Του Αντώνη Η. Διαματάρη
ΥΦΥΠΕΞ
Γνώριζα ότι η επίσκεψή μου στην Κοινότητα της Αλεξάνδρειας θα ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Αυτό που δεν γνώριζα ήταν ότι θα ήταν τόσο ξεχωριστή.
Η χθεσινή μου μέρα ξεκίνησε από το ελληνικό τετράγωνο, ένας παράδεισος στο κέντρο της πόλης, που μαρτυρά το πνευματικό μεγαλείο στο οποίο είχε φτάσει αυτή η Κοινότητα.
Στο τετράγωνο αυτό, περιέχονται σχολεία που κάποτε είχαν χιλιάδες μαθητές και που θα τα ζήλευαν και τα καλύτερα πανεπιστήμια, γηροκομείο, γήπεδο, το Γενικό προξενείο. Ολα κτίρια αρχοντικά, όπως άρχοντες ήταν και οι δωρητές τους.
Και νομίζω πως τόσοι πολλοί μεγάλοι δωρητές, σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, σε μια συγκεκριμένη Κοινότητα, ίσως να μην είχαν υπήρξαν πουθενά αλλού, με πιθανή εξαίρεση την Πόλη.
Ο Αβέρωφ, ο Μπενάκης ….
Βέβαια όπως θα περίμενε κανείς οι Ελληνες της Αλεξάνδρειας , όπως σε τόσες άλλες χώρες και πόλεις ανά τον κόσμο, έχουν μείνει λίγοι, προκαλώντας αναπόφευκτα ερωτηματικά για το μέλλον των Κοινοτήτων μας.
Κι αυτό παρά το γεγονός ότι τα αδέλφια μας εκεί έχουν δυνατή εθνική συνείδηση.
Ομως τα γεγονότα είναι γεγονότα. Οι αριθμοί είναι αριθμοί. Και οφείλω να προσθέσω, πως θα βοηθούσε αν υπήρχε ακόμα μεγαλύτερη διαφάνεια στην διαχείριση των μεγάλων ακινήτων περιουσιών , συσπείρωση και συνεργασία μεταξύ τους.
Το κτίριο του Γεν.Προξενείου που παραχωρείται από την Κοινότητα στο ελληνικό δημόσιο, είναι καταπληκτικό αλλά έχει κι αυτό ανάγκη από άμεση συντήρηση όπως συμβαίνει με τόσα άλλα κτίρια του Υπ. Εξωτερικών στο εξωτερικό.
Πάντως ξεχώρισα στο Γεν. Προξενείο, την προτομή της Πηνελόπης Δέλτα- ( και ποιός δεν διάβασα τα βιβλία της, π.χ. Τα Μυστικά του Βάλτου , κ.τ.λ. ) δες φωτό.
Επόμενος σταθμός μου ήταν το Πατριαρχείο, όπου ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β ´,ένας αγέρωχος Πατριάρχης έχει δημιουργήσει ένα αξιοθαύμαστο Αρχονταρίκι, όπως αρμόζει σε Πατριαρχείο.
Ξεχωρίζει δε το μουσείο, με σπάνια εκθέματα, στο οποίο είχε την καλοσύνη να με ξεναγήσει προσωπικά ο Πατριάρχης το οποίο όπως μαρτυρά και η πλάκα στην είσοδό του δημιουργήθηκε με δαπάνη του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (δες φωτο).
Και με τί συγκίνηση παρακολούθησα το 15η Διεθνές Συνέδριο “ Καβάφεια 2019” για τον ανεπανάληπτο Κωνσταντίνου Καβάφη και την έναρξη των εργασιών του Συμποσίου και την έκθεση “Κρυφή Μνήμη. Το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας” της Μαρίας Στέφωση.
Ζωντάνεψε μέσα μου, έσπασε τα τείχη, σηκώθηκε από το χαρτί και το μελάνι πήρε σάρκα και οστά ο μεγάλος ποιητής, που δίδαξε την σημασία του ελληνισμού και καυτηρίασε με τον δικό του ακόμα και αυτοσαρκαστικό τρόπο, τα προβλήματά του, που μας έμαθε τι είναι η … Ιθάκη .
Και η βραδιά έκλεισε στον Ελληνικό Ναυτικό Ομιλο, ένα ωραιότατο ελληνικότατο Ομιλο, σε μια απο τις καλύτερες τοποθεσίες στην Αλεξάνδρεια, με συγκίνηση και αγάπη από όλες τις πλευρές.
Ευχαριστώ θερμά τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Θεόδωρο Β ´, για την εξαιρετικά χρήσιμη και ουσιαστική συζήτησή μας καθώς επίσης και τον πρόεδρο της κοινότητας και πρόεδρο του ναυτικού Ομίλου τον Εδμόνδο Κασιμάτη , όλα τα μέλη της κοινότητας που είχαν την καλοσύνη να συναντηθούν μαζί μου και να με διδάξουν τόσο πράγματα καθώς και τον Γεν. Πρόξενο Αθανάσιο Κοτσιώνο και το προσωπικό του προξενείου.
Σημείωση «ΕΞΑΨΑΛΜΟΥ»:
Ο ΥΦΥΠΕΞ κ. ΑΝΤΩΝΗΣ Η. ΔΙΑΜΑΤΑΡΗΣ, επισκέφθηκε το παλαίφατο Πατριαρχείο μας στην Αλεξάνδρεια και την εκεί ομογένεια. Είχε επαφές και συνομιλίες με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο και τους εκεί Έλληνες.
Και θέλησε να εκφράσει την ξεχωριστή αυτή εμπειρία του με σκέψεις βγαλμένες από την καρδιά του.
Επειδή το κείμενο αυτό είναι πολύ εκφραστικό και αποτυπώνει με τον πιο εκφραστικό τρόπο το μεγαλείο του εκεί Ελληνισμού και του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου μας το αναδημοσιεύουμε.
