της με θάρρος και τσαγανό, έως την τελευταία στιγμή, αλλά βοήθησαν πολλοί παράγοντες για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα! Αν υπήρχε πόλωση στην Ιεραρχία τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο εύκολα. Επομένως οι Ιεράρχες κινήθηκαν με κριτήρια προσωπικά πρωτίστως και δευτερευόντως με κριτήρια πειθαρχίας προς τον επιθυμία του Αρχιεπισκόπου και του συνεπισκόπου των που πρότεινε τον υποψήφιο.

Και αυτό για να γίνει ευκόλως κατανοητό, αρκεί να πούμε ότι αν για παράδειγμα είχαμε από πλευράς Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, την πρόταση για προαγωγή ενός άλλου υποψηφίου, που δεν διέθετε την διεισδυτικότητα του Θεοκλήτου στην Ιεραρχία και αν η προς πλήρωση Μητρόπολη ήταν κάποια μεγαλύτερη και πιο κεντρική και πολύφερνος, τότε θα άλλαζαν άρδην τα δεδομένα . Επομένως η προς πλήρωση Μητρόπολη και ο υποψήφιος, έκαναν πιο προσιτό το επιτυχές αποτέλεσμα.

•• Το δεύτερο μήνυμα που μας δίνει η εκλογή για τη Σταγών και Μετεώρων, είναι ότι η Ιεραρχία είναι έτοιμη να δεχτεί προτάσεις προς προαγωγή αξίων κληρικών μας οι οποίες δεν είναι προϊόν του εσωτερικού …”σωλήνα” της Ιεραρχίας, προϊόν σκοπιμότητας και συναλλαγής , αλλά πρόταση από μεμονωμένους Ιεράρχες, οι οποίοι δεν απώλεσαν τον ρομαντισμό τους.
Αρκεί οι προτάσεις για τις υποψηφιότητες αυτές να είναι σωστά προετοιμασμένες και οι Ιεράρχες που τις προτείνουν να πιστεύουν σε αυτές.
Η εντυπωσιακή παρουσία που έκανε στο Τριπρόσωπο της Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων, ο έτερος υποψήφιος Αρχιμ. Νήφων Καψάλης, τον οποίο πρότεινε ο εκ των νεωτέρων Ιεραρχών της Εκκλησίας μας Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, δείχνει την ωριμότητα με την οποία ανταποκρίθηκε η Ιεραρχία σε μία “αντικομφορμιστική” υποψηφιότητα..

Ο Ιωαννίνων Μάξιμος και από κοντά του, ο Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, στενοί συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου αλλά και οι συντηρητικοί Ιεράρχες, επιχείρησαν να καταθέσουν μία εναλλακτική πρόταση στην Ιεραρχία. Και δέχθηκαν επιθέσεις από παντού.
Στον “ιερό πόλεμο” που στήθηκε να συμπεριλάβω και τον λίβελλο που κυκλοφόρησε κατά των δύο Ιεραρχών που τους χαρακτήριζε ως αχαρίστους και πατροκτόνους.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι Ιεράρχης, εκ των σημαντικών και ισχυρών της Εκκλησίας μας, όταν του ζητήσαμε να μας πεί τη γνώμη του γιαυτό,μας είπε το αμίμητο του Γεωργίου Πώπ( ιστορικού εκδότη της εφημερίδας “Αθήναι”):
” Τοιούτον λίβελλον δεν διενοήθη νους τις, ουδέ έγραψε χείρ τις, αλλά πούς τις”.
Και αυτό τα λέει όλα!

•• Το τρίτο συμπέρασμα βγαίνει από την εκλογή για την Μητρόπολη Φιλίππων. Η επικράτηση της υποψηφιότητας του Στεφάνου γιαυτή την Μητρόπολη, έναντι του επισήμως προταθέντος Δαμασκηνού δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, τα υγιή ανακλαστικά της Ιεραρχίας. Η άποψη Ιεράρχη της Εκκλησίας μας, που εξελέγη επί Χριστοδούλου τα λέει όλα:

–Αποδείξαμε στον Αρχιεπίσκοπο ότι δεν είμαστε πιόνια κανενός. Και ούτε αποτελούμε απλό ντεκόρ….

Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι η Ιεραρχία δεν είδε με καλό μάτι την υποψηφιότητα του Αρχιμ. Δαμασκηνού Κιαμέτη από την πρώτη στιγμή.
Ο τρόπος που επεβλήθη άνωθεν και οι υπερβολές που ακούστηκαν προκειμένου να την θεμελιώσουν ως την επικρατούσα, έκαναν την Ιεραρχία να αντιδράσει.

Δεν ήταν εύκολο να ακούγονται επιχειρήματα που αποτελούσαν ευθεία προσβολή του κεκοιμημένου προκατόχου και να γίνονται αποδεκτά.Εδώ υπάρχουν Ιεράρχες που είναι και ανήμποροι και γηραιότεροι του Προκοπίου και όμως δεν ακούγεται τίποτα για υποσχέσεις και μεθοδεύσεις για την επόμενη μέρα. Και ότι ακούγεται, αν ακούγεται, είναι σε επίπεδο φημών και κουτσομπολιού. Τίποτα το επίσημο. Και όμως για την Μητρόπολη Φιλίππων κάποιοι βάλθηκαν να μας πείσουν ότι την είχε καπαρώσει ο υποψήφιος εκ κοιλίας μητρός.Και να τον είχαν πάρει τα χρόνια; Το καταλαβαίνουμε! Αλλά ένας νέος και έξυπνος άνθρωπος έχει πάντα όλη τη ζωή μπροστά του και το μέλλον του θα είναι λαμπρό. Προς τί οι βιασύνες και οι τρίπλες;

Αυτό αποτέλεσε και τον κύριο λόγο που οι Ιεράρχες γρήγορα αναζήτησαν εναλλακτική λύση. Στο πρόσωπο του πατρός Στεφάνου βρήκαν αυτό που ζητούσαν.

Να επισημάνουμε εδώ, ότι τα κακόβουλα δημοσιεύματα κατά της υποψηφιότητας Δαμασκηνού, μπορεί να δημιούργησαν ένα αρνητικό κλίμα αλλά δεν επηρέασαν τους Ιεράρχες στην κρίση τους. Δεν επηρεάζεται η Ιεραρχία από τέτοιες κακοήθειες.
Η απόφαση, όμως, του Εισαγγελέα — οικονομικού εγκλήματος και διαφθοράς–να ερευνήσει σε βάθος την υπόθεση αυτή, δημιούργησε την τελευταία στιγμή μία ταραχή και αναστάτωση στην Ιεραρχία, γεγονός που έκοψε λίγο από την φόρα του Δαμασκηνού.

Εκ της εμπειρίας που έχουμε και πάλι δεν θα έβγαινε αλλά με μικρότερη διαφορά. Αυτό που λέγαμε προ της εκλογής” νίκη βραχείας κεφαλής” ισχύει. Η αισθητή διαφορά στο Τριπρόσωπο που έφερε αυτό το αποτέλεσμα οφείλεται στις ψήφους που κόπηκαν τελευταία στιγμή. .

Αυτά είναι τα συμπεράσματα που βγάΛαμε εμείς από τις δύο πρόσφατες εκλογές . Μπορεί κάποιοι άλλοι να έχουν βγάλει περισσότερα και διαφορετικά. Με χαρά να τα δημοσιεύσουμε αν μας τα αποστείλετε. Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις τον πρώτο λόγο τον έχει η εμπειρία και ο,τι έχουμε καταγράψει στον σκληρό μας δίσκο από τις 100 τόσες εκλογές που έχουμε ζήσει από κοντά από το 1978. Τα πράγματα μπορεί να έχουν αλλάξει αλλά η διαδικασία που ακολουθείται και η ψυχολογία των Ιεραρχών είναι πάντα η ίδια.