Στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και θαυματουργού Σπυρίδωνος τελέστηκε το απόγευμα της Παρασκευής 8 Νοεμβρίου 2024 μέγας πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Νεκταρίου, Αρχιεπισκόπου Πενταπόλεως.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο διευθυντής Προσωπικού της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Χερουβείμ Βελέτζας, ο οποίος, αφορμώμενος από έναν εκ των ύμνων της εορτής, αναφέρθηκε σε τρία από τα χαρακτηριστικά της κατά Θεόν ζωής του Αγίου Νεκταρίου. Το πρώτο ήταν το ουράνιο φρόνημα. Ο Άγιος δεν φρονούσε τα του κόσμου, αλλά αυτά που εντέλλεται ο Κύριός μας στο Ευαγγέλιο. Μπορεί ο κόσμος να κείται εν τω πονηρώ, αλλά ο Κύριος τον εξέλεξε εκ του κόσμου. Ο Άγιος δεν κοίταξε να ζητήσει το δίκιο του στις δοκιμασίες των περιστάσεων της ζωής του, αλλά ανέπαυσε την ψυχή του στο θέλημα του Θεού, μιμούμενος την μαρτυρική και αγόγγυστη υπομονή του Κυρίου.
Το δεύτερο στοιχείο ήταν η ταπεινοφροσύνη του Αγίου. Άνευ της ταπεινοφροσύνης δεν θα μπορούσε ούτε να υπομείνει τους διωγμούς της ζωής, ούτε να διακονήσει τους ανθρώπους στον βαθμό που τους διακόνησε. Ακόμη και στα θαύματά του φαινόταν η ταπείνωσή του.
Το τρίτο στοιχείο της ζωής του Αγίου ήταν οι τρόποι της χρηστότητος και το απροσποίητο ήθος. Η καρδιά του Αγίου, εμφορούμενη από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, δεν είχε επίπλαστο ή υποκριτικό ήθος, αλλά ήταν αυτή από την οποία πήγαζαν οι καρποί της χάριτος. Άνθρωπος της υπομονής, της καρτερίας, άνθρωπος ανεξίκακος, που έσπευδε σε διακονία ακόμη και των ελαχίστων. Χαρακτηριστικό σημείο ήταν ότι ανέλαβε το διακόνημα μιας καθαρίστριας στη Ριζάρειο Σχολή, όπου ήταν διευθυντής, για να μην την απολύσουν όταν εκείνη είχε αρρωστήσει.
Για τη ζωή του η Εκκλησία μας γρήγορα τον ανακήρυξε Άγιο. Γι’ αυτό κι εμείς ας θυμόμαστε τον λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «τιμή Αγίου μίμησις Αγίου», για να τιμήσουμε αυθεντικά τον Άγιο Νεκτάριο. Ας έχουμε ουράνιο φρόνημα και ας μην παρασυρόμαστε από το φρόνημα του κόσμου, ας έχουμε ταπεινοφροσύνη και πίστη και αυτά να φανερώνονται στην χρηστότητα και στο απροσποίητο του ήθους.
Ο ομιλητής έκλεισε τις σκέψεις του αναφερόμενος στον εορτάζοντα Μητροπολίτη Κερκύρας, αναφέροντας ότι αυτός από νεαράς ηλικίας εθαύμασε το παράδειγμα του Αγίου Νεκταρίου και γι’ αυτό ακολούθησε τη ζωή του και, μάλιστα, ζήτησε να λάβει το όνομα του Αγίου στην μοναχική κουρά. Παιδιόθεν αγάπησε τον Άγιο Νεκτάριο και προσπαθεί να είναι μέτοχος των τρόπων του Αγίου Νεκταρίου. Η ευχή λοιπόν όλων, εκτός από τα χρόνια πολλά, είναι να απολαύσει των χαρίτων που ο Θεός επεφύλαξε στον Άγιο Νεκτάριο.
Απευθυνόμενος στον κλήρο και τον λαό του Θεού ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, αφού ευχαρίστησε τον ομιλήσαντα π. Χερουβείμ, τόνισε ότι ο Άγιος Νεκτάριος έμεινε όρθιος κρατώντας στους ώμους του τους ποικίλους σταυρούς που οι άνθρωποι του έδωσαν, τον σταυρό της συκοφαντίας, της απορρίψεως, του διωγμού. Εκείνος άντεξε χάρις στην πίστη στον Χριστό και η συνείδηση του λαού τον αναγνώρισε ως Άγιο. Τον δρόμο της άρσης του σταυρού μας για τον Χριστό, καλούμαστε να ακολουθήσουμε όλοι μας. Και ο Άγιος, ο οποίος τόσα υπέφερε, είναι δίπλα μας, ακόμη και σε αυτούς που δεν τον γνωρίζουν, πιστεύουν όμως στον Θεό, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Νεκτάριος, αναφερόμενος στο θαύμα της διαρκούς παρουσίας του Αγίου στη ζωή του κόσμου, με έμφαση στην παρουσία του στην ορθόδοξη Ρουμανία. Ο Άγιος είναι απανταχού της γης.
Στη συνέχεια, ο κ. Νεκτάριος ευχαρίστησε τον ιερό κλήρο, τις μοναστικές αδελφότητες, αλλά και τον λαό του Θεού για την αγάπη τους που την γεύεται πλουσίως επί 22 ολόκληρα χρόνια στην Κέρκυρα. Αυτή την αγάπη αισθάνεται και ο ίδιος την ανάγκη να την ανταποδίδει. Προέτρεψε όλους να αγαπούν τον Θεό, τους Αγίους, την Παναγία μας, αλλά και στην προσευχή τους να έχουν τον επίσκοπό τους, όπως και εκείνος πράττει αδιαλείπτως.
Με το πέρας του Εσπερινού ο κ. Νεκτάριος δέχτηκε τις ευχές κλήρου και πλήθους λαού που συμμετείχε στην ακολουθία.
Το πρωί της αγιωνύμου ημέρας Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024 θα τελεστεί η αρχιερατική θεία λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης, κατά τη διάρκεια της οποίας θα τελεστεί και η εις πρεσβύτερον χειροτονία του ιεροδιακόνου π. Νεκταρίου Κατέχη.
Το πρωί της Παρασκευής 8 Νοεμβρίου 2024, με την ευκαιρία της εορτής της συνάξεως των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ, Γαβριήλ και πασών των επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων, ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος τέλεσε την θεία λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών του χωριού Άγιος Αθανάσιος Αγρού, στην βόρεια Κέρκυρα. Μιλώντας προς τους πιστούς ο κ. Νεκτάριος επεσήμανε την ανάγκη να ακολουθούμε τους αγίους Αγγέλους στην πορεία προς τον Θεό, αφήνοντας κατά μέρος το δαιμονικό πνεύμα της αποστασίας που κυριαρχεί δυστυχώς στην εποχή μας. Οι επουράνιες δυνάμεις μας καλούν στο «Πρόσχωμεν» του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, να είμαστε προσεκτικοί στη ζωή μας και να πορευόμαστε κατά την πνευματικότητα που ο Θεός μας ζητά, αλλά και κατά την αγάπη προς Εκείνον, τη δοξολογία, όπως επίσης και την αγάπη προς τον πλησίον, ώστε οι άγιοι Άγγελοι να είναι φύλακές και προστάτες μας.
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΙΕΡΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ
ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΣΕΡΡΩΝ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΛΕΥΣΕΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΝΕΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Κ. Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
(Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2024)
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης
Κύπρου κ.κ. Γεώργιε.
Τέρπεται σήμερον ἡ τῶν Σερραίων πόλις καί πανηγυρίζει
ἐν ἀνεκλαλήτῳ χαρᾷ καί εὐφροσύνῃ ἡ κατ’ αὐτήν ἁγία τοῦ
Χριστοῦ Ἐκκλησία, ὑποδεχομένη ἐν τῷ πανσέπτῳ τούτῳ Μητρο-
πολιτικῷ Ναῷ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, Ὑμᾶς Μακαριώ-
τατε, ἐρχόμενον ἐκ τῆς μυροβόλου, ἀποστολοβαδίστου καί μαρ-
τυρικῆς Μεγαλονήσου Κύπρου μετά τῆς τιμιωτάτης συνοδείας
Σας, κομίζοντα τήν εὐλογίαν τοῦ θεοτιμήτου καί παλαιφάτου
Θρόνου τοῦ πανευφήμου υἱοῦ τῆς παρακλήσεως, τοῦ Ἀποστό-
λου δηλαδή Βαρνάβα, συνεκδήμου καί μαθητοῦ τοῦ μεγάλου
Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, κοινοῦ πνευματικοῦ πατρός
καί κηδεμόνος τῆς Μακεδονίας καί ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος, οὐ μήν
ἀλλά καί τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τῶν ἁγίων
Ἱεραρχῶν, ὡς οἱ θεοφόροι Λάζαρος ὁ τετραήμερος, Σπυρίδων,
Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, Θεράπων, Τριφύλλιος, τῶν ὁσίων πατέ
ρων ὡς ὁ Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος καί πλήθους, ἄλλων ἁγίων τῆς
ἀμωμήτου πίστεως, τήν χάριν τῶν ἀποστολοχαράκτων σεβα
σμίων καί θαυματουργῶν εἰκόνων τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου,
1
τῆς Παναγίας τοῦ Μαχαιρᾶ, ἀλλά καί τήν θείαν καί ἀκατάλυτον
δύναμιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, μέγα ἀπότμημα τοῦ
Ὁποίου ὡς δῶρον τῆς ἁγίας βασιλίδος καί ἰσαποστόλου Ἑλένης
φυλάσσεται ἀπ’ αἰώνων εἰς τήν Ἱεράν, βασιλικήν καί Σταυρο
πηγιακήν Μονήν Σταυροβουνίου.
Ἀγάλλεται σήμερον, τό μέγα καί θαυμαστόν, κατά τούς
βυζαντινούς χρονογράφους, ἄστυ, ἡ ἀκριτική καί ἑλληνικωτάτη
πόλις τῶν Σερρῶν, διότι ὁ Πανοικτίρμων Θεός ἠξίωσεν αὐτήν
καί πάντας τούς κατοικοῦντας ἐν αὐτῆ μιᾶς τοιαύτης εὐλογίας,
ἡ ὁποία ὡς μῦρόν τι μυστικόν καί εὐῶδες διαχέεται ἕως τῶν
μυχιαιτάτων τῆς ὑπάρξεως ἡμῶν. Οἱ κώδωνες τῶν Ἱερῶν Ναῶν
καί τῶν Μονῶν τῆς τοπικῆς ταύτης Ἐκκλησίας, λαμπρᾷ τῇ φωνῇ
καί πάνυ χαρμοσύνως ὑποδέχονται Ὑμᾶς Μακαριώτατε, τόν,
Ἀποστολικῷ φρονήματι, ἐργαζόμενον φιλοθέως σεπτόν Πρωθι
εράρχην τῆς μεγαλωνύμου ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου,
τῆς ἐχούσης τό αὐτοδιοίκητον, αὐτοδέσποτον καί αὐτοκέφαλον
ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀπό τοῦ 5ου μ.Χ. αἰῶνος ἐξ ἀποφάσεως
θεοκινήτου τῆς τρίτης ἐν Ἐφέσῳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἅπα
ντες, ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, συνήχθημεν ἐνταῦθα ἵνα
πανηγυρικῶς ἐκφράσωμεν τήν χαράν ἡμῶν διά δοξολογικῶν
ὕμνων πρός τόν Κύριον, διά τήν ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν εὐλογητήν
παρουσίαν Σας. Τῆς ἱερᾶς ταύτης δοξολογικῆς ἑσπερινῆς Συνά
ξεως συμμετέχουν συμπροσευχητικῶς σήμερον οἱ Σεβασμιώ
τατοι Μητροπολίτες Σύρου κ. Δωρόθεος καί Θήρας κ. Ἀμφιλό
χιος, ὡς Ἐκπρόσωποι τοῦ τε Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερωνύμου Β’, τοῦ προεδρικῶς
κλεΐζοντος τό ἱερώτατον σύνθρονον τῆς καθ’ Ἑλλάδα Ἁγιωτά
της καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῆς περί
Αὐτόν Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μεταφέροντες τόν ἐγκάρδιον
ἀδελφικόν ἀσπασμόν αὐτῶν. Κοινωνοί τῆς αὐτῆς πνευματι-κῆς
χαρᾶς γεγόνασι ὡσαύτως οἱ ἐνταῦθα προσευχητικῶς συμμετέ
χοντες Σεβασμιώτατοι καί ἅγιοι ἀδελφοί συνιεράρχες, οἱ φιλο
2
γενεῖς Ἄρχοντες τῆς πόλεως καί τῆς περιφερείας ἡμῶν, οἱ
ἐνδοξότατοι ἡγήτορες τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καί τῶν Σωμά
των Τάξεως καί Ἀσφαλείας, ὁ εὐαγής κλῆρος, τά σεμνοπρεπῆ
συστήματα τῶν μοναχῶν, αἱ ἐκλεκταί ἀντιπροσωπεῖαι ἐκ τῶν
δικαστικῶν, ἐκπαιδευτικῶν, παραγωγικῶν, πολιτιστικῶν καί
πνευματικῶν φορέων καί συλλόγων τοῦ τόπου μας καί βεβαίως
ὁ εὐλογημένος λαός τοῦ Θεοῦ.
Ἐν τῷ τιμίῳ προσώπῳ τῆς Ὑμετέρας πολυσεβάστου Μακα
ριότητος, βλέπομεν τόν ἄξιον συνεχιστήν τοῦ θαυμασίου ἔργου
τῶν ἀοιδίμων καί ἁγίων προκατόχων Ὑμῶν, τῶν κλεϊσάντων
θεοφιλῶς τόν αἰγλήεντα Ἀποστολικόν Θρόνον τῆς κατά Κύπρον
συνεκλεκτῆς. Οἱ φωτεινές προσωπικότητες τῶν ἀοιδίμων μεγά
λων Ἀρχιεπισκόπων καί οἱ ὑψηλοί κατά Θεόν ὁραματισμοί των
ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας Του καί τοῦ Γένους, εἴμεθα βέβαιοι ὅτι
φωτίζουν καί ἐμπνέουν δημιουργικῶς τήν ἱστορικήν πορείαν καί
μαρτυρίαν τῆς παλαιφάτου μαρτυρικῆς καί Ἀποστολικῆς
καθέδρας Σας.
Μακαριώτατε,
Βιοῦντες σήμερον ἅπαντες ταύτην τήν πλημμυρίδα τῆς
πνευματικῆς ἀνατάσεως καί χαρᾶς, ἔτι καί ἔτι δοξάζομεν τόν
Κύριον, προγευόμενοι τῆς εὐλογίας τοῦ ἤδη ἀρξαμένου ἑορτα
σμοῦ τῆς πανιέρου καί φωτοφόρου μνήμης τῆς Συνάξεως τῶν
Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν
ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, πολιούχων τῆς κατά Σέρρας
καί Νιγρίταν Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τήν κραταιάν μάλιστα
καί φιλόστοργον ἐπιστασίαν τοῦ ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν χαριτοβρύτου
ἐκτυπώματος τῆς κυρίας Θεοτόκου, τῆς Χοζοβιωτίσσης, τό ὁποῖ
ον προφρόνως ἐκόμισεν πρός εὐλογίαν ἁπάντων ὁ Σεβασμιώ
τατος ἀδελφός Μητροπολίτης Θήρας κ. Ἀμφιλόχιος.
Σᾶς εὐχαριστῶμεν ἐκ μέσης εὐγνωμονούσης καρδίας, δι
ότι ἀπεδέχθητε προφρόνως τήν ταπεινήν πρόσκλησιν ἡμῶν, νά
3
Σᾶς ἔχωμεν προεξάρχοντα τῆς λαμπρᾶς ταύτης πανηγύρεως
τῆς Συνάξεως τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γα
βριήλ καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων. Γνωρί
ζομεν τό βεβαρυμένον πρόγραμμά Σας καί τόν φόρτον τῶν
πολλῶν Πρωθιεραρχικῶν Σας ὑποχρεώσεων. Ἀντιλαμβανόμε
θα τάς ὑψηλάς εὐθύνας Σας διά τήν ἐν μέσῳ θαλάσσης κυ
μαινομένης ἀσφαλῆ διακυβέρνησιν τῆς νοητῆς ὁλκάδος τῆς
ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἐνωτιζόμεθα τῆς
παλλομένης ἐξ ἀγωνίας καρδίας σας διά τό κατ’ ἄνθρωπον
μέλλον τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς Μεγαλονήσου, ἀκροώμεθα τῶν
ἀλαλήτων στεναγμῶν Σας διά την συνεχιζομένην ἐπί πεντήκο
ντα ἔτη παράνομον καί προκλητικήν, παρά πᾶσαν ἔννοιαν
δικαίου, κατοχήν μεγάλου μέρους τῆς Κύπρου ὑπό τῶν τουρκι-
κῶν στρατευμάτων κατοχῆς, συμπορευόμεθα μεθ’ ἡμῶν νοερῶς
καί Κυρηναϊκῶς εἰς τάς μοναχικάς, ἐνίοτε δε καί μελαγχολικάς
πορείας Σας εἰς τάς εἰσέτι κατεχομένας καί ποτέ σφιζούσας ὑπό
τῆς ἑλληνίδος λαλιᾶς περιοχάς τῆς Ἀμμοχώστου, τῆς Κερυνείας
καί τῶν λοιπῶν εἰσέτι ἐν ἀπαραμυθήτῳ κατοχῇ εὐρισκομένων
περιοχῶν, συμμεριζόμεθα τήν ἀγωνίαν Σας διά τούς ἀγνοουμέ
νους Κυπρίους ἀδελφούς μας, κοινωνοῦμεν ἀπό τοῦ αὐτοῦ
ποτηρίου τῆς θλίψεως διά τούς ἐρημωμένους ναούς καί τά τε
τραυματισμένα ἱερά σκηνώματα τῆς πίστεώς μας, διά τούς βεβη
λωμένους τάφους τῶν προγόνων Σας, διά τά συλλημένα μνη
μεῖα τοῦ πολιτισμοῦ μας, διά τήν ἐκκωφαντικήν σιωπήν καί
ἐρημίαν τῶν ποτέ σφιζόντων ἀπό ζωήν πόλεων καί χωρίων τῆς
κατεχομένης Κυπριακῆς ἐπαρχίας.
Σᾶς ἐκαλέσαμεν, ἐν σεβασμῷ βαθυτάτῳ διά νά Σᾶς ἀνα
ψύξωμεν δι’ ὀλίγον ἐκ τῶν πολλῶν Σας κόπων καί ἀγωνιῶν. Διά
νά παρακληθῆτε ἀναπνέοντες τόν ζείδωρον ἀέρα τῆς Ἑλλάδος,
ἡ ὁποία εἰσέτι διασώζει, ἕνεκα καί τῆς φιλανθρώπου, δημιουρ
γικῆς καί σωτηριώδους διακονίας τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας καί
τῆς εὐγενείας τῆς ἡμετέρας φυλῆς, τό κάλλος τοῦ ἀνθρωπίνου
4
προσώπου καί τήν ὡραιότητα τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων.
Εὑρίσκεσθε Μακαριώτατε εἰς τόπον ἀποστολοβάδιστον, αἱματο
πότιστον, ἡρωικόν καί ἅγιον, τήν ἑλληνικωτάτην Μακεδονίαν, ἡ
ὁποία φυλάσσει μέ πολλάς θυσίας ἀπό αἰώνων πολλῶν τά ὅρια
τῆς πατρίδος. Οὗτος ὁ τόπος ἐγέννησεν τόν μέγαν Στρατηλάτην
καί ἐκπολιτιστήν τῆς οἰκουμένης Ἀλέξανδρον ὡς καί λαμπρούς
φιλοσόφους καί σκαπανεῖς τοῦ πνεύματος ὡς ὁ Σταγειρίτης
Ἀριστοτέλης καί ἄλλοι πολλοί. Ἵστασθε εἰς τόπον, ὁ ὁποῖος
κατοικεῖται συνεχῶς, ἀπό τῆς αὐγῆς τῆς ἱστορίας ἀπό Ἕλληνας
τό γένος. Ἐνταῦθα καί σήμερον διαβιοῖ καί δημιουργεῖ ὁ αὐτός
λαός, λαός φιλόθεος, φιλόπατρις, φιλότιμος, φιλάνθρωπος, φι
λόκαλος, φιλοπρόοδος, φίλεργος, φιλόπολις, φιλεκκλήσιος, φι
λάγιος. Οἱ πατέρες ἡμῶν φωτισθέντες ὑπό τοῦ ἀνεσπέρου φω
τός τῆς ἁγίας πίστεως ἡμῶν καί ἐμπνεόμενοι ὑπό τῆς ἐμφύτου
λεπτότητος καί εὐγενείας τοῦ ἡμετέρου ἀειζώου πνεύματος
ἐκαλλιέργησαν φιλοκάλως τά γράμματα, τόν πολιτισμόν, τάς
τέχνας, ὥστε τά Σέρρας νά ὀνομάζονται διά τήν πνευματικήν
καί πολιτιστικήν των παραγωγήν καί πρόοδον, κατά τήν πικράν
καί ἀσέληνον νύκτα τῶν 530 ἐτῶν τῆς ἐνταῦθα ὀθωμανικῆς
τυρρανίδος, ὡς «αἱ Ἀθῆναι τοῦ Βορρᾶ». Ὁ τόπος οὗτος ἐγέννη
σεν μεγάλους ἥρωας, ὡς τόν Ἀρχιστράτηγον Ἐμμανουήλ Πα
πᾶν, τόν Καπετάν-Μητρούσην Γκογκολάκην, τόν Δούκαν καί
ἄλλους, ἀνέθρεψεν προσωπικότητας διακριθείσας πρωταγωνι
στικῶς εἰς τήν οἰκονομικήν, πολιτικήν, πολιτιστικήν καί ἐπιστη
μονικήν ζωήν ἐντός καί ἐκτός πατρίδος. Κυρίως ὅμως ἡ μαρτυ
ρική καί φιλόθεος αὕτη πόλις καί Ἐκκλησία, ἡ δεχθεῖσα ἀπό χεῖ
ρας Ἀποστολικάς, ἀπό τοῦ πρώτου καί δευτέρου μετά Χριστόν
αἰῶνος τόν οὐρανοδύναμον σπόρον τοῦ θείου Εὐαγγελίου, προ
σέφερεν εἰς τό πνευματικόν στερέωμα πλῆθος γνωστῶν καί
ἀγνώστων εἰσέτι εἰς ἡμᾶς ἁγίων ὡς οἱ: Ἰωάννης ὁ δεύτερος
κτίτωρ τῆς παλαιφάτου Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὁ
ἁγιώτατος Πατριάρχης Κάλλιστος, ὁ λαβών τήν τομήν τοῦ
5
θανάτου ἐν τῆ πόλει τῶν Σερρῶν τό ἔτος 1364, ὁ σοφώτατος,
πρῶτος μετά τήν ἅλωσιν, μαρτυρικός Πατριάρχης Γεννάδιος ὁ
Σχολάριος, καί οἱ πολύαθλοι νεομάρτυρες, Ἰωάννης, Ἀκάκιος,
Ραφαήλ, Νικήτας καί Βενέδικτος. Καί σήμερον ὁ κατοικῶν εἰς
τόν τόπον τοῦτον εὐγενής λαός, ὁ ἐμπλουτισθείς καί ἀναζωογο
νηθείς ὑπό τῆς δημιουργικῆς καί φιλοπροόδου παρουσίας ἀδελ
φῶν συνελλήνων ἐκ τῶν ἀλησμονήτων πατρίδων, ἔχεται στερ
ρῶς τῶν ὡραίων, ἐθνικῶν καί πνευματικῶν παραδόσεων καί
ἀξιῶν καί τῆς σωζούσης πατρώας χριστιανικῆς εὐσεβείας, ἀγω
νιζόμενος διά τήν δημιουργίαν ἐκείνων τῶν συνθηκῶν, πνευ
ματικῶν καί ὑλικῶν, αἱ ὁποῖαι διά μίαν εἰσέτι φοράν θά θεμελι
ώσουν τήν προοπτικήν τῆς προόδου καί τῆς κατ’ ἄμφω εὐημε
ρίας. Ἡ περαιτέρω ἐνίσχυσις τῶν ἀκατάλυτων ἀδελφικῶν δε
σμῶν μεταξύ τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἐπαρχίας καί τῆς Ἑλλάδος γε
νικώτερον καί τῆς Κύπρου, δεσμοί αἰώνιοι πού ἑδράζονται εἰς τό
ὅμαιμον, ὁμόγλωσσον καί ὁμόθρησκον, ὑποστασιάζεται καί εἰς
τήν κατά διαφόρους τρόπους ἐπικοινωνίαν τῶν δύο περιοχῶν
μας, μία πραγματικότης ἡ ὁποία ἀποτυπώνεται καί εἰς τό γε
γονός ὅτι τό ἐν Σέρραις κεντρικόν ἀμφιθέατρον τοῦ Διεθνοῦς
Πανεπιστημίου Ἑλλάδος φέρει τό ὄνομα τοῦ μεγάλου ἥρωος τοῦ
Κυπριακοῦ ἀγῶνος διά τήν ἐλευθερίαν, Εὐαγόρα Παληκαρίδη, ὁ
ὁποῖος ἔγραψε μέ τό αἷμα του καί μέ ἀνεξίτηλα γράμματα καί τό
ἰδικόν του ὄνομα εἰς τό πάνθεον τῶν ἀθανάτων Κυπρίων ἐθνι
κῶν ἡρώων. Ἀξιομνημόνευτον τυγχάνει ὡσαύτως ἐν τῇ αὐτῇ
συναφείᾳ καί τό γεγονός ὅτι ὁ τε περικαλλής οὖτος Μητροπο
λιτικός ἡμῶν Ναός ὡς καί τό ἱερόν Ἐπισκοπεῖον ἡμῶν εὑρίσκο
νται ἐπί τῆς ὁδοῦ Κύπρου τῆς πόλεώς μας.
Μακαριώτατε,
Πάνυ εὐλαβῶς καί ἐν ἀναμονῇ ἀκροάσεως τοῦ πάντοτε
ἐμπνευσμένου καί χριστοφιλοῦς λόγου Σας πρός πνευματικήν
ὠφέλειαν καί στηριγμόν ἁπάντων ἡμῶν, παρακαλοῦμεν ὅπως
6
ἐν εὐαρεστήσει δεχθῆτε τά ἁγιώτατα ταῦτα σύμβολα –
φυλακτήρια τῆς Πρωθιεραρχικῆς Σας ἀξίας, διασώζοντα τάς
ἱεράς εἰκόνας τοῦ Κυρίου καί τῆς Θεοτόκου, εἰς ἔνδειξιν βαθυ
τάτου σεβασμοῦ, τιμῆς καί ὑποκαρδίου ἀγάπης πρός τό σεπτόν
Σας πρόσωπον. Ὡς εὖ παρέστητε θεοτίμητε Πρωθιεράρχα. Ὁ
Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
†Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΙΕΡΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ
ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΣΕΡΡΩΝ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΛΕΥΣΕΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΝΕΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Κ. Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
(Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2024)
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης
Κύπρου κ.κ. Γεώργιε.
Τέρπεται σήμερον ἡ τῶν Σερραίων πόλις καί πανηγυρίζει
ἐν ἀνεκλαλήτῳ χαρᾷ καί εὐφροσύνῃ ἡ κατ’ αὐτήν ἁγία τοῦ
Χριστοῦ Ἐκκλησία, ὑποδεχομένη ἐν τῷ πανσέπτῳ τούτῳ Μητρο-
πολιτικῷ Ναῷ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, Ὑμᾶς Μακαριώ-
τατε, ἐρχόμενον ἐκ τῆς μυροβόλου, ἀποστολοβαδίστου καί μαρ-
τυρικῆς Μεγαλονήσου Κύπρου μετά τῆς τιμιωτάτης συνοδείας
Σας, κομίζοντα τήν εὐλογίαν τοῦ θεοτιμήτου καί παλαιφάτου
Θρόνου τοῦ πανευφήμου υἱοῦ τῆς παρακλήσεως, τοῦ Ἀποστό-
λου δηλαδή Βαρνάβα, συνεκδήμου καί μαθητοῦ τοῦ μεγάλου
Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, κοινοῦ πνευματικοῦ πατρός
καί κηδεμόνος τῆς Μακεδονίας καί ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος, οὐ μήν
ἀλλά καί τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τῶν ἁγίων
Ἱεραρχῶν, ὡς οἱ θεοφόροι Λάζαρος ὁ τετραήμερος, Σπυρίδων,
Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, Θεράπων, Τριφύλλιος, τῶν ὁσίων πατέ
ρων ὡς ὁ Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος καί πλήθους, ἄλλων ἁγίων τῆς
ἀμωμήτου πίστεως, τήν χάριν τῶν ἀποστολοχαράκτων σεβα
σμίων καί θαυματουργῶν εἰκόνων τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου,
1
τῆς Παναγίας τοῦ Μαχαιρᾶ, ἀλλά καί τήν θείαν καί ἀκατάλυτον
δύναμιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, μέγα ἀπότμημα τοῦ
Ὁποίου ὡς δῶρον τῆς ἁγίας βασιλίδος καί ἰσαποστόλου Ἑλένης
φυλάσσεται ἀπ’ αἰώνων εἰς τήν Ἱεράν, βασιλικήν καί Σταυρο
πηγιακήν Μονήν Σταυροβουνίου.
Ἀγάλλεται σήμερον, τό μέγα καί θαυμαστόν, κατά τούς
βυζαντινούς χρονογράφους, ἄστυ, ἡ ἀκριτική καί ἑλληνικωτάτη
πόλις τῶν Σερρῶν, διότι ὁ Πανοικτίρμων Θεός ἠξίωσεν αὐτήν
καί πάντας τούς κατοικοῦντας ἐν αὐτῆ μιᾶς τοιαύτης εὐλογίας,
ἡ ὁποία ὡς μῦρόν τι μυστικόν καί εὐῶδες διαχέεται ἕως τῶν
μυχιαιτάτων τῆς ὑπάρξεως ἡμῶν. Οἱ κώδωνες τῶν Ἱερῶν Ναῶν
καί τῶν Μονῶν τῆς τοπικῆς ταύτης Ἐκκλησίας, λαμπρᾷ τῇ φωνῇ
καί πάνυ χαρμοσύνως ὑποδέχονται Ὑμᾶς Μακαριώτατε, τόν,
Ἀποστολικῷ φρονήματι, ἐργαζόμενον φιλοθέως σεπτόν Πρωθι
εράρχην τῆς μεγαλωνύμου ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου,
τῆς ἐχούσης τό αὐτοδιοίκητον, αὐτοδέσποτον καί αὐτοκέφαλον
ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀπό τοῦ 5ου μ.Χ. αἰῶνος ἐξ ἀποφάσεως
θεοκινήτου τῆς τρίτης ἐν Ἐφέσῳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἅπα
ντες, ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, συνήχθημεν ἐνταῦθα ἵνα
πανηγυρικῶς ἐκφράσωμεν τήν χαράν ἡμῶν διά δοξολογικῶν
ὕμνων πρός τόν Κύριον, διά τήν ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν εὐλογητήν
παρουσίαν Σας. Τῆς ἱερᾶς ταύτης δοξολογικῆς ἑσπερινῆς Συνά
ξεως συμμετέχουν συμπροσευχητικῶς σήμερον οἱ Σεβασμιώ
τατοι Μητροπολίτες Σύρου κ. Δωρόθεος καί Θήρας κ. Ἀμφιλό
χιος, ὡς Ἐκπρόσωποι τοῦ τε Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερωνύμου Β’, τοῦ προεδρικῶς
κλεΐζοντος τό ἱερώτατον σύνθρονον τῆς καθ’ Ἑλλάδα Ἁγιωτά
της καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῆς περί
Αὐτόν Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μεταφέροντες τόν ἐγκάρδιον
ἀδελφικόν ἀσπασμόν αὐτῶν. Κοινωνοί τῆς αὐτῆς πνευματι-κῆς
χαρᾶς γεγόνασι ὡσαύτως οἱ ἐνταῦθα προσευχητικῶς συμμετέ
χοντες Σεβασμιώτατοι καί ἅγιοι ἀδελφοί συνιεράρχες, οἱ φιλο
2
γενεῖς Ἄρχοντες τῆς πόλεως καί τῆς περιφερείας ἡμῶν, οἱ
ἐνδοξότατοι ἡγήτορες τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καί τῶν Σωμά
των Τάξεως καί Ἀσφαλείας, ὁ εὐαγής κλῆρος, τά σεμνοπρεπῆ
συστήματα τῶν μοναχῶν, αἱ ἐκλεκταί ἀντιπροσωπεῖαι ἐκ τῶν
δικαστικῶν, ἐκπαιδευτικῶν, παραγωγικῶν, πολιτιστικῶν καί
πνευματικῶν φορέων καί συλλόγων τοῦ τόπου μας καί βεβαίως
ὁ εὐλογημένος λαός τοῦ Θεοῦ.
Ἐν τῷ τιμίῳ προσώπῳ τῆς Ὑμετέρας πολυσεβάστου Μακα
ριότητος, βλέπομεν τόν ἄξιον συνεχιστήν τοῦ θαυμασίου ἔργου
τῶν ἀοιδίμων καί ἁγίων προκατόχων Ὑμῶν, τῶν κλεϊσάντων
θεοφιλῶς τόν αἰγλήεντα Ἀποστολικόν Θρόνον τῆς κατά Κύπρον
συνεκλεκτῆς. Οἱ φωτεινές προσωπικότητες τῶν ἀοιδίμων μεγά
λων Ἀρχιεπισκόπων καί οἱ ὑψηλοί κατά Θεόν ὁραματισμοί των
ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας Του καί τοῦ Γένους, εἴμεθα βέβαιοι ὅτι
φωτίζουν καί ἐμπνέουν δημιουργικῶς τήν ἱστορικήν πορείαν καί
μαρτυρίαν τῆς παλαιφάτου μαρτυρικῆς καί Ἀποστολικῆς
καθέδρας Σας.
Μακαριώτατε,
Βιοῦντες σήμερον ἅπαντες ταύτην τήν πλημμυρίδα τῆς
πνευματικῆς ἀνατάσεως καί χαρᾶς, ἔτι καί ἔτι δοξάζομεν τόν
Κύριον, προγευόμενοι τῆς εὐλογίας τοῦ ἤδη ἀρξαμένου ἑορτα
σμοῦ τῆς πανιέρου καί φωτοφόρου μνήμης τῆς Συνάξεως τῶν
Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν
ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, πολιούχων τῆς κατά Σέρρας
καί Νιγρίταν Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τήν κραταιάν μάλιστα
καί φιλόστοργον ἐπιστασίαν τοῦ ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν χαριτοβρύτου
ἐκτυπώματος τῆς κυρίας Θεοτόκου, τῆς Χοζοβιωτίσσης, τό ὁποῖ
ον προφρόνως ἐκόμισεν πρός εὐλογίαν ἁπάντων ὁ Σεβασμιώ
τατος ἀδελφός Μητροπολίτης Θήρας κ. Ἀμφιλόχιος.
Σᾶς εὐχαριστῶμεν ἐκ μέσης εὐγνωμονούσης καρδίας, δι
ότι ἀπεδέχθητε προφρόνως τήν ταπεινήν πρόσκλησιν ἡμῶν, νά
3
Σᾶς ἔχωμεν προεξάρχοντα τῆς λαμπρᾶς ταύτης πανηγύρεως
τῆς Συνάξεως τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γα
βριήλ καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων. Γνωρί
ζομεν τό βεβαρυμένον πρόγραμμά Σας καί τόν φόρτον τῶν
πολλῶν Πρωθιεραρχικῶν Σας ὑποχρεώσεων. Ἀντιλαμβανόμε
θα τάς ὑψηλάς εὐθύνας Σας διά τήν ἐν μέσῳ θαλάσσης κυ
μαινομένης ἀσφαλῆ διακυβέρνησιν τῆς νοητῆς ὁλκάδος τῆς
ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἐνωτιζόμεθα τῆς
παλλομένης ἐξ ἀγωνίας καρδίας σας διά τό κατ’ ἄνθρωπον
μέλλον τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς Μεγαλονήσου, ἀκροώμεθα τῶν
ἀλαλήτων στεναγμῶν Σας διά την συνεχιζομένην ἐπί πεντήκο
ντα ἔτη παράνομον καί προκλητικήν, παρά πᾶσαν ἔννοιαν
δικαίου, κατοχήν μεγάλου μέρους τῆς Κύπρου ὑπό τῶν τουρκι-
κῶν στρατευμάτων κατοχῆς, συμπορευόμεθα μεθ’ ἡμῶν νοερῶς
καί Κυρηναϊκῶς εἰς τάς μοναχικάς, ἐνίοτε δε καί μελαγχολικάς
πορείας Σας εἰς τάς εἰσέτι κατεχομένας καί ποτέ σφιζούσας ὑπό
τῆς ἑλληνίδος λαλιᾶς περιοχάς τῆς Ἀμμοχώστου, τῆς Κερυνείας
καί τῶν λοιπῶν εἰσέτι ἐν ἀπαραμυθήτῳ κατοχῇ εὐρισκομένων
περιοχῶν, συμμεριζόμεθα τήν ἀγωνίαν Σας διά τούς ἀγνοουμέ
νους Κυπρίους ἀδελφούς μας, κοινωνοῦμεν ἀπό τοῦ αὐτοῦ
ποτηρίου τῆς θλίψεως διά τούς ἐρημωμένους ναούς καί τά τε
τραυματισμένα ἱερά σκηνώματα τῆς πίστεώς μας, διά τούς βεβη
λωμένους τάφους τῶν προγόνων Σας, διά τά συλλημένα μνη
μεῖα τοῦ πολιτισμοῦ μας, διά τήν ἐκκωφαντικήν σιωπήν καί
ἐρημίαν τῶν ποτέ σφιζόντων ἀπό ζωήν πόλεων καί χωρίων τῆς
κατεχομένης Κυπριακῆς ἐπαρχίας.
Σᾶς ἐκαλέσαμεν, ἐν σεβασμῷ βαθυτάτῳ διά νά Σᾶς ἀνα
ψύξωμεν δι’ ὀλίγον ἐκ τῶν πολλῶν Σας κόπων καί ἀγωνιῶν. Διά
νά παρακληθῆτε ἀναπνέοντες τόν ζείδωρον ἀέρα τῆς Ἑλλάδος,
ἡ ὁποία εἰσέτι διασώζει, ἕνεκα καί τῆς φιλανθρώπου, δημιουρ
γικῆς καί σωτηριώδους διακονίας τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας καί
τῆς εὐγενείας τῆς ἡμετέρας φυλῆς, τό κάλλος τοῦ ἀνθρωπίνου
4
προσώπου καί τήν ὡραιότητα τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων.
Εὑρίσκεσθε Μακαριώτατε εἰς τόπον ἀποστολοβάδιστον, αἱματο
πότιστον, ἡρωικόν καί ἅγιον, τήν ἑλληνικωτάτην Μακεδονίαν, ἡ
ὁποία φυλάσσει μέ πολλάς θυσίας ἀπό αἰώνων πολλῶν τά ὅρια
τῆς πατρίδος. Οὗτος ὁ τόπος ἐγέννησεν τόν μέγαν Στρατηλάτην
καί ἐκπολιτιστήν τῆς οἰκουμένης Ἀλέξανδρον ὡς καί λαμπρούς
φιλοσόφους καί σκαπανεῖς τοῦ πνεύματος ὡς ὁ Σταγειρίτης
Ἀριστοτέλης καί ἄλλοι πολλοί. Ἵστασθε εἰς τόπον, ὁ ὁποῖος
κατοικεῖται συνεχῶς, ἀπό τῆς αὐγῆς τῆς ἱστορίας ἀπό Ἕλληνας
τό γένος. Ἐνταῦθα καί σήμερον διαβιοῖ καί δημιουργεῖ ὁ αὐτός
λαός, λαός φιλόθεος, φιλόπατρις, φιλότιμος, φιλάνθρωπος, φι
λόκαλος, φιλοπρόοδος, φίλεργος, φιλόπολις, φιλεκκλήσιος, φι
λάγιος. Οἱ πατέρες ἡμῶν φωτισθέντες ὑπό τοῦ ἀνεσπέρου φω
τός τῆς ἁγίας πίστεως ἡμῶν καί ἐμπνεόμενοι ὑπό τῆς ἐμφύτου
λεπτότητος καί εὐγενείας τοῦ ἡμετέρου ἀειζώου πνεύματος
ἐκαλλιέργησαν φιλοκάλως τά γράμματα, τόν πολιτισμόν, τάς
τέχνας, ὥστε τά Σέρρας νά ὀνομάζονται διά τήν πνευματικήν
καί πολιτιστικήν των παραγωγήν καί πρόοδον, κατά τήν πικράν
καί ἀσέληνον νύκτα τῶν 530 ἐτῶν τῆς ἐνταῦθα ὀθωμανικῆς
τυρρανίδος, ὡς «αἱ Ἀθῆναι τοῦ Βορρᾶ». Ὁ τόπος οὗτος ἐγέννη
σεν μεγάλους ἥρωας, ὡς τόν Ἀρχιστράτηγον Ἐμμανουήλ Πα
πᾶν, τόν Καπετάν-Μητρούσην Γκογκολάκην, τόν Δούκαν καί
ἄλλους, ἀνέθρεψεν προσωπικότητας διακριθείσας πρωταγωνι
στικῶς εἰς τήν οἰκονομικήν, πολιτικήν, πολιτιστικήν καί ἐπιστη
μονικήν ζωήν ἐντός καί ἐκτός πατρίδος. Κυρίως ὅμως ἡ μαρτυ
ρική καί φιλόθεος αὕτη πόλις καί Ἐκκλησία, ἡ δεχθεῖσα ἀπό χεῖ
ρας Ἀποστολικάς, ἀπό τοῦ πρώτου καί δευτέρου μετά Χριστόν
αἰῶνος τόν οὐρανοδύναμον σπόρον τοῦ θείου Εὐαγγελίου, προ
σέφερεν εἰς τό πνευματικόν στερέωμα πλῆθος γνωστῶν καί
ἀγνώστων εἰσέτι εἰς ἡμᾶς ἁγίων ὡς οἱ: Ἰωάννης ὁ δεύτερος
κτίτωρ τῆς παλαιφάτου Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὁ
ἁγιώτατος Πατριάρχης Κάλλιστος, ὁ λαβών τήν τομήν τοῦ
5
θανάτου ἐν τῆ πόλει τῶν Σερρῶν τό ἔτος 1364, ὁ σοφώτατος,
πρῶτος μετά τήν ἅλωσιν, μαρτυρικός Πατριάρχης Γεννάδιος ὁ
Σχολάριος, καί οἱ πολύαθλοι νεομάρτυρες, Ἰωάννης, Ἀκάκιος,
Ραφαήλ, Νικήτας καί Βενέδικτος. Καί σήμερον ὁ κατοικῶν εἰς
τόν τόπον τοῦτον εὐγενής λαός, ὁ ἐμπλουτισθείς καί ἀναζωογο
νηθείς ὑπό τῆς δημιουργικῆς καί φιλοπροόδου παρουσίας ἀδελ
φῶν συνελλήνων ἐκ τῶν ἀλησμονήτων πατρίδων, ἔχεται στερ
ρῶς τῶν ὡραίων, ἐθνικῶν καί πνευματικῶν παραδόσεων καί
ἀξιῶν καί τῆς σωζούσης πατρώας χριστιανικῆς εὐσεβείας, ἀγω
νιζόμενος διά τήν δημιουργίαν ἐκείνων τῶν συνθηκῶν, πνευ
ματικῶν καί ὑλικῶν, αἱ ὁποῖαι διά μίαν εἰσέτι φοράν θά θεμελι
ώσουν τήν προοπτικήν τῆς προόδου καί τῆς κατ’ ἄμφω εὐημε
ρίας. Ἡ περαιτέρω ἐνίσχυσις τῶν ἀκατάλυτων ἀδελφικῶν δε
σμῶν μεταξύ τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἐπαρχίας καί τῆς Ἑλλάδος γε
νικώτερον καί τῆς Κύπρου, δεσμοί αἰώνιοι πού ἑδράζονται εἰς τό
ὅμαιμον, ὁμόγλωσσον καί ὁμόθρησκον, ὑποστασιάζεται καί εἰς
τήν κατά διαφόρους τρόπους ἐπικοινωνίαν τῶν δύο περιοχῶν
μας, μία πραγματικότης ἡ ὁποία ἀποτυπώνεται καί εἰς τό γε
γονός ὅτι τό ἐν Σέρραις κεντρικόν ἀμφιθέατρον τοῦ Διεθνοῦς
Πανεπιστημίου Ἑλλάδος φέρει τό ὄνομα τοῦ μεγάλου ἥρωος τοῦ
Κυπριακοῦ ἀγῶνος διά τήν ἐλευθερίαν, Εὐαγόρα Παληκαρίδη, ὁ
ὁποῖος ἔγραψε μέ τό αἷμα του καί μέ ἀνεξίτηλα γράμματα καί τό
ἰδικόν του ὄνομα εἰς τό πάνθεον τῶν ἀθανάτων Κυπρίων ἐθνι
κῶν ἡρώων. Ἀξιομνημόνευτον τυγχάνει ὡσαύτως ἐν τῇ αὐτῇ
συναφείᾳ καί τό γεγονός ὅτι ὁ τε περικαλλής οὖτος Μητροπο
λιτικός ἡμῶν Ναός ὡς καί τό ἱερόν Ἐπισκοπεῖον ἡμῶν εὑρίσκο
νται ἐπί τῆς ὁδοῦ Κύπρου τῆς πόλεώς μας.
Μακαριώτατε,
Πάνυ εὐλαβῶς καί ἐν ἀναμονῇ ἀκροάσεως τοῦ πάντοτε
ἐμπνευσμένου καί χριστοφιλοῦς λόγου Σας πρός πνευματικήν
ὠφέλειαν καί στηριγμόν ἁπάντων ἡμῶν, παρακαλοῦμεν ὅπως
6
ἐν εὐαρεστήσει δεχθῆτε τά ἁγιώτατα ταῦτα σύμβολα –
φυλακτήρια τῆς Πρωθιεραρχικῆς Σας ἀξίας, διασώζοντα τάς
ἱεράς εἰκόνας τοῦ Κυρίου καί τῆς Θεοτόκου, εἰς ἔνδειξιν βαθυ
τάτου σεβασμοῦ, τιμῆς καί ὑποκαρδίου ἀγάπης πρός τό σεπτόν
Σας πρόσωπον. Ὡς εὖ παρέστητε θεοτίμητε Πρωθιεράρχα. Ὁ
Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
†Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ