Είναι πολλοί εκείνοι οι άνθρωποι στο πέλαγος της ανθρώπινης ιστορίας, που υπηρέτησαν με πίστη, αφοσίωση και άλλοτε με φανατισμό αρχές, ιδανικά, αξίες και θεσμούς, συνδέοντας έτσι και ταυτίζοντας το όνομά τους με αυτά. Ένας τέτοιος άνθρωπος υπήρξε στην εκκλησιαστική του διακονία και ο πατήρ Ανδρέας Σωτηρόπουλος, ο ιερέας της Γαστούνης, όπως επικράτησε στη μνήμη και στη συνείδηση όλων όσων τον γνώρισαν. Η διαπίστωσή μου αυτή δεν επιδιώκει να αγγίξει την υπερβολή, για να προσδώσει στόμφο στο παρόν προλόγισμα, αλλά αποτελεί ειλικρινή κατάθεση εμπειρίας και γνώσης με αυστηρή δόση ρεαλισμού.
Ο π. Ανδρέας έχει χαραχτεί στην παιδική και εφηβική μου μνήμη ανεξίτηλα, ως ο ιερέας υπόδειγμα και πρότυπο, λόγω και της ιερατικής μου κλίσης παιδιόθεν. Από παιδί ακόμη τον παρατηρούσα και ξεσήκωνα τρόπον τινά στοιχεία της λειτουργικής του παρουσίας και εν γένει συμπεριφοράς. Ιερεύς χαρισματικός, ιεροπρεπέστατος, ευγενής και προσηνής, πάντοτε μειλίχιος και καλοπροαίρετος. Υποδειγματικός λειτουργός του Υψίστου, χωρίς κορώνες και φανφάρες και το κυριότερο γλυκύς στην όψη και στην παρουσία. Μεγάλο δώρο του Θεού η δεινότητά του στην ψαλτική τέχνη, που τον κατέστησε κατανυκτικό λειτουργό και αποτέλεσε ευεργεσία για τον εκκλησιαζόμενο λαό της Γαστούνης. Αφιέρωσε τη ζωή του στη διακονία και στην κατήχηση του λαού του Θεού, στη νεότητα της Γαστούνης και στο φιλανθρωπικό έργο, με αποτέλεσμα να χαίρει του σεβασμού όλων των κατοίκων της. Στήριξε αναξιοπαθούντες ιεροκρυφίως, ανέδειξε νέους κληρικούς, που σήμερα διακονούν στον αμπελώνα του Κυρίου και οργάνωσε με τις ικανότητές του ένα αξιόλογο ενοριακό έργο.
Εκείνο όμως που συνετέλεσε τα μέγιστα να ταυτιστεί το όνομα του πατρός Ανδρέα με την πόλη της Γαστούνης, είναι η ανέγερση του περικαλλεστάτου καθεδρικού ναού του Αγίου Νικολάου, του και πολιούχου της, αλλά και η ανέγερση εκ θεμελίων επίσης του παρεκκλησίου του Αγίου Προφήτου Ηλιού και του εξωκκλησίου της Αγίας Παρασκευής. Η συμβολή του στην ανέγερση της Εκκλησιαστικής Πνευματικής Εστίας στον Πλάτανο συνέβαλε στην πνευματική τοπική δημιουργία και του Γηροκομείου “Παναγία η Καθολική” στο να βρίσκουν ένα ήσυχο λιμάνι οι απόμαχοι της ζωής. Της αγάπης του για την εκκλησία και την ευταξία και τον καλλωπισμό μέσα σε αυτή δεν στερήθηκε και το Παρεκκλήσιο της Παναγίας της επονομαζομένης Μεσοσπορίτισσας, το οποίο έδωσε χαρά στους πιστούς μετά τον εξωραισμό και την ανακαίνισή του.
Αυτά και άλλα πολλά μπορεί κανείς να διαπιστώσει αν ανατρέξει τη μνήμη του στα χρόνια της παρουσίας του πατρός Ανδρέα στη Γαστούνη. Πραγματικά αγάπησε τη Γαστούνη και τους ανθρώπους της, αν και δεν είναι γέννημα θρέμμα της και αφιέρωσε τον εαυτό του στη διακονία του λαού της. Θεωρώντας σήμερα οπισθοβατικώς τις ημέρες του στη Γαστούνη, οφείλουμε να καταθέτουμε την ευγνωμοσύνη μας παντοιοτρόπως σε έναν καταξιωμένο λειτουργό σαν τον πατέρα Ανδρέα, ο οποίος ενσαρκώνει τον θυσιαστικό ποιμένα ως δώρο του Θεού στους πιστούς Του.
Κατακλείοντας την ειλικρινή μου προλογική κατάθεση εμπειριών για το αφιερωματικό αυτό πόνημα του πρώην Δημάρχου Γαστούνης και λίαν αγαπητού μου φίλου κ. Κων/νου Λούρμπα για τον πατέρα Ανδρέα Σωτηρόπουλο, τον πολιό ιερέα μας, θα ήθελα να τον συγχαρώ για την προσπάθειά του αυτή και τον κόπο του να τιμήσει έναν συνεργάτη του στο στίβο της προσφοράς στον άνθρωπο, αν και από διαφορετικό μετερίζι ο καθένας. Είναι αξιέπαινο να τιμά τοιουτοτρόπως ο πρώην Δήμαρχος της πόλης τον πρώην εφημέριό της. Αποτελεί παράδειγμα πολιτισμού και συναλληλίας των θεσμών για όλους τους νεότερους. Υπήρξαν δύο άνθρωποι, ας μου επιτραπεί αστεροειδείς, των οποίων η συνεργασία ωφέλησε οφθαλμοφανώς την αγαπημένη μας Γαστούνη και μόνο ένας κακοπροαίρετος θα αρνούνταν να το αναγνωρίσει. Αισθάνθηκα πολλές φορές υπερήφανος, όταν ως διάκονος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και στη συνοδεία του, βρεθήκαμε σε πόλεις ανά την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό και ερωτήθηκα τον τόπο καταγωγής μου, έλαβα την επιπλέον ερώτηση “έχετε εκεί στη Γαστούνη έναν καλό και εξαίρετο παπά, τον παπα-Ανδρέα, τι κάνει;”
Για όλα τα παραπάνω και για πολλά άλλα που δεν εξετέθησαν εδώ λόγω χώρου και διάκρισης, ο πατήρ Ανδρέας συνέδεσε και ταύτισε το όνομά του με την εκκλησιαστική ζωή της Γαστούνης και της ευρύτερης περιοχής.
Με αγάπη και σεβασμό Αρχιμανδρίτης
Βενέδικτος Παπαδόπουλος