Κάθε χρόνο ο προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγ. Γεωργίου Ταύρου Αρχιμ. Χριςτοφόρος Καμπίτςης,οργανώνει πανηγυρικά τον εορταςμό της μνήμης της Ανακομιδής των Τ. Λειψάνων του Μεγαλομάρτυρος Αγ. Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Κατά την εφετινή εορτή χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος έκανε μια σύντομη αναφορά στο ιστορικό της Ανακομιδής των Τ. Λειψάνων του Αγ. Γεωργίου,που αρχικά ετάφηςαν στην Παλαιστίνη

και εν συνεχεία μεταφέρθηκαν κατά την Ανακομιδή στην πόλη Λύδδα,όπου και εγκαινιάσθηκε Ναός αφιερωμένος στον Αγ. Γεώργιο. Τιμάμε ,λοιπόν, σήμερα,είπε ο Σεβασμιώτατος, την μνήμη ακριβώς αυτής της ανακομιδής των Τ. Λειψάνων του Αγίου και των εγκαινίων του Ναού,που υπάρχει μέχρι σήμερα.

Ο Αγ. Γεώργιος πέθανε για τον Χριστό. Εμείς καλούμεθα να ζήσουμε για τον Χριστό. Τι σημαίνει αυτό ; Αγωνίζομαι να ζω όπως θέλει ο Χριστός. Δηλ. ακούω τον Απ. Παύλο να λέει : ” Τούτο γαρ εστί το θέλημα του Θεού,ο αγιασμός υμών ” ( Α Θεσσαλ. δ, 3 ). Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας. Και πώς επιτυγχάνεται ; Λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος : Οχι με την δική μας δύναμη, αλλά με την Χάρη του Θεού. Και πάλι όχι μόνο με την Χάρη του Θεού,αλλά και με τον δικό μας αγώνα. Ο αγιασμός μας δηλ. Είναι αποτέλεσμα της συνεργίας Θεου και ανθρώπου.

Και τώρα μια και τιμάμε σήμερα την Ανακομιδη των Τ. Λειψάνων του Αγ. Γεωργίου να αναφέρουμε ορισμένες σκέψεις σχετικά με την τιμή των Ιερών Λειψάνων, προς αποφυγήν και οριςμένων,ίςως, παρεξηγήςεων.

Τα Λείψανα των Αγίων τα τιμάμε γιατί; Μήπως πρόκειται για ένα είδος ειδωλολατρίας; Κατηγορηματικά όχι!Διακηρύττουμε ότι στον Ανθρωπο αυτόν, όσο ζούσε, κατοίκησε η Χάρη του Αγ. Πνεύματος, που εχαρίτωσε την ψυχή και το σώμα του.

Επομένως αφού αυτό το σώμα εν ζωή ηταν χαριτωμένο και χαριτοφόρο, θα λέγαμε, και χαριτόβρυτο γατί να μη παραμένει και μετά θάνατον;

Το εγκατέλειψε η Χάρις; Τιμώντας, λοιπόν, τα Λείψανα των Αγίων δεν τα λατρεύουμε αυτά καθ ‘ εαυτά, αλλά ζητάμε τις πρεσβείες του τιμωμένου Αγίου και λατρεύουμε το Αγ. Πνεύμα, που καθιστά τα Ι. Λείψανα χαριτόβρυτα.

Βέβαια η Χάρις του Αγ. Πνεύματος δεν περιορίζεται, δεν δεσμεύεται και δεν φυλακίζεται, δεν “αποθηκεύεται” πουθενά.

Όμως ”όπου θέλει πνεί” και, διά των αισθητών που Εκείνο επιλέγει, χαρίζεται. Και επειδή εν Χριστώ “εδοξάσθη η φύσις ημών και προς αφθαρσίαν μετεστοιχειώθη” (Ι. Δαμασκηνός), πιστεύουμε ότι σ’ αυτά τα αίσθητά, μέσω των οποίων χαρίζεται το Πνεύμα, κατατάσσονται και τα Ι. Λείψανα.

Γι’ αυτό και κάθε κατάχρηση ή εμπορευματοποίηση των Ι. Λειψάνων αποτελεί ιεροσυλία και βεβήλωση.

Τα Τίμια Λείψανα δεν είναι δυνατόν να γίνονται αντικείμενα εκμεταλλεύσεως. Αποτελούν για την Εκκλησία “θησαυρόν άσυλον και όλβον πολυτελή”, γι’ αυτό και οι πιστοί σπεύδουν αθρόως να τα προσκυνήσουν.