Η Αρχιεπισκοπή χρεοκόπησε, αποκάλυψε κατά αποκλειστικότητα ο «Εθνικός Κήρυκας» στα τέλη Σεπτεμβρίου. Ναι, χρεοκόπησε.
Από τη στιγμή εκείνη και μετά η ζωή της Κοινότητας και η εικόνα της στον έξω κόσμο άλλαξε ραγδαία και αμετάκλητα. Μπήκε στην εποχή της δικής της κρίσης. Το πότε θα βγει από αυτή είναι θέμα, πάνω από όλα, ηγεσίας.
Μετά το αρχικό σοκ της χρεοκοπίας περάσαμε στα χίλια και ένα ερωτήματα. Πώς ήταν δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο στην Εκκλησία της Αμερικής, την πιο πλούσια Επαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Πού πήγαν τα χρήματα; Πότε και τι γνώριζε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος;
Ούτως ή άλλως, οι ιστορικές αυτές εξελίξεις αναπόφευκτα καθιστούν τον Αρχιεπίσκοπό μας, το Πρόσωπο της Χρονιάς.
Οφείλω να διευκρινίσω, για να είμαι απόλυτα δίκαιος, ότι ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος δεν φέρει την αποκλειστική και μοναδική ευθύνη για την πτώχευση της Αρχιεπισκοπής μας. Ευθύνη έχει και η Ιερά Σύνοδος. Ευθύνη έχει και το Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο. Ευθύνη έχουν και οι διάφορες Επιτροπές.
Ευθύνη επίσης φέρουν και τα διοικητικά στελέχη της Αρχιεπισκοπής, εκείνοι που ήταν επιφορτισμένοι με την ευθύνη της διαχείρισης των οικονομικών της.
Τέλος – και όχι τελευταία – ευθύνη φέρει και ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας.
Βέβαια ο Αρχιεπίσκοπος είναι η ανωτάτη αρχή στην εκκλησιαστική μας ιεραρχία στην Αμερική. Στο όνομά του και με την εξουσιοδότηση εκείνου λαμβάνονται οι αποφάσεις. Αυτόν γνωρίζει η Ομογένειά μας ως την κεφαλή της Εκκλησίας μας.
Αρα, επομένως, αυτός φέρει και την τελική ευθύνη.
Ηταν για αυτό τον λόγο που στην έκδοσή μας με ημερομηνία 21 Οκτωβρίου 2017 – δημοσιεύσαμε σε περίοπτη θέση ένα σχόλιό μου με τίτλο «Εκκληση στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο για την ανάγκη νέας ηγεσίας».
Το κάναμε αυτό γιατί απλά δεν υπήρχε άλλος δρόμος.
Η κοινωνία υπηρετείται σωστά όταν υπεράνω όλων τοποθετείται το συμφέρον των πολλών, και όχι των λίγων ή ακόμα και του ενός.
Στα 18 χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του ο Δημήτριος έκανε και πολλά θετικά. Εξ άλλου, η ζωή ποτέ δεν είναι ή άσπρη ή μαύρη. Υπάρχουν αρκετά ενδιάμεσα χρώματα, αν θέλει κανείς να τα δει.
Μετά τη διχαστική Αρχιεπισκοπία του Σπυρίδωνα ο νέος Αρχιεπίσκοπος αποκατέστησε την ειρήνη, την ψυχική ενότητα του κόσμου μας.
Ηταν εμφανές από την αρχή ότι ήταν ένας διανοούμενους διεθνούς εμβέλειας αλλά ότι στερείτο ηγετικών και διοικητικών ικανοτήτων. Ετσι υπέπεσε σε λάθη.
Ενα από τα πιο σοβαρά ήταν η εκτίναξη του προϋπολογισμού της Αρχιεπισκοπής στη στρατόσφαιρα, από τα 13 περίπου εκατομμύρια που τον βρήκε στα σχεδόν $30 εκατομμύρια.
Και αυτό όχι γιατί είχε οραματιστεί και υλοποιούσε έργα μεγάλα και δαπανηρά, αλλά για να καλύπτει τα ετήσια λειτουργικά έξοδα της Αρχιεπισκοπής.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι στο τέλος εκτέθηκε εκείνος αλλά εξέθεσε κι όλους εμάς.
Επιπλέον, ενεργώντας με την ίδια σκέψη, έκανε το λάθος να θέλει να χτίσει ένα ναό – εθνικό μνημείο που από το αρχικό κόστος των $20 εκατομμυρίων δολαρίων φτάνει σήμερα στα $80 εκατομμύρια και…
Δεν έχει σημασία αν και ποιος τον παρέσυρε. Εκείνος είχε τον τελευταίο λόγο.
Ολα αυτά και πολύ περισσότερα τα αποκάλυψε αποκλειστικά ο «Εθνικός Κήρυκας» ενημερώνοντας πλήρως και με ακρίβεια την Ομογένεια. Εκανε δηλαδή σωστά τη δουλειά του.
Ομως, μετά το πρόσφατο δημοσίευμα της «Νew Υork Τimes», όσοι δεν γνώριζαν για την ανικανότητά μας να ολοκληρώσουμε ένα από τα ιστορικότερα έργα που αναλάβαμε ποτέ να επιτελέσουμε στις ΗΠΑ, τώρα το γνωρίζουν.
Η ερώτηση αν πρέπει να στοιχίσει …$80 εκατομμύρια είναι τώρα πολύ πιο επίκαιρη από ποτέ στο παρελθόν.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει επίσης να τονιστεί ότι έχουν ήδη ληφθεί αρκετά και σοβαρά μέτρα από ιθύνοντες περί των οικονομικών αφ’ ενός για τη διάσωση των οικονομικών της Αρχιεπισκοπής και αφ’ ετέρου για την εγκατάσταση εσωτερικών μηχανισμών που θα αποτρέψουν την επανάληψή τους στο μέλλον.
Μια απόδειξη ότι υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στην Ομογένεια που μπορούν να βοηθήσουν να μπει η Εκκλησία μας σε μια νέα ελπιδοφόρα βάση, αν τους επιτραπεί.
Ομως, για γίνει αυτό απαιτείται να γίνει μια νέα αρχή. Δεν υπάρχει, δυστυχώς, άλλη λύση.
Ο «Εθνικός Κήρυκας», όπως είναι φανερό, την περίοδο αυτή γράφει μια από τις σημαντικότερες σελίδες της μακροχρόνιας Ιστορίας του. Προέβηκε σε όλες τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις. Και το κυριότερο το έκανε με αίσθηση ευθύνης, και χρέους.
Οπως μας είπε ένας ομογενής πρώην δημοσιογράφος μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας, πρέπει να απονεμηθεί στον «Εθνικό Κήρυκα» το βραβείο Πούλιτζερ -το ανώτερο βραβείο στη δημοσιογραφία- για τις αποκλειστικές του αποκαλύψεις που έφεραν στο φως αυτό το σκάνδαλο.
Το φαντάζεστε;
Αντί αυτού, οι της Αρχιεπισκοπής και μερικοί άλλοι μας …τίμησαν με ένα άλλο τρόπο: Με την εξαπόλυση μιας επίθεσης οικονομικού στραγγαλισμού μας, ζητώντας από οργανισμούς και άτομα που στο παρελθόν καταχωρούσαν τις χριστουγεννιάτικες ευχές τους στην Ομογένεια στον «Ε.Κ.» να μην το κάνουν φέτος.
Τους κατανοούμε. Εμείς όμως δεν έχουμε ευθύνη για το σκάνδαλο. Εμείς είμαστε απλοί αγγελιοφόροι.
Η παρηγοριά τους ας είναι ότι δεν είναι οι μόνοι. Είναι και η κυβέρνηση της Ελλάδας η οποία για να μας …τιμωρήσει μας στερεί ακόμα και τις διαφημιστικές καταχωρήσεις του …Τουρισμού, κάνοντας ζημιά έτσι και στη χώρα.
Αλλο όμως η πολιτική και άλλο η εκκλησιαστική εξουσία…
Πηγή:ekirikas.com
