Δύο πολύ συγκινητικές σκηνογραφίες αποτύπωσαν οι φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν στην έκδοσή μας της Τρίτης 2 Μαΐου στο άρθρο, με τίτλο: «Γιορτή στην ιστορική Μονή Βαλουκλή – Τρισάγιο στους τάφους των Πατριαρχών». Η μία σκηνογραφία ήταν εκείνη που ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε μία τόσο ομιλητική και συμβολική κίνηση γεμίζει την κανδήλα της ιστορικής Μονής Ζωοδόχου Πηγής Παναγίας Βαλουκλή με λάδι.

Η δεύτερη σκηνογραφία είναι εκείνη που ο Πατριάρχης τελεί Τρισάγιο στον τάφο του προκατόχου του, Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου, εκείνου του ταπεινού, του απλού, του γεμάτου αγάπη και ειρήνη Πατριάρχη. Θυμάμαι όταν το 1990 που ο μακαριστός Δημήτριος είχε επισκεφθεί την Αμερική, έγραψε ιστορία και τον έγραψε η ιστορία χωρίς να ομιλεί αγγλικά, έλεγε τόσα πολλά, τα έλεγε όλα, γιατί μιλούσε η ψυχή του και η σταυροαναστάσιμη μορφή του τη δική της γλώσσα.

Εχω επισκεφθεί αρκετές φορές την ιστορική και θρυλική Μονή της Ζωοδόχου Πηγής του Βαλουκλή με το αγίασμά της και τα ψάρια των θρύλων και διηγήσεων που περιμένουν κι αυτά να εκπληρωθεί η προφήτεψη «πάλι με χρόνια με καιρούς». Οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να ζουν με μύθους. Στον αυλόγυρό της αναπαύονται Οικουμενικοί Πατριάρχες και άλλες μορφές προυχόντων του Γένους, κι όπως όλοι γνωρίζουν ο σημερινός Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν τους ξεχνά ποτέ. Αυτό έκανε και την περασμένη Κυριακή. Τους θυμήθηκε και τους μνημόνεψε. Δεν παρέλειψε να γεμίσει την κανδήλα της Παναγιάς με λάδι για να μη σβήσει ποτέ.