του π. Ηλία Μάκου

Μέσα σε ατμόσφαιρα πλήρους κατάνυξης, με το “η ζωή εν τάφω” να διαπερνά τις λαγκαδιές και τις χαράδρες και να διασχίζει τον αέρα, τελέστηκε στην ακριτική Μονή Γηρομερίου Θερσπρωτίας η ακολουθία του Επιταφίου.
Ο ηγούμενος Μεθόδιος και οι ιερομόναχοι Αλέξιος και Σεραφείμ, αλλά και οι πιστοί, πάνω από τον Επιτάφιο άφησαν με συγκίνηση τις καρδιές τους να μιλήσουν…

Κύριε, εσύ, που νικάς το θάνατο, φύλαξε τις ψυχές μας ίσιες, όπως τα μεγάλα δένδρα, που τα θρέφει το φως…

Κράτησέ μας φωτεινούς και καθαρούς, όπως τις μεγάλες κορφές, που τις χτυπάει ο ήλιος.

Χάρισέ μας δύναμη για τις ώρες του αγώνα και βαθιές ρίζες σταθερότητας στις ώρες του πειρασμού.

Δώσε μας μας να ξέρουμε να χαιρόμαστε τη νίκη σου επί του θανάτου. Και να είναι και δική μας νίκη και να τη σκορπίζουμε και στους γύρω μας πλούσια.

Εκεί στη Μονή Γηρομερίου ο Επιτάφιος έγινε το σάλπισμα να νιώσουμε της ζωής μας το εφήμερο. Και να αδράξουμε το “δρεπάνι” της ελπίδας, την οποία μας στέλνει ο Χριστός και με τον Σταυρό και με την κάθοδό του στον Άδη και με την Ανάστασή Του. Ο Χριστός είναι μαζί μας. Ευλογεί τους κόπους μας ο Χριστός.

Και βοηθάει την ψυχή μας να ζήσει αληθινά, χωρίς “γιατί”. Σπάει την ταφόπλακα της νέκρωσης, και μας δίνει μια άλλη διάσταση, μια άλλη ζωή, όχι μέτρια και φτωχή και περιορισμένη στα στενά όρια του παρόντος, στον “τάφο” του κόσμου.

Αλλά με υψηλέ πτήσεις, με ενατένιση του μέλλοντος, με αναζήτηση του μυστικού μονοπατιού, που οδηγεί, θα ξεπεράσουμε τις ρωγμές νέκρωσης μέσα μας και θα φτάσουμε στην ικανοποίηση των βαθύτερων εφέσεών μας, γιατί πάντα λαχταρούμε το Αληθινό.