Η πιο ιερή ημέρα για κάθε ιερέα είναι αυτή που αποκτά το μεγάλο χάρισμα της Αγίας Ιερωσύνης. Την ημέρα εκείνη κλείνει το γόνυ ενώπιον του φρικτού Θυσιαστηρίου και ανοίγει την καρδιά του, αφιερώνοντας τη ζωή του στον Λυτρωτή Χριστό που του χαρίζει το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να λάβει άνθρωπος.
25 χρόνια πριν, σαν σήμερα στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία του Ιερού Ναού Αγίου Αιμιλιανού στο λόφο Σκουζέ, ο λαοφιλής Μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον πατέρα Δημήτριο Λουπασάκη. Η συγκίνηση τόσο στο πρόσωπό του αλλά και στου ίδιου του Αρχιεπισκόπου, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Φαίνεται άλλωστε στη φωτογραφία. Ο Χριστόδουλος είχε μιλήσει με αγάπη τότε και είχε προβλέψει ότι ο π. Δημήτριος εισήλθε στην Εκκλησία για να δημιουργήσει πνευματικό έργο και να αφήσει το ιερό σημάδι του σε αυτή.
Και πράγματι αυτή η ημέρα σηματοδοτήθηκε ως η εναρκτήριος ημέρα ενός μεγάλου και Θεάρεστου έργου. Ο π. Δημήτριος διορίστηκε αρχικά στον Άγιο Γεώργιο Ζωγράφου και μετά αποσπάστηκε από τον ίδιο τον Χριστόδουλο στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού,που έμελλε να γίνουν μία σημαντική πνευματική κυψέλη, η οποία απέκτησε πανορθόδοξη ακτινοβολία και αξία .
Δυστυχώς όμως,φθόνησαν και ζήλεψαν τον π. Δημήτριο μέσα από τον χώρο της Εκκλησίας και τον κυνήγησαν άγρια. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ενέδωσε στις πιέσεις των λογής διωκτών του π. Δημητρίου, ακόμη και Ιεραρχών μας και του ζήτησε να φύγει από τους Αγίους Ισιδώρους.Και ο π. Δημήτριος για να αποφύγει τον διχασμό του ποιμνίου έφυγε.
Και τι κατάλαβε ο Αρχιεπίσκοπος;
Το προσκύνημα που συγκέντρωνε χιλιάδες λαού σε κάθε λειτουργία και παράκληση έχει ερημώσει πια γιατί ο πόλος έλξης ήταν ο π. Δημήτριος με τις πολύωρες λειτουργίες του και τα ενθαρρυντικά κηρύγματά του με τα οποία ενίσχυε τους εμπερίστατους συνανθρώπους μας, τους στρατοκόπους της ζωής, που έσπευδαν εκεί για να βρουν παρηγοριά και δύναμη, για να συνεχίσουν την ανυπέρβλητη πορεία της συνέχειας της ζωής τους. Ναι πήγαιναν για να βιώσουν το δικό τους θαύμα μέσα στην τρικυμία της ζωής. Αλλά το θαύμα για να συμβεί και να βγεί αληθινό πρέπει πρώτα να πιστέψουμε σε αυτό. Μόνο τότε ο Θεός μας στέλνει το μήνυμά Του μέσα από το θαύμα Του.
Μαζί με το ναό που ερήμωσε από πιστούς ( ελάχιστοι είναι πλέον οι άνθρωποι που ανηφορίζουν και επισκέπτονται το προσκύνημα) άδειασαν και τα παγκάρια από τα χιλιάδες ευρώ που μαζεύονταν και τα οποία δεν πήγαιναν ασφαλώς στις τσέπες του π. Δημητρίου αλλά στα ταμεία της Αρχιεπισκοπής. Κάθε μήνα πήγαινε ο ειδικός απεσταλμένος και τα έπαιρνε χωρίς να τα μετρήσει.Ισως γιαυτό έχασαν τον λογαριασμό εκεί στην Αγίας Φιλοθέης και τα χρήματα κατέληγαν στις τσέπες αυτών που δεν έπρεπε. Μέχρι που…..Αλλά έστι δίκης οφθαλμός!
Τώρα ο π. Δημήτριος συνεχίζει το έργο του και δίνει μαρτυρία πίστεως στον γενέθλιο τόπο του στα Χανιά. Έχει βρει στοργή και παρηγοριά στην εκεί τοπική Εκκλησία και ασφαλώς ο ναός που λειτουργεί έχει γίνει πάλι κέντρο προσελεύσεως χιλιάδων πιστών. Τυχεροί και ευλογημένοι οι Κρήτες και μάλιστα οι Χανιώτες.
Ας ελπίσουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θα το ξανασκεφτεί και θα αποκαταστήσει την αδικία που έκανε και το Ιερό Προσκύνημα των Αγίων Ισιδώρων θα αποκτήσει πάλι τον πνευματικό πατέρα που του αξίζει για να ξαναζήσει τις ευλογημένες στιγμές που έζησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, χάρη στον ακούραστο π.Δημήτριο και την συνοδεία του, τα πνευματικά του παιδιά, όλα μορφωμένα και πολυτάλαντα και μάλιστα εργαζόμενα στον έξω κόσμο.
Ευχόμαστε στον π. Δημήτριο μέσα από την καρδιά μας η Χάρη της Ιερωσύνης του να σκεπάζει τον ίδιο αλλά και όλους εμάς και όπως ο Κύριος τον αξίωσε λειτουργό των Θείων Του μυστηρίων σε αυτή την ζωή να τον αξιώσει να λειτουργεί και στο Άνω Θυσιαστήριο ενώπιον των Αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων, όποτε τον καλέσει.
ΑΞΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑ ΔΗΜΗΤΡΙΕ!!
Εις πολλά Έτη!!Ο Θεός δεν ξεχνά. Αργεί αλλά δεν λησμονεί!
Σ.Μ.Τ.
