✔️Ας κάνουν υπομονή όσοι ενδιαφέρονται και θα μιλήσει ο Θεός!
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Συζητήσεις για διάδοχη κατάσταση χωρίς να συντρέχει σοβαρός λόγος ή ακόμη χειρότερα αλληλομαχαιρώματα και κονταροχτυπήματα δεν συνάδουν με το ήθος της Εκκλησίας.
Ωστόσο η εκκλησιαστική μας ιστορία δυστυχώς, βρίθει τέτοιων φαινομένων.
Στον στενό ακόμη κύκλο του Χριστού μας, η φιλαρχία είχε εισχωρήσει ακόμη και ανάμεσα στους μαθητές Του οι οποίοι ζητούσαν πρωτοκαθεδρίες, κάτι που φυσικά καταδίκασε ο ίδιος ο Ιησούς λέγοντας το περίφημο “ουκ οίδατε τι αιτήσθε”.
Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά άρχισαν να βγαίνουν τα μαχαίρια για τη διαδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη και αυτό που γίνεται σχετικώς πρόωρα είναι επιεικώς απαράδεκτο, δεδομένου ότι δημιουργεί μία ατμόσφαιρα η οποία δεν συνάδει με τον θεσμό του Πατριαρχείου.
Συγκεκριμένοι κύκλοι κινούν τα νήματα και δημοσιεύουν σε φύλλα προσκείμενα σε αυτούς, διάφορα σενάρια τα οποία αποδεικνύουν δυστυχώς ότι ο δρόμος προς την διαδοχή δεν θα είναι αυτή τη φορά στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά γεμάτος με “ακάνθας και τριβόλους”!
Η μάχη των επιγόνων θα είναι σκληρή και αδυσώπητη. Θα ακούσουμε και θα ζήσουμε πολλά.Ίσως γιατί λείπει το παλαιό εκκλησιαστικό ήθος και η φιλαρχία έχει κυριεύσει ακόμη και τις τάξεις του ιερού κλήρου.
Με τον ίδιο τρόπο που εξοστρακίστηκαν οι υποψήφιοι για την Αρχιεπισκοπή Αμερικής- δημοσίευση φημών ως μεγάλων σκανδάλων που δεν αποδείχθηκαν ποτέ- με τον ίδιο τρόπο πάνε να εξοβελίσουν τώρα έναν- έναν εκ των υποψηφίων για να γίνει το παιχνίδι πιο εύκολο μέχρι να φτάσουμε στην εκλογή και στο τέλος να μείνει ένας υποψήφιος για να εξασφαλιστεί και στην πατριαρχική εκλογή αυτό το… «παμψηφεί», που μοιάζει περισσότερο με διορισμό παρά με εν Αγίω Πνεύματι εκλογή.
Ανθρώπινα πάθη, που δυστυχώς αντί να καταπολεμηθούν, κρύβονται κάτω από τα ράσα, που μερικές φορές κάποιοι τα φορούν για άλλοθι.
Είναι ολοφάνερο ότι το «μαγαζάκι» που έχει στηθεί στην Ελλάδα (λεπτομέρειες προσεχώς) και έχει επωμιστεί την ευθύνη της προβολής συγκεκριμένου υποψηφίου, κινεί τα νήματα με τον ελληνικό Τύπο και δημιουργεί ανάλογο κλίμα με στόχο την αποδόμηση των άλλων και την επικράτηση επικοινωνιακά κατ´αρχήν του ενός.
Ωστόσο, οι εκλογές Μητροπολιτών, Αρχιεπισκόπων ακόμη και Πατριαρχών δεν γίνεται με επικοινωνιακά κριτήρια αλλά με βάση την γνώμη των πλειόνων. Γι’ αυτό και ο λαός μας λέει “η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι η αυγή μητροπολίτη”. Και αυτό το λησμονούν μερικοί.
Είναι απαράδεκτο πάντως, ο Πατριάρχης να μην έχει ακόμη μιλήσει περί παραίτησης και να διακινούνται από τους επιτήδειους σενάρια διαδοχής.
Ίσως θα ήταν καλό να διαψεύσει με την πρώτη ευκαιρία οποιαδήποτε διάθεση παραίτησης, ώστε να σταματήσει όλο αυτό το ανίερο παρασκήνιο.
Αυτή τη φορά επιπλέον, δεν ξέρουμε πως θα γίνει η εκλογή. Δηλαδή δεν γνωρίζουμε αν ο επόμενος Πατριάρχης εκλεγεί από την 12 μελή μικρή Σύνοδο ή από την διευρυμένη Ιεραρχία και συγκεκριμένα από τους έχοντες τουρκική υπηκοότητα Ιεράρχες του Θρόνου.
Στην πρώτη περίπτωση η εκλογή είναι ελέγξιμη και το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο.
Στη δεύτερη περίπτωση που ο αριθμός των εκλεκτόρων θα είναι αυξημένος( περί τους εξήντα Ιεράρχες θα κληθούν να ψηφίσουν και να εκλέξουν τον επόμενο Πατριάρχη)τότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα.
Σίγουρα θα υπάρξουν εκπλήξεις που δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να προσδιορίσουμε.
Όπως όλα δείχνουν οι φερόμενοι ως υποψήφιοι αυτή τη στιγμή με βάση τα πρεσβεία Αρχιερωσύνης (διότι αυτά μετράνε στην εκλογή και όχι οι Γεροντικές Μητροπόλεις) είναι οι Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος (1990), Γέρων Χαλκηδόνος Εμμανουήλ (1996) και Αμερικής Ελπιδοφόρος (2011).
Οι τρείς αυτές υποψηφιότητες δεν αποκλείουν φυσικά τις άλλες. Το παρελθόν του Πατριαρχείου είναι γεμάτο από ανάλογες ιστορίες. Τελευταία φορά, το 1972, η ισχυρή υποψηφιότητα του Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος εξοστρακίστηκε από το πείσμα των Τούρκων να αφήσουν το τότε φαβορί της Πατριαρχικής εκλογής εκτός του νυμφώνος μαζί με τους άλλους ισχυρούς Αρχιερείς του Θρόνου, που θα μπορούσαν να εκλεγούν Πατριάρχες. Αντί όλων αυτών εξελέγη ο απλός και ταπεινός Δημήτριος ως απόλυτο outsider, ο οποίος επιστρατεύτηκε την τελευταία στιγμή από τον Μελίτωνα ως λύση ανάγκης. “Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων άλλα δε Θεός κελεύει”. Ας μην το ξεχνάμε αυτό, άγιοι και μη!
Και όμως ο Θεός επέτρεψε επι των ημερών του Δημητρίου να ζήσει το Φανάρι μεγάλες και ένδοξες στιγμές. Σήμερα η ομάδα Ιεραρχών που θεωρούνται επίγονοι του Γέροντος Μελίτωνος είναι διχασμένη και τραυματισμένη και έτσι θα πορευτεί ως την εκλογή του επόμενου Πατριάρχη.
Η αυλή είναι διχασμένη.
Από την ημέρα που ο τότε Σεβαστείας και νυν Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος παραιτήθηκε από διευθυντής του Ιδιαίτερου Πατριαρχικού Γραφείου και ο άλλοτε δεξιός βραχίων του Βαρθολομαίου,ο Σεβ.Φιλαδελφείας Μελίτων, έφυγε από την νευραλγική θέση του Αρχιγραμματέα και διατελεί σιωπών και προσευχόμενος, η Πατριαρχική αυλή διχάστηκε και άρχισαν να δημιουργούνται οι λεγόμενες ομάδες. Σήμερα υπάρχουν και λειτουργούν στο Φανάρι, έστω με επικάλυψη, τρεις ομάδες-δύο μεγαλύτερες και μία μικρότερη, η οποία στηρίζεται και στο λαϊκό στοιχείο που συνεργάζεται με το Πατριαρχείο.
Στη μία ομάδα ηγείται ο Χαλκηδόνος Εμμανουήλ και σε αυτή ανήκει όλος ο σκληρός πυρήνας περί τον Πατριάρχη.Όσο ο Εμμανουήλ έχει την εύνοια του Πατριάρχη θέλουν να τα έχουν καλά μαζί του.
Αν αυτό εκλείψει τότε και αυτοί «ως εκλείπει καπνός εκλιπέτωσαν, ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός». Το παράπονο, πάντως, όλων αυτών είναι οτι ο Εμμανουήλ δεν έχει καμία σχέση με τον εκεί τρόπο ζωής και τις παραδόσεις του Φαναρίου.Μπορεί ο Πατριάρχης να τον έχει γεμίσει με υπερεξουσίες αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τους άλλους Ιεράρχες. Αντιθέτως διεγείρει τον φθόνο και την μήνι των άλλων οι οποίοι τώρα φοβούνται να εκδηλώσουν τα αληθινά τους συναισθήματα. Θα τα εξαργυρώσουν όλα κατά την διαδικασία της εκλογής. Επίσης η άγνοια της τουρκικής γλώσσας, αποτελεί ένα ισχυρό μειονέκτημα στην άσκηση των καθηκόντων του, για κάθε αξιωματούχο στην Πατριαρχική αυλή.
Στην άλλη ομάδα θεωρητικά ηγείται ο Πριγκηποννήσων Δημήτριος και σε αυτή ανήκουν πολλοί Ιεράρχες εκ των παλαιών αλλά και εκ των νεωτέρων, που βρήκαν στον Δημήτριο την Γεροντική θαλπωρή και τον πνευματικό λόγο που αναζητούσαν.
Την ομάδα αυτή απαρτίζουν Ιεράρχες με γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα και οι πλέον παραδοσιακοί.
Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και ο πεφιλημένος ανηψιός του Πατριάρχη μας διαπρεπής επιχειρηματίας και φίλος μου Χρήστος Αναστασιάδης σε ανύποπτο χρόνο μου είχε πει κάποτε: «αν θέλεις να μιλήσεις με κάποιο εκ των Ιεραρχών του Θρόνου πνευματικά-εκτός από τους σοφούς Γέροντες όπως τον Άγιο Πέργης( ζούσε τότε),τον Τρανουπόλεως Γερμανό και τον Θεοδωρουπόλεως Γερμανό( ζούσε τότε)- μόνο με τον Σεβαστείας( ήταν ακόμη Σεβαστείας όταν μου το είπε αυτό) Δημήτριο μπορείς να το κάνεις αυτό».
Της τρίτης και μικρότερης ομάδας ηγείται ο Αμερικής Ελπιδοφόρος και έχει στις τάξεις της, όσους θεωρούν ότι με τον Ελπιδοφόρο Πατριάρχη, έχουν να περιμένουν καλύτερες μέρες! “Τα καλά και συμφέροντα” δηλαδή…
Ιδιαίτερη εντύπωση δημιούργησε δημοσίευμα της εφημερίδας «δημοκρατία»,λίγες ημέρες μετά τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου και το οποίο αναφέρεται στα ρεπορτάζ αυτά (του τουρκικού Τύπου), σχετικά με την δραστηριότητα που αναπτύσσουν οι δύο εκ των φερομένων υποψηφίων.
Μάλιστα το ενυπόγραφο αυτό δημοσίευμα της «δημοκρατίας» αποδίδει τα ρεπορτάζ του τουρκικού Τύπου και την κινητικότητα που παρατηρείται σε υποβολιμαίο χέρι το οποίο ακουμπά τον έτερο εκ των υποψηφίων, τον γηγενή Πολίτη,τον οποίο φωτογραφίζει μεν αλλά δεν τον κατονομάζει. Ενώ και οι πέτρες γνωρίζουν «ποιος» διακινεί τα δημοσιεύματα τον τελευταίο καιρό και «ποιος» μπορεί να κρύβεται πίσω από την περισπούδαστη ανάλυση της «δημοκρατίας» η οποία προσπαθεί να αποδώσει σε τρίτο πρόσωπο τα όσα γράφει ο τουρκικός Τύπος .
Όλοι γνωρίζουν τον λόγο που ασχολήθηκε ο τουρκικός Τύπος με τα σενάρια διαδοχής και στοχοποίησε τους δύο εκ των φερομένων υποψηφίων για να μπορούν μετά να ρίξουν την ευθύνη της στοχοποίησης στον τρίτο υποψήφιο, όπερ και εγένετο.
Δεν είναι τυχαίο το σχόλιο που είδε το φως της δημοσιότητας σε εκκλησιαστική ιστοσελίδα, το οποίο αναρτήθηκε σήμερα 29/7/2021. Το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο:
« Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η “στενή” σχέση δελφίνου του Οικουμενικού Θρόνου με παπαγαλάκια και fake δημοσιογράφους, που η μοναδική τους τέχνη είναι αυτή της λάσπης στον ανεμιστήρα. Τα δημοσιεύματα βγαίνουν το ένα μετά το άλλο με σκοπό να πλήξουν άλλους υποτιθέμενους υποψηφίους του Θρόνου. Ενώ σαν να μην έφτανε αυτό, ακολουθούν και επιπλέον δημοσιεύματα που “ακουμπούν” ελάχιστα και τον ίδιο, έτσι μωρέ για να θολώσουμε λίγο τα νερά. Έχετε ακούσει ποτέ για τα λεγόμενα αράπικα κόλπα; Ε, κάτι τέτοιο γίνεται… Εγώ πάντως θα σας πω κάτι και ψεύτης να βγω: για πρώτη φορά μετά από έναν αιώνα οι εκλέκτορες την επόμενη ημέρα για Οικουμενικό Πατριάρχη θα είναι κοντά στους 50, και όχι μια παρεούλα Φαναριωτών που εύκολα τους κατευθύνεις! Μέχρι τότε πολλά τσουχτερά τιμολόγια θα κοπούν….»
Όσοι γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα ερμηνεύουμε με τον ίδιο τρόπο αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Ως εκ τούτου είναι επιεικώς απαράδεκτο να λένε χωρίς να ντρέπονται ότι τα νήματα της δημοσιότητας και της σεναριολογίας τα κινεί ένας Ιεράρχης που διακρίνεται για την σοβαρότητα του, το ήθος του και τους χαμηλούς τόνους που ακολουθεί σε αντίθεση με τους άλλους δύο που σε κάθε τους κίνηση θέλουν να προκαλούν και να ξεχωρίζουν.
Εξάλλου έχει γίνει γνωστό ποιος έχει δημιουργήσει στην Αθήνα ειδικό τμήμα για να του αναπτύσσει lobbying με δημοσιογράφους και πολιτικούς.
Ασφαλώς και είναι ελεύθερος ο καθένας να κάνει ο,τι θέλει. Ζούμε σε μια εποχή που όλα κινούνται σε ταχύτατους ρυθμούς. Όμως είναι όχι μόνο απαράδεκτο αλλά και ύποπτο να κατηγορούν τον μόνο ακέραιο και τίμιο εκ των φερομένων ως υποψηφίων, τον αγαπώντα υπέρ παν άλλο την Μητέρα Εκκλησία και το γένος μας, των οποίων τα συμφέροντα θυσιαστικώς διακονεί, για να προβάλλουν άλλους οι οποίοι το μόνο που κάνουν τόσα χρόνια είναι να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους.
Και κάτι ακόμη προς ενημέρωση όλων: τα περί «βαθέως κράτους» που γράφτηκαν στο ρεπορτάζ της «δημοκρατίας», τα διακινεί από του έτους 2008 ο Αμερικής Ελπιδοφόρος. Μήπως θέλει να του θυμίσουμε συγκεκριμένα γεγονότα με ημερομηνίες; Ευχαρίστως θα το πράξουμε και ας κινδυνεύουμε να γίνουμε και πάλι δυσάρεστοι.
Ευχή δική μας είναι το αείφωτο Φανάρι να αυξάνει και να μεγαλουργεί για το καλό της καθόλου Ορθοδοξίας και του Γένους των Ρωμιών. Πιστεύουμε πως ο οξύνους και οξυδερκής Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα παραδώσει την σκυτάλη που από αιώνων βαστά η Μεγάλη Εκκλησία στον επόμενο Ηγούμενό της, την κατάλληλη στιγμή. Γιατί αυτή η σκυτάλη βαστάχθηκε με αίμα και θυσίες και διατηρήθηκε άσβεστη διακονώντας αδιάλειπτα στο μυστήριο της Πεντηκοστής και δεν θα αφήσει τα συμφέροντα και τις υστεροβουλίες να εισχωρήσουν στον ιερότερο θεσμό της Εκκλησίας μας που εδρεύει στο μαρτυρικό Φανάρι.
