Στη Ν.Τρίγλια ο Προύσης Ελπιδοφόρος για το μνημόσυνο μεγάλου ευεργέτη

Εκδήλωση εις μνήμην του ευεργέτη όλων των Τριγλιανών της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας, Φίλιππο Καβουνίδη πραγματοποιήθηκε στη Νέα Τρίγλια.

Τα πρώτα «Καβουνίδια» διοργάνωσε ο Σύλλογος Απανταχού Τριγλιανών. Στον Ιερό Ναό Παναγίας Παντοβασίλισσας στη Νέα Τρίγλια τελέστηκε Θ. Λειτουργία ιερουργούντος του Μητροπολίτη Προύσας και Εξάρχου Βιθυνίας της Μικράς Ασίας κ. κ. Ελπιδοφόρου.

Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στην προτομή του Φίλιππου Καβουνίδη.
Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκαν μέλη του Συλλόγου Τριγλιανών Ραφήνας και μέλη της οικογένειας Καβουνίδη.
Επίσης παραβρέθηκαν ο βουλευτής Χαλκιδικής, Γιώργος Βαγιωνάς, ο αντιπεριφερειάρχης, Γιάννης Γιώργος, ο υποψήφιος δήμαρχος Ν.Προποντίδας, Δημήτρης Τσούφης και άλλοι επίσημοι.

Ποιος ήταν ο ευπατρίδης Φίλιππος Καβουνίδης
Ο Φίλιππος Ευστρατίου Καβουνίδης γεννήθηκε το 1875 στην Τρίγλια Βιθυνίας. Παντρεύτηκε την Αικατερίνη Καλαφάτη, τη μικρότερη αδερφή του Αγίου Χρυσόστομου Μητροπολίτη Σμύρνης και απέκτησε μαζί της 6 παιδιά. Ασχολήθηκε µε το εμπόριο αλλά και τη ναυτιλία όπου διέπρεψε.

Το 1914 οι Νεότουρκοι επειδή αντιλήφθηκαν τη βοήθεια που παρείχε στην Ελλάδα στέλνοντας κρυφά επίστρατους για ν’ αποφύγουν την τουρκική θητεία, τον καταδίκασαν σε θάνατο. Η προσφορά του προς τους συγχωριανούς του υπήρξε τεράστια.

Όταν οι Τριγλιανοί γύρισαν το 1918 από την εξορία τους στην Προύσα και βρήκαν την κωμόπολη κατεστραμμένη, δέχθηκαν την υλική βοήθεια του Καβουνίδη και του Σάπαρη. Το 1922 προσέφερε τα πλοία του για να μεταφέρει τους καταδιωκόμενους συμπατριώτες του στην Ελλάδα. Με κίνδυνο να συλληφθεί, πέρασε εκείνες τις δύσκολες ώρες του διωγμού, από τις εκκλησίες της γενέτειρας του και πήρε μαζί του τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας της Παντοβασίλισσας, της Αγίας Επίσκεψης, τα Ευαγγέλια, τους Σταυρούς, τα αργυρά σκευή, τα άμφια και τα μουσικά όργανα της φιλαρμονικής που εκείνος είχε δωρίσει το 1918 στη Τρίγλια.

Στην Ελλάδα ο Φίλιππος Καβουνίδης είχε επίκεντρο των δραστηριοτήτων του τον Πειραιά επισκεπτόμενος τακτικότατα την Ραφήνα όπου έκτισε και σπίτι. Ο καπετάν Φίλιππος, όπως τον έλεγαν οι Τριγλιανοί, πέθανε το 1940 και ετάφη στη Ραφήνα, σε μέρος που εκείνος επέλεξε, στο λόφο της Παναγίτσας. (κείμενο του Βασίλη Πιστικίδη).