Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του Ιαματικού, κατά την οποία άγει τα ονομαστήρια του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, το πρωί της Δευτέρας 27 Ιουλίου 2020, στον Παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας τελέστηκε λαμπρό Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του εορτάζοντος Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος.
Στον όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, ενώ στο αρχιερατικό συλλείτουργο έλαβαν ακόμη μέρος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, Άρτης κ. Καλλίνικος, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος και Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος.
Να σημειωθεί ότι ο Σεβασμιώτατος δεν θα δεχθεί ευχές σήμερα το απόγευμα στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά όπως είθισται.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγώ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ».Ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος σήμερα καί ἡ Ἐκκλησία μας, τιμώντας τήν ἱερά καί παμφαῆ μνήμη του, τόν προβάλλει ὡς πρότυπο πιστοῦ μαθητοῦ τοῦ Κυρίου μας, ὡς πρότυπο δηλαδή γιά κάθε χριστιανό, ὁ ὁποῖος δέν θέλει νά φέρει μόνο τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, δέν θέλει νά εἶναι χριστιανός στή θεωρία ἀλλά καί στήν πράξη, θέλει καί νά ζεῖ ὄντως κατά Χριστόν.
Καί πῶς τό ἐπέτυχε αὐτό ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Παντελεήμων, ὥστε νά προβάλλεται ὡς πρότυπο καί γιά τή δική μας ζωή;
Τό ἐπέτυχε, γιατί εἶχε πάντοτε κατά νοῦν τόν λόγο τοῦ Κυρίου, τόν ὁποῖο ὑπενθύμισε καί σέ μᾶς σήμερα ὁ Χριστός διά τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος: «Μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγώ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ». «Νά ἔχετε ζωντανή τήν ἀνάμνηση τοῦ λόγου τόν ὁποῖο σᾶς εἶπα», λέγει ὁ Χριστός στούς μαθητές του, λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του. «Δέν ὑπάρχει δοῦλος ὁ ὁποῖος νά εἶναι ἀνώτερος ἀπό τόν κύριό του».
Δοῦλος Χριστοῦ εἶναι κάθε πιστός, ὄχι βεβαίως μέ τήν κοσμική ἔννοια τοῦ δούλου, καθώς εἶναι συγχρόνως καί ἀπελεύθερος Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος τόν ἐλευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά μέ τήν ἔννοια ὅτι πιστεύει στόν Χριστό ὡς Κύριο καί Θεό του καί ἐπιθυμεῖ νά εὑρίσκεται πάντοτε μαζί του καί νά ἐφαρμόζει τίς ἐντολές καί τό θέλημά του ὄχι ἀπό φόβο ἀλλά ἀπό ἀγάπη.
Μέ αὐτή τή συναίσθηση ἔζησε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Παντελεήμων τή σύντομη ἐπίγειο ζωή του. Ἡ μόρφωσή του, ὁ πατρικός του πλοῦτος, ἡ κοινωνική θέση καί ἡ τιμητική γιά τά ἀνθρώπινα μέτρα ἰδιότητα τοῦ ἰατροῦ τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ δέν τόν ἐμπόδισαν νά αἰσθάνεται δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὔτε τόν ἔκαναν νά αἰσθάνεται ἐγωιστικά αὐτάρκης καί νά ἀποδίδει τίς ἰάσεις πού ἐπιτελοῦσε στίς δικές του ἐπιστημονικές γνώσεις καί θεραπευτικές ἱκανότητες καί ὄχι στή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἐπεδίωκε καί προσπαθοῦσε καί ἀγωνιζόταν ὁ νεαρός Παντολέων νά ζεῖ κατά Χριστόν, ἔστω καί ἄν γνώριζε πολύ καλά ὅτι τό τίμημα τῆς πίστεώς του θά ἦταν τά βασανιστήρια καί τό μαρτύριο. Μνημόνευε καί αὐτός καθημερινά τόν λόγο τοῦ Κυρίου «οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ· εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσιν», καί ποθοῦσε νά ἀποδείξει τήν πιστότητά του στόν Χριστό ὄχι μόνο μέ τή ζωή ἀλλά καί μέ τόν θάνατο γιά τήν ἀγάπη του.
Ἔτσι τό τίμημα τοῦ μαρτυρίου, τό ὁποῖο ὑπέστη ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος, μετεβλήθη εἰς οὐράνια τιμή καί ἔπαινο καί ὁμολογία τοῦ Θεοῦ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, καθώς λίγο πρίν ἀπό τό μαρτύριο καί ἀφοῦ εἶχε ὑπομείνει πολλά καί πολυώδυνα βασανιστήρια, ἀκούσθηκε φωνή ἀπό τόν οὐρανό, ἡ ὁποία ἔλεγε: «Εἰσηκούσθη ἡ προσευχή σου καί ὅλα ὅσα ἐζήτησες θά γίνουν. Ἀπό τώρα δέν θά ὀνομάζεσαι Παντολέων ἀλλά Παντελεήμων, διότι ὅσοι θά ἐπικαλοῦνται τό ὄνομά σου θά εὑρίσκουν διά τῶν πρεσβειῶν σου εὐσπλαγχνία καί ἔλεος».
Αὐτή ἡ φωνή θά ἀκουσθεῖ σέ λίγο καί γιά σένα, ὄχι γιά νά σέ μετονομάσει οὔτε γιά νά σοῦ παράσχει τήν χάρη τῶν ἰάσεων, ἀλλά γιά νά σοῦ δώσει μία ἄλλη χάρη, ἐξίσου ὑψηλή καί μεγάλη, γιά νά σέ διαβεβαιώσει ὅτι εἰσηκούσθη ἡ προσευχή σου, γιά νά σοῦ δώσει διά τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπισκόπου σου τή χάρη τοῦ πρώτου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης καί νά σέ καταστήσει διάκονο τοῦ Ὑψίστου.
Σέ γνωρίζω ἀπό πολλῶν ἐτῶν, ἀπό τά μαθητικά σου χρόνια, καί παρακολούθησα τήν ἐξέλιξη καί τήν πρόοδό σου ὄχι μόνο στίς σπουδές σου ἀλλά καί στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Εἶδα τήν ἀγάπη σου γιά τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία, τή σταθερότητά σου, τήν προσεκτική ζωή σου, τόν πόθο σου γιά τήν ἀφιέρωση στόν Θεό καί τή διακονία του.
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἔκανες τό πρῶτο βῆμα πρός τήν ἀφιέρωση στόν Θεό, ἀνταποκρινόμενος στήν κλήση πού ἀπό ἐτῶν αἰσθανόσουν στήν ψυχή σου καί ἐνδυόμενος τό μοναχικό ἔνδυμα στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ. Καί σήμερα ὁ Θεός σέ ἀξιώνει νά λάβεις κατά τή μεγάλη αὐτή ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας μας, κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, πρός τόν ὁποῖο ἀπέβλεπες, τόν ὁποῖο ποθοῦσες καί γιά τόν ὁποῖο προετοίμαζες μέ συνέπεια καί ζῆλο τόν ἑαυτό σου τά τελευταῖα χρόνια, τόσο μέ τίς προπτυχιακές καί μεταπτυχιακές σου σπουδές στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ὅσο καί μέ τόν προσωπικό σου ἀγώνα γιά τήν κατά Θεόν ζωή.
Μήν παύσεις ποτέ στή ζωή σου νά εὐγνωμονεῖς τόν Θεό πού σέ ἀξιώνει σήμερα αὐτῆς τῆς μεγάλης τιμῆς. Ἀγωνίζου διαρκῶς γιά νά τόν εὐχαριστεῖς καί νά τόν δοξάζεις μέ τή ζωή σου, μέ τήν ἀναστροφή σου, μέ τόν ζῆλο σου, μέ τήν προσπάθειά σου νά διατηρεῖς τόν ἑαυτό σου καθαρό ἀπό τά τοῦ κόσμου καί τῶν ἐπιθυμιῶν του, μέ τήν ὑπακοή καί τήν ταπείνωσή σου στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπό σου. Ἀγωνίζου νά αὐξάνεις καθημερινά τήν ἀγάπη σου γιά τόν Θεό καί τήν διακονία του, νά καλλιεργεῖς τόν πόθο σου γιά τή λατρεία τοῦ Θεοῦ καί νά προσπαθεῖς μέ κάθε τρόπο νά εὐαρεστεῖς τόν Θεό, ὥστε καί νά διατηρήσεις καί νά αὐξήσεις τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού λαμβάνεις σήμερα, καί νά ἀποδειχθεῖς ἀντάξιος τῆς τιμῆς πού σοῦ κάνει ὁ Θεός, χαροποιώντας καί ὅλους ἐμᾶς πού σέ γνωρίζουμε ἀπό πολλῶν ἐτῶν, πού σέ ἀγαποῦμε καί παρακολουθήσαμε μέ στοργή τήν πορεία σου μέχρι σήμερα.
Στή νέα σου ζωή ὡς διάκονος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, θά σέ ἐνισχύουν οἱ πρεσβεῖες τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί τοῦ προστάτου σου ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Θά σέ συνοδεύουν καί θά στηρίζουν οἱ εὐχές τῶν συλλειτουργούντων καί συμπροσευχομένων Σεβασμιωτάτων ἁγίων Ἀρχιερέων, μαζί μέ τίς δικές μου πατρικές εὐχές καί προσευχές, τίς εὐχές τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί πνευματικοῦ σου πατρός, Ἀρχιμανδρίτου π. Παντελεήμονος Κορφιωτάκη, ὁ ὁποῖος ἀπό παιδί σέ στήριξε μέ πολλή ἀγάπη καί σέ καθοδήγησε μέ σύνεση στήν πνευματική σου πορεία, ἀλλά ὅλων τῶν συμπροσευχομένων πατέρων, τῶν εὐλαβῶν γονέων σου καί παπούδων, τῶν οἰκείων καί τῶν φίλων σου καί ὅλων ὅσων προσῆλθαν σήμερα γιά νά συμπροσευχηθοῦν κατά τή μεγάλη αὐτή ἡμέρα τῆς ζωῆς σου.
Καί εὔχομαι πατρικά καί ἀπό καρδίας νά ἀξιωθεῖς νά ἀναδειχθεῖς ἄξιος τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ καί νά εὐαρεστεῖς ἐνώπιόν του μέ τή διακονία σου καί τή ζωή σου.