Τά παραπάνω λόγια, μεταξύ τῶν ἂλλων, εἶπε ἀπευθυνόμενος στούς Μαθητάς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείο Πατρῶν, στήν Ἑορτή πού παρουσίασαν στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο, μέ τήν εὐκαιρία τῆς Ἐθνικῆς Ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940.
Τά παιδιά μέσα ἀπό ποιήματα, πεζεογραφήματα, διηγήματα, μαρτυρίες Ἀγωνιστῶν τοῦ 1940 καί προβολές, ζωντάνευαν τίς ἡρωϊκές καί ἒνδοξες σελίδες πού ἒγραψαν οἱ Ἓλληνες μέ τό αἷμα τους, ἀντιστεκόμενοι στόν φασισμό καί στόν ναζισμό καί ὑπερασπιζόμενοι τήν ἐλευθερία καί τήν τιμή ὡς καί τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς Πατρίδος μας.
Συγκινητικό ἦτο τό ὃλο κλῖμα καί μάλιστα τά παιδιά ζοῦσαν στήν κυριολεξία τά γεγονότα.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἐπήνεσε τόν Διευθυντή τοῦ Σχολείου, τούς Καθηγητάς καί ὃλους τούς Μαθητάς καί τίς Μαθήτριες γιά τίς δραστηριότητές τους, γιά τήν ἀφοσίωσή τους στήν Ἐκκλησία καί γιά τήν βαθειά ἀγάπη τους στήν Ὀρθόδοξη αἱματοποτισμένη Πατρίδα μας.
Ἐπίσης τούς ἐπήνεσε γιά τίς ἐπιδόσεις τους στά μαθήματα καί εὐχήθηκε νά ἀναδειχθοῦν ἀντάξιοι συνεχιστές τῆς θυσίας τῶν ἡρώων τοῦ ἒπους τοῦ ’40, διατηρώντας ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, τήν ἱερά παρακαταθήκη πού μᾶς ἂφησαν ἐκεῖνοι.
Στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο, παρουσιάζεται ἒκθεση μέ φωτογραφικό καί ἂλλο ὑλικό, τῆς ἐποχῆς τοῦ ’40 (Ἐφημερίδες, κείμενα κ.λ.π.) τήν ὁποία ἐπιμελήθηκε ὁ κ. Μιχάλης Ἀνετόπουλος, ἀπόστρατος Ἀξιωματικός, πατέρας μαθητοῦ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου.
