Τα θρησκευτικά μνημεία στην Αλβανία είναι πάρα πολλά και σημαντικά ως προς την ιστορία και το περιεχόμενό τους.

Όσον αφορά στα μνημεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κάποια από αυτά έχουν αναστηλωθεί, με φροντίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ενώ άλλα, αν και είναι περιουσιακό της στοιχείο, ανήκουν ακόμη, από την εποχή του Χότζα, στο κράτος, καθώς δεν έχουν παραχωρηθεί, παρά τις δικαστικές αποφάσεις, όπως συμβαίνει και με τα άλλα θρησκεύματα.

Οι φοιτητές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Θρησκευτικός Τουρισμός» στο Πανεπιστήμιο “Λόγος” της Εκκλησίας της Αλβανίας, βλέποντας την ανάγκη να αναδειχθούν αυτά τα μνημεία και ως αρχιτεκτονήματα και για τον πνευματικό τους ρόλο και να είναι προσβάσιμα στο ευρύ κοινό, οργάνωσαν στρογγυλό τραπέζι με θέμα: “Τίρανα, η πρωτεύουσα της Ευρώπης των νέων για το 2022, ευκαιρία για τον Θρησκευτικό Τουρισμό”.

Οι φοιτητές/τριες τόνισαν την ανάγκη προώθησης του θρησκευτικού τουρισμού, και η Αλβανία είναι χώρα, που διαθέτει τις προϋποθέσεις, αλλά όχι τις υποδομές για την άνθησή του, εντοπίζοντας ταυτόχρονα τα προβλήματα, αλλά και προτείνοντας λύσεις.

Διακήρυξαν ότι είναι διατεθειμένοι, και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο, το ακαδημαϊκό προσωπικό και άλλους εταίρους, να διαδραματίσουν ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση.

Χρειάζεται προσπάθεια ανακαίνισης, χαρτογράφησης, αναγγελίας ενός προσκυνηματικού προορισμού, για τα οποία, στο μέτρο, που εξαρτάται από αυτή, ενδιαφέρεται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.

Και αυτό, που επιπλέον φροντίζει, είναι οι άνθρωποι να μην αισθάνονται ανέστιοι, όταν επισκέπτονται αυτούς τους χώρους, αλλά να νιώθουν σαν το σπίτι τους, οικείοι και δικοί.

Ο θρησκευτικός τουρισμός, κατά την κρίση μας, είναι ένα στοιχείο εξέλιξης.

Και αυτό, γιατί, πέρα από την… επαφή και… γνωριμία με μνημειώδη κτίρια και τον πολιτισμό, που τα συνοδεύει, δίνει τη δυνατότητα μπορούν οι επισκέπτες-προσκυνητές μπορούν να απολαύσουν την πνευματική τους θεραπεία, να αναγεννηθούν σωματικά και ψυχικά, να αποκτήσουν ψυχοσωματική ευεξία και δύναμη για ν’ αντιμετωπίσουν τις ευθύνες και τις δυσκολίες της ζωής.

Είναι “σημεία” τα θρησκευτικά μνημεία, που συγκεντρώνουν μνήμες και φανερώνουν την έκπαγλη ωραιότητα ενός άλλου τοπίου (τοπείου), εκτός από τις φυσικές καλλονές, γι’ αυτό δεν πρέπει ο θρησκευτικός τουρισμός, να αποκλίνει και να υποστεί αλλοιώσεις.

Είναι ένα άνοιγμα “εισόδων και εξόδων” και ένα άνοιγμα θύρας σε νια άλλη πραγματικότητα, που δεν τραυματίζει την ευαισθησία μας, αλλά την θεραπεύει και την προστατεύει.