Στον εορτάζοντα σήμερα Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Παπάγου προέστη της πανηγυρικής αναστάσιμης θείας λειτουργίας ο Σεβ.Μητροπολίτης Βρεσθένης Θεόκλητος,τον οποίοι οι χρόνοι της προσωπικής του δοκιμασίας τον έχουν ωριμάσει και του έχουν προσδώσει τον λόγο και τη χάρη του Μακαριστού Χριστοδούλου.
Μαζί με τους εφημερίους του πανηγυρίζοντα ναού και τον μετέχοντα λαό της ενορίας ετέλεσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατοςλαμβάνοντας αφορμή από τον σχετικό Παύλειο λόγο υπογράμμισε ότι όσοι δεν πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού δεν έχουν ελπίδα, ενώ αντίθετα οι πιστεύοντες στο γεγονός της Αναστάσεως πάντοτε ελπίζουν .
Η έλλειψη διαμαρτυρίας ή παραπόνου στην αντιμετώπιση των θλίψεων στη ζωή του Κυρίου μας, η με πλήρη εμπιστοσύνη παράδοσή Του «στα χέρια του κρίνοντος δικαίως » Πατέρα Του, η υπομονή Του, η ανεκτικότητά Του, η συγχωρητικότητά Του ακόμα και προς εκείνους που δημιουργούσαν τις θλίψεις, αποτελούν για μας ηθική ενίσχυση και παρηγοριά. «Αι παρηγορίαι σου εύφραναν την ψυχήν μου» λέει ο Δαβίδ. Ο δε Παύλος ονομάζει τον Κύριο «Θεό πάσης παρηγορίας». Όμως, πέρα και πάνω απ’ όλα κάτι άλλο μας δίνει κουράγιο και δύναμη. Η υπόσχεση του Κυρίου μας πως τώρα βρίσκεται κάπου αλλού, όπου δεν υπάρχει πόνος και λύπη και δάκρυα, και πως εκεί έχει ετοιμάσει για μας τόπο, να πάμε να ζήσουμε μαζί Του(Ιωάννη 17:24).
Η ελπίδα της αιώνιας ζωής «για να είμαστε εκεί όπου είναι κι Αυτός». Με αυτή την ελπίδα ζούμε.
Αυτή αποτελεί το περιεχόμενο της μαρτυρίας μας και την τελική κατάληξη της ζωής καθενός που γνώρισε τον Κύριο και γεύτηκε την πολύτιμη σωτηρία δια του αίματός Του.
Δεν ζούμε εδώ «ως μη έχοντες ελπίδα».Στη συνέχεια κάλεσε τους πιστούς να μην απογοητεύονται από τις δυσκολίες της ζωής ή από τον πόλεμο που υφίσταται η Εκκλησία.
Όποιος πολεμά την Εκκλησία μοιάζει με εκείνον που κτυπά βαθύτερα το καρφί μέσα στον τοιχο. Έτσι ο πόλεμος και οι δοκιμασίες στερεώνουν βαθύτερα την πίστη στις καρδιές μας.
Η πίστη στο Θεό εφοδιάζει τον ανθρωπο με δύναμη και ελπίδα και καθιστά εντονότερη την παρουσία του Θεού στη ζωή μας.
Για το λόγο αυτό «ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ ημών».
Κάλεσε τέλος τους πιστούς, παρά τις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος μας, όπου επιχειρείται η αποδόμηση των παραδοσιακών αξιών και των αξιών του έθνους να κρατούν τις παραδόσεις των Πατέρων μας, ευχόμενος ανάσταση στην προσωπική ζωή όλων.
«Ας το πάρουν απόφαση όσοι μάχονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ουδετερόθρησκη χώρα» είπε.
«Αυτός ο τόπος επέπρωτο να πορεύεται εις τους αιώνας με το Χριστό στη ζωή του. Χριστός και Ελλάδα είναι έννοιες συνυφασμένες και αλληλένδετες» τόνισε καταλήγοντας.
