Με την δέουσα ιεροπρέπεια και εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάσθηκε και στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης η μεγάλη Δεσποτική εορτή της κατά σάρκα περιτομής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού καθώς και η ιερά μνήμη του Αγ. Βασιλείου του μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Καισαρείας.
Συγκεκριμένως, σήμερα πρώτη του νέου έτους 2023, Κυριακή 1 Ιανουαρίου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος ιερούργησε στην πανηγυρική θ. Λειτουργία, που τελέσθηκε στον ιερό Καθεδρικό και Προσκυνηματικό Ναό Αγ. Θεοδώρων Σερρών, στο τέλος της οποίας ο Σεβ. ευλόγησε την κοπή της πατροπαράδοτης Αγιοβασιλειόπιτας.
Ακολούθως, στίς 11:00 το πρωΐ, ο Σεβ. κ. Θεολόγος χοροστάτησε στην Δοξολογία, με την ευκαιρία της εισόδου στο νέο πολιτικό έτος 2023, που τελέσθηκε στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, κατά την διάρκεια της οποίας ευλόγησε την κοπή της πατροπαράδοτης Αγιοβασιλειόπιτας της Εκκλησίας των Σερρών, παρουσία του ιερού Κλήρου, των Βουλευτών Ν. Σερρών κ. κ. Θ. Λεονταρίδη, Κ. Μπούμπα και Ελ. Αβραμάκη, του Αντιπεριφερειάρχη Σερρών κ. Π. Σπυρόπουλου, του Δημάρχου Σερραίων κ. Αλ. Χρυσάφη, του Προέδρου του Δημ. Σημβουλίου Σερρών κ. Β. Κατιρτζόγλου, του Προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Σερρών κ. Αθ. Μαλλιαρά, του Διοικητή του 10ου Συντάγματος ΠΖ κ. Αδ. Σαρρή, του Αστυνομικού Διευθυντή Σερρών κ. Ευαγγ. Τσιώτα, εκπροσώπων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σερρών και των λοιπών αρχών του τόπου, κληρικών και λαϊκών συνεργατών της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και της Νιγρίτης και πλήθους πολύ του λαού του Θεού.
Προ της απολύσεως της επισήμου Δοξολογίας ανεγνώσθη το «Μήνυμα ἐπί τῷ νέῳ Ἔτει», στο οποίο ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος αναφέρει:
«Τό ἔλεος τοῦ ἁγίου Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει για μιά ἀκόμη φορά στόν κύκλο τῆς ζωῆς μας νά εἰσέλθουμε μέ αἰσθήματα κατά Θεόν ἐλπίδος καί προσμονῆς σέ μία νέα χρονιά. Κόσμος καί χρόνος ὡς δύο πραγματικότητες ἦλθαν στήν ὕπαρξη, ἀπό την οὐσιοποιό, ἀγαθοποιό καί παντοδύναμη ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος παρήγαγε τά σύμπαντα ‘’ἐξ οὐκ ὄντων’’ στο εἶναι. Πρίν ἀπό τήν δημιουργία τοῦ κτιστοῦ κόσμου, ἀοράτου και ὁρατοῦ, δέν ὑπῆρχε ὁ χρόνος, παρά μόνον ὁ Τριαδικός Θεός. Στόν ἅγιο Θεό δεν ὑπάρχει ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου. Ἐκεῖνος ὑπέρκειται τοῦ χρόνου καί ὡς δημιουργός του παραμένει ὑπέρχρονος, αἰώνιος, ἀμετάβλητος καί ἀδιάδοχος. Ἡ δημιουργία τοῦ χρόνου, ὡς τουλάχιστον τόν γνωρίζουμε, ἔχει ἀρχή καί τέλος, συνδέεται μέ τήν γένεση, ἐξέλιξη καί τόν τελικό σκοπό τῶν ὄντων, κυρίως δέ τοῦ
ἀνθρώπου. Ὁ ἕνας κατά τήν οὐσίαν Τριαδικός Θεός, δηλαδή ὁ ἐξ οὗ τά πάντα Θεός Πατήρ, ὁ δι’ οὗ τά πάντα Θεός Λόγος καί ὁ ἐν ᾧ τά πάντα Ἅγιον Πνεῦμα, ἐποίησε τά σύμπαντα καλά λίαν καί ἔθεσε ὡς κορωνίδα τοῦ δημιουργικοῦ Του ἔργου τόν κατ’ εἰκόνα Αὐτοῦ πλαστουργηθέντα καί προς τήν ὁμοίωσιν Αὐτοῦ κληθέντα ἄνθρωπο. Ἡ ἐν χρόνῳ φιλάνθρωπος καί σωτηριώδης φανέρωσις τοῦ Θεοῦ στό θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ‘’χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας’’ (Ἑβρ. ιγ’, 8), ἐξαγιάζει τόν χρόνο καί τόν τοποθετεῖ στήν σωστή του προοπτική καί χρηστική ἀξία.
Μέ τήν ἐν χρόνῳ γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ δίδεται μία νέα σωτηριολογική προοπτική στόν χρόνο. ‘’Ὁ ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ Λόγος σαρκοῦται’’. ‘’Τό πάντων καινῶν καινότατον, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον θαῦμα’’, κατά τόν πρύτανη τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας Ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό. Μέ αὐτόν μάλιστα τόν πάνσοφο, δίκαιο καί φιλάνθρωπο τρόπο, χωρίς νά καταργεῖται ἡ προσωπική μας ἐλευθερία, πού ἀποτελεῖ θεμελιῶδες ἰδίωμα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, παρέχεται ἡ δυνατότητα μετοχῆς τοῦ καθενός μας, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, στήν κατά χάριν μέθεξη τῶν θείων ἐνεργειῶν. Ὁ θεόπλαστος καί θεοχώρητος πλέον ἄνθρωπος μέσα ἀπό τήν πίστη στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ‘’ὅς ἐστιν εἰκών τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου’’ (Κολ. 1,15) καί τήν μετοχή του στό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, πού ὡς ἡ καινή κτίσις φανερώνει καί ὑπηρετεῖ ἐν κόσμῳ καί χρόνῳ τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ, μπορεῖ χαρισματικῶς νά καταστεῖ ἔνθεος, νά ἐπιτύχει τοῦ τέλους του, νά φθάσει στήν καθ’ ὁμοίωση Θεοῦ μακαρία καί ἀτελεύτητη ζωή, στούς ‘’καινούς οὐρανούς καί γῆν καινήν…ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ’’ (Β’ Πετρ. 3,13). Ἡ ὀρθόδοξη πατερική διδασκαλία ἐκφράζει τόν θαυμασμό της γιά τό δημιουργικό ἔργο τοῦ Θεοῦ, λέγοντας ὅτι ὁ ‘’ἐν σμικρῷ μέγας’’ ἄνθρωπος τοποθετημένος ἀπό τόν Δημιουργό του, ὡς ἱερεύς καί βασιλεύς, μέσα στήν κτίση καί ὡς σύνδεσμος τοῦ ἀοράτου καί ὁρατοῦ κόσμου, ἔχει τήν δυνατότητα νά τήν ἀπολαμβάνει δοξολογικῶς καί εὐχαριστιακῶς καί νά κινεῖται πρός ἕνωση μέ τό αἰώνιο ἀρχέτυπό του, τόν Θεό Λόγο, διά τοῦ Ὁποῖου ἔχει καί τήν προσαγωγή στόν Θεό Πατέρα. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά ἀγωνισθεῖ ἐν Χριστῷ καί μετά πάντων τῶν ἁγίων, μέσα στόν ἁγιασμένο χῶρο καί τρόπο ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ γιά τήν πνευματική καί ὀντολογική του ἀνακαίνιση, ὥστε μέ τήν παντοδύναμη χάριν τοῦ Θεοῦ, πού θεραπεύει τά ἀσθενῆ καί συμπληρώνει τά ἐλλείποντα, νά ἐργάζεται γιά τήν ‘’εὐπρεπεστάτη καλήν ἀλλοίωσιν’’ καί τήν σωτηρία του. Ἡ Ἐκκλησία ὡς τό ἱερό πανδοχεῖο θεραπείας καί σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ὑποστασιάζει τό αἰώνιο σήμερα τοῦ Θεοῦ, ὅπου κάθε ἄνθρωπος προσκαλεῖται μυστηριακῶς καί μέσα ἀπό τήν πίστη καί τήν μετάνοια νά ἐπιστρέψει στόν πατρικό του Οἶκο. Ἔτσι ὁ χρόνος ἐξαγιάζεται καί ἀποκτᾶ οὐσιαστικό νόημα καί ἀξία.
Ὁ ἄνθρωπος τῆς σημερινῆς ἐποχῆς ζεῖ μέσα στόν ραγδαίως μετα-βαλλόμενο καί ταραχώδη κόσμο τῶν θεαματικῶν ἐπιτυχιῶν ἀλλά καί τῶν τραγικῶν πτώσεων. Ὁ χρόνος τῆς παρούσης ζωῆς χαρίζεται ἀπό τήν θεία ἀγάπη στόν καθένα μας ὥστε μέ πίστη, εὐθικρισία, σύνεση, κοινωνικό καί φιλάδελφο πνεῦμα, συνέπεια καί εὐλάβεια νά τόν ἀξιοποιήσει πρός χάριν τῆς σωτηρίας, ἔτσι ὥστε τό παροδικό καί ἐφήμερο νά ὑπηρετοῦν τό οὐρά-νιο καί τό αἰώνιο. Στά χρόνια τῆς ζωῆς μας, μέ τά ὁποῖα μᾶς πιστώνει ἡ ἀγαθόδωρος πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὀφείλουμε νά ἀγωνιζόμαστε ὥστε νά γί-νονται ἐφαλτήριο γιά οὐρανοδρόμες ἀναβάσεις, γιά καλλιέργεια πνευματική, γιά τήν ἐπίγνωση τοῦ θείου θελήματος, γιά εἰρήνη καί καταλλαγή μέ τόν ἑαυτό μας καί τόν πλησίον μας, γιά συνετή ὁριοθέτηση τοῦ σκοποῦ, τῶν ἀξιῶν καί τῶν προτεραιοτήτων τῆς ζωῆς μας, γιά ἔξοδο ἀπό τήν ἐγωπαθῆ αὐτάρκειά μας, γιά ἁγιασμό μας καί ἄνοιγμα στόν κόσμο τοῦ Θεοῦ. Μέσα στήν ἁγία Ἐκκλησία μας, ὅπου τά πάντα φωτίζονται, ἁγιάζονται, μεταμορφώνονται καί καινοποιοῦνται ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Χριστοῦ, διδασκόμεθα νά ζοῦμε ἀγωνιζόμενοι πνευματικῶς γιά ‘’τό νῦν’’, ὡς ἀληθῆ πρόγευση καί στάδιο προετοιμασίας τοῦ ἀτελεύτητου ‘’ἀεί’’ τῆς ὑπέρχρονης Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Εὔχομαι, ἐγκαρδίως καί πατρικῶς, ὁ φιλάνθρωπος Θεός, νά εὐλογήσει δαψιλῶς τό νέο ἔτος 2023 ἀπό τόν ἀκένωτο πλοῦτο τῆς ἀγάπης Του, ὥστε νά εἶναι γιά ὅλους μας, τόν ἱερό κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητες, τούς ἄρχοντες καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς ἁγιοφυλάκτου καί ἐνδόξου ἐπαρχίας μας, ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο, ἔτος θερμουργοῦ πίστεως, μετανοίας, ἁγιασμοῦ, σωτηρίας, εἰρήνης, ἀγάπης, ὑγείας καί εὐημερίας».
Τέλος, ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Θεολόγος διένειμε σε όλους τα ευλογημένα τεμάχια της Αγιοβασιλειόπιτας, ενώ η Παραδοσιακή Χορωδία του «Μαξιμείου» Ιδρύματος της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης, υπό την διεύθυνση του χοράρχου κ. Μ. Μπουρέλου, έψαλλε παραδοσιακά κάλαντα και Πρωτοχρονιάτικα ψαλτοτράγουδα.
