Του π. Ηλία Μάκου

Πηγή παρηγοριάς, στις δύσκολες ημέρες, που ζούμε, είναι και η Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου με τα πολλά θαύματα, που καταγράφονται από διάφορες μαρτυρίες και της οποίας τη μνήμη η Εκκλησία εορτάζει στις 28 Ιουλίου.

Παρότι στην κοινωνία του Βυζαντίου είχε επίζηλη θέση, παρότι ήταν περιζήτητη νύφη, παρότι απολάμβανε, λόγω της ευγένειας του χαρακτήρα της το θαυμασμό του κόσμου, παρότι ήταν πλούσια, εκείνη διάλεξε την ελευθερία της ψυχής.

Μετά από μια επίσκεψη στη Μονή Χρυσοβαλάντου, πήρε την καθοριστική απόφαση να μονάσει. Ὀ,τι είχε και δεν είχε τα παραχώρησε στους φτωχούς και άφησε τον εαυτό της στα χέρια του Θεού.

Άκουσε τη φωνή της συνείδησής της, που τη φύτευσε ο Θεός μέσα της και ήταν η μυστική φωνή της ψυχής της. Αυτή τη φωνή δεν μπόρεσε, ούτε ήθελε να τη σιγάσει. Με αυτή διέκρινε το καλό από το κακό. Ήταν μια φωνή, που καλλιεργήθηκε και διαφωτίστηκε με τη χάρη του Θεού.

Δεν την παρέβλεψε και δεν την περιφρόνησε τη φωνή της συνείδησης, γιατί ήξερε καλά, πως αν το έκανε θα το πλήρωνε ακριβά.

Και όχι μόνο δεν την παρέβλεψε, αλλά την έκανε ακριβέστερη και ευκρινέστερη με την άσκηση, την προσευχή και ακολουθώντας το αγαθό.

Χωρίς να το επιδιώκει όταν κοιμήθηκε η ηγουμένη του Μοναστηριού, αναδείχθηκε διάδοχός της.

Και πάλι, όπως και πριν, άφησε τον εαυτό της με ειρήνη και τέλεια εμπιστοσύνη, να φέρεται από τα κείμενα της θείας βούλησης. Ευφραινόταν η καρδιά της και το πρόσωπό της έλαμπε.

Αυτά τα κύματα δεν είναι άγρια και καταστροφικά, αλλά ήσυχα, ασφαλή και σωτήρια. Και οδηγούμενη η αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου από αυτά, έφτασε στο λιμάνι της αιώνιας ζωής, προικισμένη με το χάρισμα της θαυματουργίας.

Αυτό το χάρισμα και στις ημέρες μας αποτελεί πηγή αγιασμού και δύναμης, απαλλάσσοντας τους ανθρώπους από το πιεστικό βάρος της αμαρτίας και ανακαινίζοντας λερωμένες ψυχές.

Έτσι πάντοτε με τα θαύματά της θα γίνεται φως ιλαρό μέσα στη νύχτα του κόσμου, ένας φάρος αναμμένος, με τον οποίο πολλοί βρίσκουν το δρόμο.

Ο Θεός ζήτησε από την αγία μια θρησκευτικότητα όχι τυπική, όχι εξωτερική θρησκευτικότητα, αλλά μια θρησκευτικότητα με πηγαία, αυθόρμητη και γνήσια πίστη. Και εκείνη ανταποκρίθηκε.

Μια τέτοια πίστη μας καλεί με τα θαύματά της να αποκτήσουμε και εμείς η Αγία Ειρήνη. Πίστη, που θα βασίζεται στην ολοκληρωτική αγάπη και αφοσίωση και εμπιστοσύνη προς τον Κύριο.

Μια πίστη, που θα ξεπερνά τα όρια των αισθητών και της περιορισμένης λογικής. Πίστη, που θα μας κινητοποιεί, που θα μας μεταμορφώνει.