You are currently viewing Πώς ένας Ινδιάνος έγινε Ορθόδοξος επίσκοπος

Πώς ένας Ινδιάνος έγινε Ορθόδοξος επίσκοπος

  • Reading time:1 mins read

🔺Συνάντηση της «ΜτΚ» με τον επίσκοπο Άσσου (Κολομβίας-Βενεζουέλας) κ. Τιμόθεο

Του Νίκου Ασλανίδη

Μιλάει άπταιστα ελληνικά και διηγείται ιστορίες με τον Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα, την φτώχεια και τους εμφύλιους πολέμους στην Κολομβία και την Βενεζουέλα. Ο κατά κόσμον Λουίς Αντόνιο Τόρες Εσκβίρελ, έχει ινδιάνικη καταγωγή. Γεννήθηκε στα τροπικά δάση της Κολομβίας και τα παιδικά του χρόνια ήταν πολύ φτωχικά. Ένα τυχαίο γεγονός άλλαξε τη ζωή του.

Κάποια στιγμή είδε στην τηλεόραση τον αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Μακάριο και τότε έμαθε ότι η Ορθοδοξία είναι η «μητέρα όλων των Εκκλησιών». Λίγο αργότερα αποφάσισε να γίνει ιερέας και σπούδασε στη Θεολογική σχολή του ΑΠΘ. Πριν από δύο χρόνια χειροτονήθηκε επίσκοπος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μπογκοτά.

Πρόσφατα επισκέφθηκε την Ελλάδα και συναντηθήκαμε στα γραφεία της Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής, στη Θεσσαλονίκη.

Πώς ανακαλύψατε την Ορθοδοξία;

Κατάγομαι από μία Ινδιάνικη φυλή που λέγεται Τσιρακόκο. Γεννήθηκα μέσα στα τροπικά δάση, τρεις ώρες μακριά από τα χωριά και τις πόλεις. Ήταν πολύ δύσκολες συνθήκες και σε ηλικία 11 ετών είδα για πρώτη φορά τηλεόραση. Τότε έτυχε να δω τον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου Μακάριο και έμαθα για την Ορθόδοξη εκκλησία. Μέχρι τότε ήξερα ότι υπήρχαν χριστιανοί μόνο ρωμαιοκαθολικοί και όταν ρώτησα κάποιον μου είπε ότι η «μάνα εκκλησία» είναι η Ορθόδοξη. Έτσι άρχισα να ψάχνω και τελικά αποφάσισα να γίνω Ορθόδοξος.

Υπήρχαν τότε άλλοι Ορθόδοξοι χριστιανοί στην Κολομβία;

Όχι, δεν υπήρχαν. Ήταν ορισμένοι Έλληνες αλλά δεν είχαμε σχέσεις μεταξύ μας και δεν ήξερα πως να γίνω Ορθόδοξος. Δεν σταμάτησα να ψάχνω και σε ηλικία 20 ετών έστειλα επιστολή στη μητρόπολη Κεντρικής Αμερικής και τους ζήτησα να με βαφτίσουν. Τότε με ενημέρωσαν ότι είχανε δημιουργήσει μία καινούρια μητρόπολη στον Παναμά και έστειλα επιστολή εκεί. Πήρα απάντηση ότι θα έρθει στην Κολομβία ο μητροπολίτης και θα μπορούσα να τον γνωρίσω. Πράγματι τον Αύγουστο του 1997 ήρθε ο σεβασμιώτατος Αθηναγόρας και γνωριστήκαμε. Τότε έμαθα ότι στην Κολομβία υπήρχε και ορθόδοξος ναός αλλά μόνο για τους Έλληνες και ήταν κλειστός. Ένας παπάς ερχόταν μία φορά κάθε χρόνο και λειτουργούσε. Στη συνάντηση με τον μητροπολίτη του είπα ότι θέλω να γίνω Ορθόδοξος και αυτός μου πρότεινε να έρθω στην Ελλάδα για να σπουδάσω Θεολογία.

Πότε ήρθατε στην Ελλάδα;

Την ίδια χρονιά ήρθα στην Ελλάδα και άρχισα να μαθαίνω ελληνικά. Πήγα στο εκκλησιαστικό λύκειο του Κιλκίς και μετά στη Θεολογική σχολή του ΑΠΘ. Στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης γνώρισα εξαιρετικούς καθηγητές αλλά για τη Θεολογία και την Ορθοδοξία δεν την έμαθα μόνο από αυτούς. Την έμαθα και από τους παππούδες και τις γιαγιάδες που γνώρισα εδώ στην Ελλάδα. Αυτοί οι άνθρωποι στάθηκαν δίπλα μου και μου έδωσαν τη ζεστασιά της ελληνικής οικογένειας. Με έκαναν να νιώσω τι είναι η Ελλάδα και η ελληνική φιλοξενία.

Στην Κούβα πότε πήγατε;

Το 2003 πήγα στην Κούβα και στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα γιατί δεν μας ήξεραν. Για να καταλάβετε τους πρώτους μήνες κοιμόμουν στο πάτωμα αλλά μετά από πολλές προσπάθειες, όταν άκουσαν οι Κουβανοί τη φωνή της Ορθοδοξίας τα πράγματα άλλαξαν. Ο ίδιος ο Φίντελ Κάστρο αποφάσισε να μας δωρίσει ένα ναό, τον ναό του Αγίου Νικολάου, για να τιμήσει τους Έλληνες και τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Τι γνώμη σχηματίσατε για τον Φιντέλ Κάστρο;

Ο Φιντέλ Κάστρο συμφωνούσε με αυτό που λέει η Ορθοδοξία, ότι δηλαδή ο μεγαλύτερος πόλεμος του ανθρώπου είναι με τον εαυτό του. Αυτό λένε και οι πατέρες μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουνε μία καλύτερη ζωή και προσπαθούν να αλλάξουν όλους τους άλλους αλλά όχι τον εαυτό τους.

Για να αλλάξεις πρέπει να κάνεις μετάνοια, να γνωρίσεις την αδυναμία σου και να βγάλεις από μέσα σου ό,τι πληγώνει τον αδερφό σου.

Δυστυχώς ο άνθρωπος κυριαρχείται από πάθη και η μεγαλύτερη επανάσταση είναι όταν καταφέρεις να ελευθερωθείς από τα πάθη σου. Όταν καταφέρεις να ελευθερωθείς από τη ζήλεια, τον εγωισμό, την φιλαργυρία. Γι’ αυτό λέμε ότι χρειάζεται μία πνευματική επανάσταση. Θυμάμαι πόσο χάρηκε ο Φίντελ Κάστρο όταν του έκανα δώρο ένα βιβλίο του Μεγάλου Βασιλείου. Το διάβασε και μάλιστα είπε ότι ήθελε να επισκεφθεί το Άγιο Όρος.

Σήμερα πόσοι Ορθόδοξοι χριστιανοί είναι στην Κεντρική Αμερική;

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 1.500.000 Ορθόδοξοι χριστιανοί στην κεντρική Αμερική. Μόνο στην Κολομβία έχουμε 250.000 το λιγότερο. Στην Κούβα έχουμε τέσσερις ενορίες. Οι αριθμοί αλλάζουν γιατί κάθε μέρα περίπου 15.000 άνθρωποι φεύγουν από την Καθολική Εκκλησία και ακολουθούν άλλες θρησκείες. Γι’ αυτό η παρουσία της Ορθόδοξης εκκλησίας πρέπει να είναι σε όλες αυτές τις χώρες.

Πόσοι Έλληνες ζουν σήμερα στην Κολομβία και τη Βενεζουέλα;

Στην Κολομβία έχουμε πολλούς λίγους Έλληνες. Είναι περίπου 15 οικογένειες ενώ στη Βενεζουέλα είναι 250 το πολύ 300 οικογένειες. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι έφυγαν και επέστρεψαν στην Ελλάδα.

Πώς είναι τώρα η κατάσταση στην Κολομβία και την Βενεζουέλα;

Σε αυτές τις δύο χώρες κατοικούν περίπου 100.000.000 άνθρωποι. Περίπου 65.000.000 στην Κολομβία και 35.000.000 στην Βενεζουέλα. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι φτωχοί άνθρωποι. Υπάρχει εμφύλιος πόλεμος και έχουμε καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες που φεύγουν από Βενεζουέλα και έρχονται στην Κολομβία. Περίπου 2.000-3.000 πρόσφυγες περνούν κάθε μέρα τα σύνορα χωρίς φαγητό και κατάλληλα ρούχα και πολλοί πεθαίνουν στο δρόμο. Εμείς προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε τρόφιμα, ρούχα και κουβέρτες και να τους βοηθήσουμε. Αυτό που κάνουμε το εκτίμησε ο κόσμος και ακούσαμε πολλά μπράβο. Μάλιστα μία οργάνωση μας έδωσε μία έκταση 100 στρεμμάτων στα σύνορα Κολομβίας-Βενεζουέλας, με κτίρια για να τα διαχειριστούμε εμείς. Εκεί θέλουμε να κάνουμε μία φάρμα με αγροτική σχολή και ένα μοναστήρι για να βοηθήσουμε τον κόσμο γιατί υπάρχει πολύ φτώχεια και δυστυχία.

Δηλαδή πώς ζουν οι κάτοικοι;

Η φτώχεια στην Κολομβία δεν έχει καμία σχέση με τη φτώχεια που γνωρίζετε εδώ στην Ελλάδα. Τα περισσότερα σπίτια που υπάρχουν είναι όλο κι όλο τέσσερα ξύλα και από πάνω έχουν μία λαμαρίνα τίποτα άλλο. Κοιμούνται τα παιδιά κάτω στο χώμα Το πολύ – πολύ να υπάρχει ένα στρώμα. Το καθημερινό τους φαγητό συνήθως είναι ένα πιάτο ρύζι μία φορά την ημέρα. Μερικές φορές μπορούν να βρούνε και κανένα αυγό ή λίγα φασόλια για να φάνε. Αυτή είναι συνήθως η διατροφή τους για το 60%-70% του πληθυσμού. Υπάρχει ανεργία και όσοι δουλεύουν οι αποδοχές τους είναι περίπου 180 ευρώ το μήνα. Δύσκολη κατάσταση. Βέβαια υπάρχουν και ορισμένες οικογένειες που κρατάνε τον πλούτο στα χέρια τους. Υπάρχει και ο εμφύλιος πόλεμος που κάνει την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη.

Εσείς κυκλοφορείτε ελεύθερα σε όλες τις περιοχές ή υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή σας;

Τι να πάρουν από εμένα; Εγώ όπως βλέπετε κυκλοφορώ με έναν σταυρό και ένα απλό ράσο. Νομίζω ότι μας σέβονται γιατί μιλάμε στην τηλεόραση και τους εξηγούμε ότι οι προσευχές μας είναι να επικρατήσει ειρήνη. Μέχρι τώρα δεν έχω πρόβλημα γιατί τους λέω: τι θα πάρετε από μένα; Το μόνο που έχω είναι να σας δώσω μία ευλογία…

Οι Έλληνες σας βοηθούν στο έργο σας;

Φυσικά μας βοηθούν. Και οι Έλληνες που βρίσκονται εκεί και από εδώ. Τους ευχαριστούμε πολύ γιατί χωρίς τη βοήθεια τους δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Τώρα τα Χριστούγεννα βοηθήσαμε 7.000 φτωχές οικογένειες. Τους δώσαμε τρόφιμα, φάρμακα και ρούχα. Όπως σας είπα βοηθάμε και πολλούς πρόσφυγες γιατί περνάνε χωρίς τρόφιμα από μέρη που είναι πολύ ψηλά και έχει πολύ κρύο. Πηγαίνουμε εκεί να μοιράσουμε φαγητά και να τους δώσουμε κουβέρτες για να μπορέσουν να συνεχίσουν το δρόμο τους.

Την περίοδο του κορονοϊού, βγήκαμε και πάλι στους δρόμους για να βοηθήσουμε τον κόσμο και μοιράσαμε τρόφιμα και φάρμακα. Τώρα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα ελληνικό κέντρο πολιτισμού και ξένων γλωσσών για να μαθαίνουν τα φτωχά παιδιά την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό αλλά και άλλες ξένες γλώσσες. Ελπίζουμε ότι η Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή που έχει έδρα εδώ στη Θεσσαλονίκη θα μας βοηθήσει για να κάνουμε το όνειρο μας πραγματικότητα.

Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους Έλληνες;

Θυμάμαι μία φορά εδώ στην Ελλάδα μία ηλικιωμένη μου είπε ότι εγώ είμαι πολύ φτωχή, δεν μπορώ να βοηθήσω. Έχω μόνο ένα σπιτάκι, ένα χωράφι και ένα σπιτάκι κοντά στη θάλασσα.. Της είπα ότι αν αυτά τα είχε κάποιος στην Κολομβία θεωρείται πολύ πλούσιος.

Εμείς στην Κολομβία μαθαίνουμε την ελληνική ιστορία από το δημοτικό σχολείο και σας θαυμάζουμε.

Καταλαβαίνω ότι σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν δύσκολες συνθήκες αλλά για να καταλάβετε πως ζούμε εμείς πρέπει να συγκρίνετε πως ήταν η Ελλάδα πριν από τον πόλεμο του ’40, ίσως και πιο πριν. Η Ελλάδα για μας είναι ένας παράδεισος. Θέλω να πω στους Έλληνες ότι είστε το παράδειγμά μας. Προσέξτε όμως τι παράδειγμα παραδίδεται εσείς στα παιδιά σας. Φροντίστε να κληρονομήσετε στα παιδιά σας όχι μόνο ένα σπίτι αλλά και μια ορθόδοξη οικογένεια. Να κληρονομήσετε τη σοφία των προγόνων σας και τη φιλοτιμία που σας διακρίνει από όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου. Και να θυμάστε ότι εμείς στηριζόμαστε στα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά.

*Δημοσιεύθηκε στη “ΜτΚ” στις 22.01.2023

ΠΗΓΗ: makthes.gr