🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους ιδρύθηκαν διάφοροι τύποι σχολείων που παρείχαν Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και προετοίμαζαν τους μελλοντικούς κληρικούς.
Η Πολιτεία σε συνεργασία με την Εκκλησία ίδρυσε και συν τω χρόνω οργάνωσε καλύτερα τις Ιερατικές Σχολές, ιδία δαπάνη, καθώς αναγνώρισε την προσφορά και την θυσία του κλήρου τόσο κατά τους χρόνους της δουλείας, όσο και κατά τον αγώνα για την απελευθέρωση.
Τότε οι πολιτικοί μας είχαν Θεό μέσα τους και πίστευαν! Ήταν βαθιά θρησκευόμενοι και σέβονταν τα ήθη του Γένους μας. Δεν ήταν όργανα των ισχυρών ούτε της νέας τάξης πραγμάτων που θέλει σήμερα να
Καταργήσει τα πάντα.
Διαβάστε ένα απόσπασμα από σχετικό ΦΕΚ του 1856: «Δεν αγνοείτε, κύριοι ότι ο Ιερός ημών Κλήρος εν ημέραις δοκιμασιών ου μόνον παρήγορος εγένετο εις τους πατέρας ημών και θάρσος ενέπνευσεν εις αυτούς δια της εις τον Θεόν ελπίδος, αλλά και εν τω καιρώ του υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνος συνεκινδύνευσεν και συμετέσχεν όλων των εκ του πολέμου συμφορών και δυστυχημάτων» (από άρθρο Σεβ. Μητροπολίτη Καισαριανής κ. Δανιήλ).
Με την πάροδο του χρόνου ιδρύθηκαν διάφορες εκκλησιαστικές και ιερατικές σχολές και εκκλησιαστικά φροντιστήρια.
Αργότερα ιδρύθηκε και η Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης, από την οποία αποφοιτούσαν ιεροδιδάσκαλοι, οι οποίοι επάνδρωσαν τα ακριτικά χωριά και βοήθησαν ώστε να συγκρατήσουν τα παιδιά της παραμεθορίου και να μην ερημώσουν τα σύνορα.
Ήταν οι περίφημοι παπαδάσκαλοι που κράτησαν ζωντανή την ύπαιθρο και κυρίως τις ακριτικές περιοχές και τα νησιά μας με τις μικρές ενορίες και τα μονοθέσια Δημοτικά Σχολεία.
Ωστόσο, από την μεταρρύθμιση του Ράλλη και εντεύθεν αρχίζει το ξήλωμα. Όσο κακό έκανε ο Ράλλης στην εκπαίδευση τόσον ως Υπουργός Παιδείας αλλά και ως Πρωθυπουργός αργότερα δεν το έκαναν όλες μαζί οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Μέχρι που ανέλαβε το πηδάλιο της Εκκλησίας μας ο οραματιστής, οξυδερκής, προνοητικός και διορατικός Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο οποίος επανέφερε το θέμα της ανάγκης κατάρτισης του κλήρου –κυρίως όσων δεν σπούδασαν Θεολογία- με την ίδρυση των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών.
Με ζήλο και όραμα τις δημιούργησε! Με σθένος τις διατήρησε, γιατί πραγματικά οι Εκκλησιαστικές Ακαδημίες υπήρξαν φυτώρια όπου καλλιεργήθηκαν οι ιερατικές κλίσεις των φοιτούντων και πολλοί κληρικοί όλων των βαθμίδων έχουν περάσει από τα έδρανά τους.
Τώρα; Τώρα μαθαίνουμε ότι η Κυβέρνηση έρχεται να καταργήσει αυτές τις Σχολές! Δυστυχώς ότι έχτισε με κόπο και πόνο ο μακαριστός Χριστόδουλος έρχεται να τα γκρεμίσει η σημερινή κατάσταση. Δεν ξέρω αν όλα αυτά τα ανεπίτρεπτα που κυοφορούνται τελούν υπό την ευλογία και καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.
Αν αληθεύει πραγματικά αυτό, τότε μιλάμε για άλλη μια ταφόπλακα σ’ ένα μεγαλόπνοο και επιτυχημένο έργο του Χριστοδούλου!
Επί Αρχιεπισκοπείας Ιερώνυμου έκλεισαν τα Εκκλησιαστικα Λύκεια το 2010 και τώρα πήραν σειρά οι Ακαδημίες.
Και η Σύνοδος, οι Αρχιερείς μας σιωπούν. Με την αδράνεια και τη σιωπή τους χαντάκωσαν την εκκλησιαστική εκπαίδευση και αυτό θα το πληρώσει ακριβά στο μέλλον η Εκκλησία.
Άλλο ένα … «επίτευγμα», το οποίο θα μείνει γραμμένο με τα πιο μελανά χρώματα στις δέλτους της σύγχρονης εκκλησιαστικής μας ιστορίας.
Σ’ έναν κόσμο ταραγμένο και αποπροσανατολισμένο, σε μια Ελλάδα σύγχισης, τρόμου και φόβου, το μόνο που χρειάζεται είναι ελπίδα, ενότητα και παιδεία.
Στήριξη και όχι αποδόμηση όσων καλών έργων άφησαν πίσω τους φωτισμένοι Πρωθιεράρχες όπως ο Ιερώνυμος ο Α ´, ο Χριστόδουλος κ. ά.
Η Εκκλησία οφείλει να διεκδικήσει από την Πολιτεία Σχολεία, Φροντιστήρια, Ακαδημίες που να δίνουν στην Εκκλησία κατηρτισμένους κληρικούς και στους πιστούς καλλιεργημένους Ποιμένες, ώστε να στηρίξουν και να ενισχύσουν αυτόν τον ταλαίπωρο λαό.
Οι πληροφορίες που έχουμε λένε ότι οι Ακαδημίες θα κλείσουν γιατί η Εκκλησία δεν φέρνει αντίρρηση.
Γιατί να ενδίδει σε αυτή την αθλιότητα του Υπουργείου Παιδείας;
Γιατί δεν εγείρουν φωνή διαμαρτυρίας και αντίρρησης οι Ιεράρχες μας; Και κυρίως αυτοί που οφελήθηκαν από τις Ακαδημίες και οι ίδιοι προσωπικά αλλά και κληρικοί τους! Συμφωνείτε Άγιοι Αρχιερείς με αυτή την απόφαση;
Αν όχι, να βγείτε να το πείτε.
Αν ναι, ντροπή!
