Με πάνδημη τη συμμετοχή των ευσεβών πιστών της πόλεως των Λιβανατών και της ευρύτερης περιοχής της Λοκρίδος και σε κλίμα χαρμολύπης, τελέσθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 22 Ιανουαρίου, η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού και σεβάσμιου Γέροντος Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γρηγορίου Τριανταφύλλου.
Από νωρίς το πρωί, το σκήνωμα του μακαριστού π. Γρηγορίου έφθασε στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Λιβανατών, στο Ναό τον οποίο διηκόνισε ως Εφημέριος επί πολλές δεκαετίες και εναποτέθη προς προσκύνηση των πιστών. Ενώπιον του τελέσθηκε Θεία Λειτουργία, ενώ με αμείωτο ρυθμό, καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας, κληρικοί και πιστοί προσερχόταν για να ασπασθούν το αγιασμένο χέρι του και να λάβουν την τελευταία επί γης ιερατική του ευλογία.
Στις 15:30 το μεσημέρι, στο Ναό μετέβη και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, ο οποίος και προηξήρχε της Εξοδίου Ακολουθίας, πλαισιούμενος από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καμένων Βούρλων, Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Σεραφείμ Μαργαρίτου, τον Αρχιερατικό Επίτροπο Αταλάντης και Ιεροκήρυκα Λοκρίδος Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Δημήτριο Ζελιαναίο, τον Αρχιερατικό Επίτροπο Μενδενίτσης και Καμένων Βούρλων, Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Κωνσταντίνο Ρεντίφη, τον Αρχιερατικό Επίτροπο Οπουντίων και Μαλεσίνης Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Αθανάσιο Λατσούδη και άπαντες τους Ιερείς της Λοκρίδος.
Στον επικήδειο λόγο του ο Ποιμενάρχης μας με εμφανή τη συγκίνηση, ωμίλησε για την αγιασμένη προσωπικότητα του αειμνήστου π. Γρηγορίου, μεταφέροντας στους παρευρισκομένους πιστούς, τα συναισθήματά του, κατά την επίσκεψη του στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, όπου τις τελευταίες μέρες νοσηλευόταν ο π. Γρηγόριος.
Ο Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε τον μακαριστό Γέροντα Ιερέα ως, πρότυπο γνήσιας Ελληνορθόδοξης Ιερωσύνης, ένας λεβέντης Ιερεύς, ο οποίος διηκόνισε επί πολλές δεκαετίες τον Θεό και τον άνθρωπο.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να φιλήσουμε ευλαβικά το χέρι του μακαριστού και σεβάσμιου Γέροντος π. Γρηγορίου, καθώς μας ευλογεί για τελευταία φορά στην επίγεια παρουσία του, προκειμένου να μας ευλογεί πλέον από την Ουράνια Αγία Τράπεζα, από το Ουράνιο Θυσιαστήριο, από την αγκαλιά του Θεού και του Παραδείσου.
Είναι συγκινητική η συμμετοχή σύσσωμης της Ευχαριστιακής κοινότητος και η παρουσία τόσων αγίων πατέρων, που ήλθαμε σήμερα εδώ για να καταθέσουμε τον σεβασμό και την αγάπη μας στον σεβαστό π. Γρηγόριο.
Η Ιερατική του ζωή είναι ταυτισμένη με την ζωή όλων σας. Υπήρξε διάκονος ταπεινός και πιστός της Εκκλησίας του Χριστού.
Θα μπορούσα να πω ότι, τις τελευταίες του Θείες Λειτουργίες τις έκανε στο κρεβάτι του πόνου, διότι το Μυστήριο του πόνου και της ασθένειας, και ένα Νοσοκομείο δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένας Ναός. Μέσα από τον πόνο, μέσα από την ασθένεια και την δυσκολία , ο άνθρωπος συναντά τον Θεό, γνωρίζει τον πραγματικό του εαυτό και του δίδεται η δυνατότητα να γνωρίσει το Μυστήριο της Αναστάσεως, έστω και εάν μπροστά του βλέπει έναν επικείμενο θάνατο, ή ένα χωρισμό απ’ αυτό τον κόσμο.
Όταν επισκέφθηκα το δωμάτιο του π. Γρηγορίου στο Νοσοκομείο, αισθάνθηκα ότι, βρέθηκα κοντά του στην Εκκλησία του χωριού του, τη νύκτα της Αναστάσεως.
Αυτό που είδα στο πρόσωπό του, στην γλυκύτητα της παρουσίας του, στην χάρη που εξέπεμπε το πρόσωπό του και η
αγαπώσα καρδιά του, ήταν μία ιερατική φωνή, η οποία έκραζε Χριστός Ανέστη. Ένας Αναστάσιμος χαιρετισμός από έναν λεβέντη Ιερέα.
Οι Ιερείς της Ρωμιοσύνης και της Ορθοδοξίας δεν είναι αψεγάδιαστοι, ούτε αλάνθαστοι, άνθρωποι που παλεύουμε είμαστε, αλλά οι Ορθόδοξοι Ιερείς διατηρούν μία αρχέγονη λεβεντιά και ο π. Γρηγόριος την είχε εντονότατη αυτή τη λεβεντιά.
Εύχομαι η Χάρις του Κυρίου να αναδεικνύει τέτοιους Ιερείς και ο Θεός να χαρίζει στον λαό τέτοιους Ποιμένες. Ο λαός του Θεού δεν έχει ανάγκη από πλούσια βιογραφικά ή φανταχτερά προσόντα, έχει ανάγκη από Ιερείς που θα είναι αληθινοί Πατέρες, που θα είναι συνοδοιπόροι και συγκυρηναίοι μέσα στις περιπέτειες της ζωής και στα βάσανα αυτού του κόσμου.
Με αυτά τα ταπεινά λόγια, έρχομαι εκ μέρους της τοπικής μας Εκκλησίας, ως Επίσκοπος και Μητροπολίτης, να ασπασθώ το χέρι του και να καταθέσω το ευχαριστώ της τοπικής μας Εκκλησίας και μέσω του π. Γρηγορίου να το καταθέσω σε όλους τους Ιερείς μας, όπου κι΄ αν διακονούν. Δεν υπάρχουν μικρές και μεγάλες Ενορίες. Η κάθε Αγία Τράπεζα είναι μία Αυτοκρατορία, είναι ο κόσμος όλος, είναι ο ουρανός και η γη μαζί, είναι τα πάντα και εν πάσι Χριστός.
Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε και πολυσέβαστέ μας π. Γρηγόριε. Με τις ευχές και ευλογίες σου να στηρίζεις και να σκεπάζεις την οικογένειά σου, το χωριό σου και το ποίμνιό σου, που τόσο αγάπησες και τόσο σε αγάπησε και αυτό φαίνεται από την παρουσία τόσων πολλών πιστών, αλλά πάνω απ’ όλα να στηρίζεις τους συμπρεσβυτέρους και συλλειτουργούς σου, τους Ιερείς του Θεού, όλους εμάς και να θυμούνται το καλό σου παράδειγμα, το φιλακόλουθο του χαρακτήρος σου, την ακεραιότητα στην πίστη της αποστολής σου και κυρίως την λεβεντιά της Ιερωσύνης σου».
Ακολούθως ο Προϊστάμενος του Ναού Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Ανάργυρος Καψάλης με λόγια υικής αγάπης και σεβασμού αποχαιρέτισε εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και ολοκλήρου του πληρώματος της πόλεως Λιβανατών, τον προκάτοχό του, τον ενάρετο, πράο και ταπεινό τη καρδία π. Γρηγόριο, όπως τον χαρακτήρισε, ομολογώντας και καταθέτοντας την ευγνωμοσύνη πάντων προς τον Πανάγιο Θεό, διότι εχάρισε ως Ευλογία Του, τον π. Γρηγόριο μισό και πλέον αιώνα στην Εκκλησία του Χριστού και στην Αγιοφρούρητο Ενορία του Αγίου Γεωργίου Λιβανατών.
Τέλος ο π. Ανάργυρος με συγκίνηση ανέφερε περιστατικά μέσα από την λειτουργική και εν γένει αγιασμένη ζωή του μακαριστού Γέροντος, τα οποία καταδεικνύουν, την αγιότητα του βίου του και το υψηλό αίσθημα της Ιερατικής του αποστολής.
Μετά το πέρας του τελευταίου ασπασμού στον π. Γρηγόριο, ακολούθησε η ταφή του σκηνώματός του στο Ενοριακό Κοιμητήριο της πόλεως, όπισθεν του Ιερού Βήματος, ως είθισται, κατά την τάξη της Αγίας μας Εκκλησίας.
Τέλος εκ μέρους της οικογενείας, παρετέθη καφές προς όλους, εις μνήμην του π. Γρηγορίου στην κεντρική πλατεία της πόλεως.
