Στην Ι. Μονή Τατάρνης Ευρυτανίας τελέστηκε την Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου, η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Ηγουμένου Γέροντος Δοσιθέου (Κανέλλου).
Της Ακολουθίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρπενησίου κ. Γεώργιος, ο οποίος εκπροσώπησε και την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.
Στην Ακολουθία έλαβαν μέρος ο Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, ιερομόναχοι και κληρικοί, πνευματικά τέκνα του αειμνήστου γέροντος, μοναχοί και πλήθος πιστών.
Παρέστη και ο Άρχων Δεπουτάτος της Μ.τ.Χ.Ε. και Πρόεδρος της Εταιρείας Βυζαντινών Μελετών Νομού Πρεβέζης κ. Ευάγγελος Κατσίμπρας. Υπενθυμίζεται ότι η Εταιρεία είχε αφιερώσει το Αγιολόγιον του έτους 2020 στον μακαριστό Γέροντα.
Στον τόμο αυτό ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε Γράμμα του σημείωνε για τον μακαριστό, πλέον, Δοσίθεο:
«Ασκητικός και ταπεινός μύστης της μοναστικής ζωής και εν ταυτώ δυναμικός και χαρισματικός συγγραφέας και ομιλητής, εραστής, μελετητής και θαυμαστής των μνημείων και προσκυνημάτων της του Κωνσταντίνου Πόλεως».
H ανακοίνωση της Ι. Μητροπόλεως Καρπενησίου για την εκδημία του Γέροντος Δοσιθέου:
Επί κλίνης οδύνης και στρωμνής κακώσεως κατά τα τελευταία έτη πολλά υπομείνας, εκοιμήθη εν Κυρίω το βράδυ της 4ης Ιανουαρίου 2023 ο ηγούμενος της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής Παναγίας Τατάρνης γέρων Δοσίθεος.
Ο γέρων Δοσίθεος, κατά κόσμον Στυλιανός Κανέλλος, εγεννήθη εν Αθήναις το σωτήριον έτος 1936. Oι γονείς του ωνομάζοντο Γεώργιος και Ελευθερία, και είλκυον την καταγωγήν εκ Πιάνας Αρκαδίας και Κέας (Τζιάς) αντιστοίχως. Από μικράς ηλικίας ο πατήρ Δοσίθεος ηνδρώθη εις εκκλησιαστικόν περιβάλλον και αφιερώθη εις την λατρείαν του μόνου αληθινού Θεού. Εμυήθη εις την τέχνην της ψαλμωδίας και της ευτάκτου επιτελέσεως των ιερών ακολουθιών εκ σοφών εκκλησιαστικών ανδρών. Συνεδέθη, έτι παίς ων, μετά αγιορειτών πατέρων και τον πολύν άγιον Ιερώνυμον, ούς και εγνώρισεν εις το της Σίμωνος Πέτρας μετόχιον της Αναλήψεως εν Βύρωνι, πλησίον δηλονότι της πατρικής αυτού κατοικίας ένθα εγεννήθη.
Το έτος 1956, κατά τον μήνα Μάρτιον, προσήλθεν ως δόκιμος μοναχός (κατόπιν προτροπής και πατρικού κήδους του Μητροπολίτου Ναυπακτίας και Ευρυτανίας Χριστοφόρου, μεθ’ ου και πνευματικώς συνεδέθη) εις την Ιεράν Μονήν Προυσού, ενώ εν έτει 1959ω, την 4ην Οκτωβρίου, εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός υπό του ηγουμένου της Μονής Προυσού Γερμανού, λαβών το όνομα Δοσίθεος. Εχειροτονήθη διάκονος εν τη Μονή της μετανοίας αυτού την 23ην Αυγούστου 1961, υπό του Ναυπακτίας και Ευρυτανίας Δαμασκηνού. Πρεσβύτερος εχειροτονήθη υπό του ιδίου επισκόπου την 4ην Δεκεμβρίου 1963, λαβών ταυτοχρόνως και το οφφίκιον του Αρχιμανδρίτου.
Εν συνέχεια διωρίσθη ως ιεροκήρυξ εν Ευρυτανία, όπου η πνευματική και ποιμαντική αυτού δράσις εν τοις ορεινοίς τούτοις τόποις υπήρξεν ομολογουμένως παμβόητος. Το έτος 1969 διωρίσθη ηγούμενος της ολοσχερώς αφανισθείσης εκ κατολισθήσεως Ιεράς Μονής Παναγίας Τατάρνης, ην και κόποις πολλοίς εκ βάθρων ανωκοδόμησεν. Ούτως ήρχισεν η τετάρτη περίοδος της ιστορίας της Σταυροπηγιακής Μονής, γενόμενος τέταρτος κτίτωρ αυτής.
Ο πατήρ Δοσίθεος εκαλλιέργησεν, ως γνήσιος και ακραιφνής ρωμηός, τας σχέσεις της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής Τατάρνης μετά της Μητρός Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ήτοι του Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου· με απέραντον σεβασμόν, με ανιδιοτέλειαν, ανόθευτον και ανυπόκριτον φλογεράν αγάπην, αλλά γε και το προσήκον δέος προς τους εκκλησιαστικούς θεσμούς, τα πρόσωπα και την ιστορίαν. Καρπός αυτού του ασιγάστου «έρωτος» διά την Ρωμηοσύνην και την Κωνσταντινούπολιν ήτο η συγγραφή των δύο βιβλίων «Θέλω να πιώ όλο τον Βόσπορο», και «Μια γοργόνα στον Κεράτιο». Ύστερον δε, κελεύσει της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, επί δεκαπενταετίαν όλην συγγράφων επεμελήθη του ενιαυσίου Εγκολπίου Ημερολογίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η ύλη των οποίων ημερολογίων εξεδόθη εις ένα ογκωδέστατον τόμον με τίτλον «Πολίτικη Ανθολογία».
Ησχολήθη επισταμένως και μετά ζήλου με τας Τυπικάς Διατάξεις της λατρείας εν τη Εκκλησία, διό και συν τοις άλλοις εξέδωσε τύποις το μνημειώδες έργον «Τυπικόν του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Σάββα του Ηγιασμένου», μετά διορθώσεων και λεπτομερεστάτου υπομνηματισμού. Επίσης συνέγραψε πλήθος άλλων ψυχωφελών βιβλίων περί σωτηρίας ψυχής, και ορθοδόξου πίστεως και ζωής. Προς τούτοις, συναριθμείσθω και το βιβλίον μαγειρικής «Οψοποιών Μαγγανείαι, ήγουν Καλογηρική Μαγειρική και Ζαχαροπλαστική». Πολλαί δε πνευματικαί συγγραφαί αυτού, παραμένουσιν εισέτι ανέκδοτοι (εν αίς και το υπ’ αυτού επιμεληθέν και εκτενώς υπομνηματισθέν «Ιερατικόν», το ήδη από χρόνων ικανών εγκριθέν υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου).
Εν τη αυτού βιοτή, ηθέλησεν όλη ψυχή και διανοία λατρεύσαι τω Κυρίω και Θεώ ημών, και υπηρετήσαι και διακονήσαι το κατά δύναμιν τω πλησίον.
Αναπαύσαι Κύριος ο Θεός την ψυχήν αυτού εν τη Βασιλεία των Ουρανών! Είη η μνήμη αυτού αιωνία!
