Με λαμπρότητα εορτάσθηκε και εφέτος στον Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου Ταύρου η Ανακομιδή των Τ. Λειψάνων του Μεγαλομάρτυρος Αγ. Γεωργίου. Αφ ‘ εσπέρας έγινε ο πανηγυρικός Εσπερινός,ενώ το πρωϊ της κυριωνύμου ημέρας χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ Παντελεήμων πλαισιωμένος από τον εκλεκτό προϊστάμενο του Ι. Ναού  Αρχιμ. Χριστοφόρο Καμπίτση…….
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, αφού αναφέρθηκε δι ολίγων στό ιστορικό της εορτής, έθεσε το ερώτημα : Τί ήταν εκείνο,που έκανε τον Αγ. Γεώργιο να θυσιάσει και νεότητα και αξίωμα και μέλλον λαμπρό και να πεθάνει για τον Χριστό ; Η ακλόνητη πίστη του. Γιατί πίστευε ότι ο θάνατος χάριν του Χριστού είναι ζωή, ενώ η ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος.
Αυτή η πίστη έχει να προσφέρει κάτι στον σημερινό άνθρωπο ; Σήμερα έχομε πρόοδο, εξέλιξη, επιστήμη, τεχνολογία. Τι μας χρειάζεται η πίστη στο Χριστό ; Τι μας χρειάζεται η Εκκλησία και η διδασκαλία της ; Ρωτούν ορισμένοι.
Ας αναφέρουμε μερικές περπτώσεις,που φαίνεται καθαρά πόσο απαραίτητη είναι και σήμερα η χριστιανική πίστη, δηλ.η διδασκαλία του Ευαγγελίου.
1. Γίνεται πολύς λόγος σήμερα και όλοι ζούμε τις συνέπειες μιας μεγάλης οικονομικής κρίσεως. Πού οφείλεται αυτή ; Στην απληστία των ολίγων,που απομυζούν τους πολλούς και στο ακόρεστο και την υπερκατανάλωση εκ μέρους των πολλών. Η χριστιανική διδασκαλία πολεμά την απληστία με την ολιγάρκεια και το ακόρεστο με την αυτάρκεια.
2. Εξ αιτίας και της οικονομικής κρίσεως γίνεται λόγος για την δικαιοσύνη και την δίκαιη κατανομή των αγαθών. Η πίστη η χριστιανική μας ομιλεί όχι απλώς για την δικαιοσύνη, αλλά για την αγάπη, που κάνει περιττό των αγώνα των τάξεων. Ο Απ. Παύλος μας λέει είμαστε ένα σώμα και ” είτε πάσχει εν μέλος συμπάσχει πάντα τα
μέλη ” ( Α Κορινθ. ιβ, 26 ).
3. Ειρήνη. Συγκρούσεις συμφερόντων προκαλούν αναστατώσεις και πολέμους σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας. Αλλά υπάρχει ποιό ειρηνόφιλο μηνυμα από το κήρυγμα του Χριστού ; Στην Κ. Διαθήκη η λέξη ειρήνη αναφέρεται δεκάδες φορές στην Κ. Διαθήκη.” Ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν ” ( Ρωμ. ε, 1 ).τονίζει ο Απ. Παύλος. Και τότε ειρηνεύομε και με τους ανθρώπους.
Η πίστη,λοιπόν δεν είναι κάτι ξεπερασμένο. Τα μηνύματά της είναι πάντα επίκαιρα και απαραίτητα. Και όχι μόνο για την ζωή της κοινωνίας, αλλά και για την προσωπική ζωή του καθενός μας. Ζωη χωρίς πίστη στο Χριστό,χωρίς σύνδεση – συσσωμάτωση με την Εκλησία είναι δένδρο χωρίς ρίζες, προορισμένο σε μαρασμό,αν δεν το ρίξει η πρώτη ανεμοθύελλα.