Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στις καρδιές μας η είδηση του αδόκητου θανάτου του σπουδαίου και ρηξικέλευθου Μητροπολίτου Δράμας κυρού Παύλου!
Σε κλαίει ο λαός της Δράμας, πεφιλημένε Ιεράρχα, που έχασε τον φιλόστοργο πατέρα του, τον καλό του ποιμένα, τον ακοίμητο φρουρό του και προστάτη.
Σε κλαίει ο λαός της Μακεδονίας, ως άλλο Παύλο Μελά, που δεν θα έχει πια κοντά του τον υποστηρικτή των δικαίων του, τον μπροστάρη των αγώνων του.
Σε κλαίει ο Πόντος και θρηνεί που έχασε το γνήσιο τέκνο του και με πόνο θα αναφωνεί «ν’ αϊλί εμέν, να βάϊ εμέν… τ’ ομμάτια μ’ ντο ελέπνε…» (τα μάτια μου τι βλέπουν).
Σε κλαίει όλος ο κόσμος που σε γνώρισε και ένιωσε τον ευεργετικό χαρακτήρα σου και την μεγάλη σου καρδιά που δεν άντεξε να βλέπει την υποκρισία της ζωής!
Κλαίμε και θρηνούμε, μα κι ελπίζουμε και προσδοκούμε «ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».