🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα 

Ένας από τους αεικίνητους και δραστήριους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας, με πλούσια χαρίσματα, που τολμάει να λέει δημοσίως και ευθαρσώς την γνώμη του για όλα τα προβλήματα που απασχολούν τους πιστούς και γενικότερα τον άνθρωπο, είναι κατά γενική ομολογία ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ, θα μου επιτρέψετε την έκφραση, είναι ένας μοναχικός καουμπόι της εκκλησιαστικής ζωής, που συχνά προκαλεί με τις ανατρεπτικές απόψεις του και εντυπωσιάζει με την λιπαρά θεολογική και νομική του παιδεία.

Προέρχεται από επιφανή οικογένεια νομομαθών της Πάτρας και της Εύβοιας. Ο πατέρας του υπήρξε καθηγητής της Εγκληματολογίας. Κληρονόμησε ένα σπίτι στην Κυψέλη, το πατρικό του, στο οποίο ο φθηνότερος πίνακας ανήκε στον Γύζη. Και μεγάλη κτηματική περιουσία στην Πάτρα και στην Εύβοια τα οποία χάρισε στις οικείες Μητροπόλεις Πατρών και Χαλκίδας.

Από μικρός αισθάνθηκε τον  θείο έρωτα και ενετρύφησε στα της πίστεως και της Εκκλησίας. Αφού περάτωσε τη νομική σχολή, συμφοιτητής με τον π. Πρωιυπουργό Κώστα Καραμανλή, στη συνέχεια   σπούδασε και τη Θεολογία.

Ακούγοντας κανείς να μιλά τον Σεραφείμ διαπιστώνει ότι έχει ενσωματώσει στη γνώση  του και στην προσωπικότητά του τις δύο επιστήμες. Είναι τόσες οι γνώσεις του που δεν ξέρεις αν είναι περισσότερο θεολόγος ή νομικός. Έχει ξεκάθαρες απόψεις και δεν διστάζει να τις εκφράσει μετά λόγου γνώσεως.

Έχει ασκήσει κριτική σε θέματα των σχέσεων Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, είχε παραιτηθεί από την συμμετοχή του στην Μεγάλη Σύνοδο του Κολυμπαρίου, υπεστήριζε τα συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό», ανακοίνωσε ότι δεν δέχεται σε κοινωνία τους κληρικούς των Σκοπίων, αρνείται να αναγνωρίσει την νέα Εκκλησία της Ουκρανίας κ.ά.Έχει αποστείλει πολυσέλιδη επιστολή στον Τούρκο Προέδρο Ερντογάν τον οποίο εγκαλεί για ανιστόρητες αναφορές του και για το ανοσιούργημά του να μετατρέψει την Αγιά Σοφιά σε Τζαμί.

Μπορεί να του αρέσει να χρωματίζει τα λόγια του με περισπούδαστες λέξεις και εκφράσεις αλλά το κάνει για να δείξει τον πλούτο της γλώσσας μας την οποία θεωρεί μοναδική και τη σπουδαιότερη γλώσσα σε όλο τον κόσμο. Και βέβαια, είναι άριστος χειριστής της γλώσσας μας.

Δεν σηκώνει μυιγα στο σπαθί του σε θέματα πίστεως και αρχών και το αποδεικνύει εμπράκτως. Όπως για παράδειγμα τώρα με την ψήφιση του νόμου για το γάμο των ομόφυλων  ζευγαριών.

Ένιωσε ότι οι βουλευτές της περιφέρειας του πρόδωσαν την πίστη του, τις παραδόσεις μας και τις αρχές μας. Και γιαυτό τους έχει βάλει στο ψυγείο. Δεν είναι πλέον διαχυτικός μαζί τους και δεν τους επιτρέπει να ανέλθουν στο Σολέα του ναού. Πολλοί που τον γνωρίζουν από  πολλά χρόνια λένε ότι δεν θα κρατήσει πολύ αυτή η ιδιότυπη τιμωρία γιατί κατά βάθος είναι συγχωρητικός ανθρωπος και ξέρει ότι οι πολιτικοί μας δεν λειτουργούν πάντα ως πρόσωπα αλλά ως μέλη μίας συντεταγμένης ομάδας που δεν θέλει να χάσει ψηφαλάκια. Γιαυτό πιστεύουν ότι θα έλθει η ώρα που όλα θα τα σκεπάσει η αγάπη.

Το θέμα – εκκλησιαστική αταξία που συνέβη κατά την κηδεία της μητέρας του βουλευτή Κώστα Κατσαφάδου και το οποίο το φόρτωσαν οι επιτήδειοι σε αυτόν ήταν ένα ατυχές συμβάν που είχε ως πρωταγωνιστές κληρικούς συνεργάτες του. Εκ των υστέρων και μετά την κακή  δημοσιότητα που πήρε το θέμα μετανόησε για την αντιμετώπιση που έτυχε το ξεπροβόδισμα μίας οικοδέσποινας που ήταν κοντά στην Εκκλησία. Αλλά φταίνε οι κακοί και παρορμητικοί σύμβουλοι.

Έτσι, ας μην εκπλαγούμε αν τον δούμε να προΐσταται του ετήσιου μνημοσύνου της μεταστάσης και να βγάζει πύρινο θεολογικό λόγο για τον βίο και την προσφορά της!

Είναι ευθύς στις απόψεις του. Και δείχνει την δυσαρέσκεια του όταν ενοχλείται γιαυτό αποφεύγει να γίνεται  προσβλητικός.

Όταν προσεκλήθη να τελέσει τον Αγιασμό για τα επίσημα  εγκαίνια του Εμπορικού Κέντρου του Πειραιά και έμαθε ότι θα είναι παρών και ο Πρωθυπουργός, ζήτησε να πάει την προηγούμενη μέρα να τελέσει τον Αγιασμό για να μην έλθει αντιμέτωπος με τον κ. Μητσοτάκη,γιατί δεν θα τον χαιρετούσε ή θα του έλεγε κάτι που θα προκαλούσε εκνευρισμό στην ομήγυρη και θα χαλούσε άθελά του ένα σημαντικό γεγονός για τον Πειραιά. Και οι  οργανωτές σεβάστηκαν την επιθυμία του και του έκαναν το χατήρι!

Πολλοί τον κατηγορούν για τις ιδιαίτερες σχέσεις του με τον Βαγγέλη  Μαρινάκη του Ολυμπιακού. Είναι αυτοί που πολύ θα ήθελαν να έχουν φίλο έναν ισχυρό παράγοντα του δημόσιου βίου όπως ο κ. Μαρινάκης.

Αλλά ο Σεραφείμ όταν εξελέγη Μητροπολίτης Πειραιώς παρέλαβε μία Μητρόπολη με δεκάδες προβλήματα, ελλείψεις  και απαιτήσεις. Για να μπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα που έχει κάθε μήνα (εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ) για τα Πρότυπα Σχολεία που λειτουργεί στη Μητρόπολη, για τον ραδιοφωνικό σταθμό, για τις εκδόσεις και τόσα άλλα θα έπρεπε να έχει έναν άνθρωπο για να ακουμπά για τα δύσκολα. Και τον βρήκε στον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Τον κατηγόρησαν για πριμοδότηση της άκαπνης και νεόκοπης πολιτικού  Δόμνας Μιχαηλίδου και όσο αυτή ήταν Υπ. Εργασίας και πολλά θέματα που αφορούν το Γηροκομείο Πειραιά εξαρτούντο από τους χειρισμούς της κ. Μιχαηλίδου. Όμως  πολύ γρήγορα ο Σεβ. Σεραφείμ θυμήθηκε μία παλιά ρήση του εκκλησιαστικού του Μέντορα Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ: με πολιτικούς φίλος  εύκολα δεν γίνεσαι γιατί σε χρησιμοποιούν όσο σε έχουν ανάγκη και μετά όταν εδραιωθούν σε αγνοούν και σε ξεχνούν!

Πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν τον Σεραφείμ Αρχιεπίσκοπο για την επόμενη μέρα. Ο ίδιος δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες. Δεν ορέγεται τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο την επόμενη ημέρα. Και ότι πάντα θα πρωτοστατεί στα θέματα της πίστεως και θα καταγγείλει τον οικουμενισμό και τον ενδοτισμό του Οικ. Πατριαρχείου το οποίο κρίμασιν οις οίδε Κύριος μας προετοιμάζει για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα. Ο Σεραφείμ όπως και άλλοι Αρχιερείς που σέβονται τους όρκους που έδωσαν όταν χειροτονούνταν εξέφρασαν ευθέως την αντίθεση τους. Και ελπίζουμε ότι αυτή η πρώτη αντίδραση υπήρξε το ανάχωμα που έθαψε την αρρωστημένη αυτή απόπειρα! Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια. Ο Σεραφείμ πάντως σε ιδιαίτερες συνομιλίες για το θέμα αυτό ήταν σαφής: αν είναι να ζήσω κάτι τέτοιο δεν θα μείνω στη θέση μου. Θα έχω αποσυρθεί ως Μοναχός στη Μονή της Μετανοίας μου ή στο Άγιο Όρος.

«Το πολίτευμα της Εκκλησίας μας είναι επισκοποκεντρικό»έχει πει ο Μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ. Ίσως γιαυτό και η διοίκηση της Εκκλησίας μας εν τω συνόλω της είναι Αρχιεπισκοπικοκεντρική αφού ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος κάνει ο,τι θέλει. Και στα 17 περίπου χρόνια που είναι Αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος το εμπεδώσαμε καλά.

Ως επίσκοπος της Εκκλησίας μας,  ο Σεβ. Πειραιώς είναι διάδοχος των Αποστόλων και διαχειρίζεται την Χάρη του Θεού, ως «πιστός και φρόνιμος οικονόμος». Και έχει μία αξιοζήλευτη Μητρόπολη με πλούσιο λειτουργικό έργο, κατηχητικό έργο με τα εκπαιδευτήρια, τον ραδιοφωνικό σταθμό και τις εκδόσεις, αλλά δεν υστερεί και στο δευτερεύον έργο της Εκκλησίας που είναι η φιλανθρωπία.Χωρίς να είναι απομονωμένος επισκέπτεται συχνά τις Μητροπόλεις που τον προσκαλούν να λάβει μέρος στις εορτές τους όπως και ο ίδιος προσκαλεί στην Μητρόπολη Πειραιώς Αρχιερείς. Γιαυτό και είναι συμπαθής και αποδεκτός από όλους.

Ο Σεραφείμ στις εκλογές που έγιναν την Παρασκευή από την Ιεραρχία προώθησε ένα δικό του παιδί τον π. Νήφωνα Καπογιάννη  σε Επίσκοπο. Η χαρά και η ικανοποίηση ήταν έκδηλη στο πρόσωπο του και αποτελούν την αφορμή για να παρουσιάσουμε αυτές τις απόψεις. Με τον Σεραφείμ ασχολήθηκα ξανά όταν ήταν να διαδεχθεί τον Γέροντα Πειραιώς Καλλίνικο. Και σήμερα Γέροντας ο ίδιος, καμαρώνει ένα πνευματικό του παιδί  τον π. Νήφωνα στο  ύπατο της Αρχιερωσύνης αξίωμα, ο οποίος θα του σταθεί αρωγός και πολύτιμος συμπαραστάτης ακόμη περισσότερο με την χάρη της αρχιεροσύνης που έλαβε.