Το μοσχολίβανο του θυμιατού, η λατρεία, η γλυκιά μελωδία, η φύση, όλα μια μαγεία…

Όλα μια μεταμόρφωση…  Σε μια μεταμορφωμένη από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.

Πώς να επιτύχουμε άραγε τη μεταμόρφωσή μας; Να μην αφήνουμε ούτες τις αισθήσεις, ούτε τους λογισμούς, χωρίς έλεγχο και χαλινάρι.

Η μεταμόρφωση ξεκινάει από το νου και την καρδιά.

Όμως η ανθρώπινη φύση είναι εύκολο να ολισθήσει. Ενώ μιλάμε και συζητάμε για αγνότητα και καρδιακή καθαρότητα, την ίδια στιγμή αισχρές και αμαρτωλές εικόνες κυκλοφορούν στο μυαλό μας.  Κι ενώ με λόγια εγκωμιάζουμε τις καλές πράξεις, μέρα και νύχτα τα πάθη γυροφέρνουν στη σκέψη μας, σαν να μας κρατούν αιχμάλωτους.

Μεταμορφωμένος είναι ο άνθρωπος της αυτογνωσίας, που αναγνωρίζει τις ατέλειες και τις αδυναμίες του, που έχει ανάγκη το έλεος του Θεού.

Αντίθετα αλλοιωμένος και παραμορφωμένος είναι ο άνθρωπος της απελπισίας και της απόγνωσης, που χάνει το θάρρος του, εύκολα πανικοβάλλεται και υποχωρεί και εγκαταλείπει τον ωραίο αγώνα. Είναι ο άνθρωπος της αλαζονικής αυτοπεποίθησης και υπερηφάνειας.

Δεν χωράει αμέλεια στο έργο της μεταμόρφωσης. Επικίνδυνη κάθε βραδύτητα και νωθρότητα, κάθε ραθυμία και ακηδία, κάθε χαυνότητα και οκνηρία.

Η εσωτερική μας μεταμόρφωση θα είναι η πιο ωραία κατάκτηση της ζωής μας.