Συνέντευξη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου στόν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό «Ράδιο Γάμμα» τῶν Πατρῶν καί στόν Δημοσιογράφο Μιχαήλ Μπαϊρακτάρη (Τετάρτη 6.5.2020).

          1) Γιά τήν στάση τῆς Ἐκκλησίας κατά τήν περίοδο αὐτή ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε:

Ἡ Ἐκκλησία ἒκαμε μιά πολύ μεγάλη θυσία, μάλιστα ἐνῶ συνέπεσε ἡ κρίση τοῦ λεγομένου νέου κορωνοϊοῦ μέ τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, τό Ἃγιον Πάσχα καί τήν Ἑβδομάδα τῆς Διακαινησίμου.

          Παρ’ ὃτι τά μέτρα ἦτο αὐστηρά, ὁ Λαός μας ἐπέδειξε σύνεση καί ὑπευθυνότητα. Ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετώπισε τό θέμα αὐτό, βάσει τῶν ἐκτιμήσεων τῶν εἰδικῶν καί τῆς ὃλης πορείας τῆς νόσου μέ σοβαρότητα καί θυσιαστική διάθεση, κατελθοῦσα στήν κυριολεξία, μέχρις Ἃδου ταμείων, ὡς εἶπα καί πρό ἡμερῶν σέ κάποια ἂλλη συνέντευξη.

          Γιά μιά ἀκόμη φορά ἡ Ἐκκλησία ἒσωσε τόν Λαό της, τούς ἀνθρώπους ὃλους μέ τήν σώφρονα καί θυσιαστική στάση της. Πιστεύομε ὃτι ἀναγνωρίζεται καί θά ἀναγνωρισθῇ καί στήν συνέχεια αὐτή ἡ μεγάλη προσφορά τῆς μητρός μας Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐπιτρέψατε μου νά ἐκφράσω τίς εὐγνώμονες εὐχαριστίες μου πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό διότι κατ’ αὐτόν τόν καιρό ξεπέρασαν τά ὃρια τῆς πνευματικῆς τους ἀντοχῆς.

          Ἐμεῖς μέ τούς λόγους τῆς πατρικῆς μας ἀγάπης καί ἀπό τά τρίσβαθα τῆς καρδιᾶς μας κρατήσαμε σέ πνευματική ἐγρήγορση τόν Λαό καί μέσα ἀπό τίς Ἱερές Ἀκολουθίες στίς ὁποῖες προσευχητικά συμμετεῖχαν ἀπό τό σπίτι τους οἱ πιστοί καί οἱ ὁποῖες μετεδίδοντο ἀπό τά τοπικά Ἐκκλησιαστικά Μ.Μ.Ε., τηλεόραση «ΛΥΧΝΟΣ» καί ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως «Ἀποστολική Ἐκκλησία τῶν Πατρῶν» καί ἀπό τά ἂλλα τοπικά, δώσαμε παρηγοριά καί πνευματική ἀναψυχή στούς ἀδελφούς μας ὂχι μόνο, σέ τοπικό ἐπίπεδο, ἀλλά καί γενικώτερα. Αὐτό ἒγινε καί σέ γενικώτερο ἐπίπεδο ἀπό τήν Ἐκκλησία.

          2) Γιά τήν ἂρση τῶν μέτρων πού ἀφοροῦν στήν Ἐκκλησία ὁ Σεβασμιώτατος, εἶπε:

          Βεβαίως καί ἀνέμενε τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας τήν ἂρση τῶν μέτρων γιά τήν Ἐκκλησία, διότι δέν ἦτο δυνατόν νά ἀντέξουν ἂλλο οἱ πιστοί τά ὂντως αὐστηρά περιοριστικά μέτρα, ὡς πρός τήν εἲσοδό τους στούς Ἱερούς Ναούς καί τήν συμμετοχή τους στήν λατρευτική ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαιτέρως στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, δεδομένου ὃτι θά γινόταν σταδιακή ἂρση τῶν μέτρων γενικώτερα.

          Ἂν δέν συνέβαινε αὐτό, σᾶς διαβεβαιῶ, ὃτι δέν θά μπορούσαμε νά κρατήσωμε, ἂλλο, τό Λαό μακρυά ἀπό τήν Θεία Λατρεία. Καί αὐτό θά ἦτο, πιστέψτε με, πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο ἀπό ὃλους μας. Ξέρετε, ἂν ἒχῃς ἓνα τόξο καί τό τεντώσης πολύ, θά σπάσῃ. Αὐτό θά συνέβαινε, ἂν δέν φρόντιζε ἰδιαίτερα ὡς πρός  τό θέμα αὐτό ἡ Κυβέρνηση.

 Καταλυτικό ρόλο ἒπαιξε ἡ Ἐπιστολή τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Ἱερωνύμου πρός τόν Πρωθυπουργό καί ἂλλους ἀποδέκτας, διά τῆς ὁποίας ἐτίθετο τό ζήτημα τῆς ἐπαναλειτουργίας τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί ἐγένοντο συγκεκριμένες προτάσεις. Μιά ἐπιστολή, ἓνα ρεαλιστικό κείμενο, πού ἀποτύπωνε τήν ἀλήθεια καί τήν δυσκολία τῶν πραγμάτων.

          Ἒχομε λάβη ὃλα τά ἀπαραίτητα μέτρα γιά τήν ὑποδοχή τῶν πιστῶν στούς Ἱερούς Ναούς. Ἒχομε δώσει τίς ἀπαραίτητες ὁδηγίες στούς Ἱερεῖς καί στό προσωπικό τῶν Ναῶν. Ὃμως ἐκεῖνο πού μᾶς συγκινεῖ εἶναι ἡ ὡριμότης τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἀντιμετωπίζουν τήν ὃλη κατάσταση, ὡς νά ἒχουν εἰδικῶς ἐκπαιδευθῆ.

          Μᾶς συγκινεῖ ἡ λαχτάρα τῶν Χριστιανῶν μας νά εἰσέλθουν στό Ναό, οὐσιαστικά νά εἰσέλθουν στό σπίτι τους. Ὃλο αὐτό τόν καιρό ἦτο μακρυά ἀπό τό σπίτι τους. Ὁ Ἱερός Ναός εἶναι ὁ φυσικός χῶρος πού ζεῖ πνευματικά καί ἀναπνέει ὁ πιστός.

          3)Γιά τό θέμα τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὁ Σεβασμιώτατος ἀπήντησε:

Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι ὁ πυρήνας τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ ἲδια ἡ πίστη μας. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὁ ἲδιος ὁ Χριστός. Δέν κοινωνοῦμε ἂρτου καί οἶνου, ἀλλά κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἷματος τοῦ Κυρίου μας. Δέν τίθεται ὑπό ἀμφισβήτηση τό θέμα αὐτό. Εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι Μυστήριο. Τό Μυστήριο δέν συλλαμβάνεται, οὒτε ἐξηγεῖται ἀπό τήν ἀνθρώπινη λογική. Ἡ Θεία Εὐχαριστία εἶναι θαῦμα. Τό θαῦμα τελεῖται σέ συγκεκριμένο χωροχρόνο, ἀλλά εἶναι γεγονός ὑπέρ φύσιν, ὑπέρ λόγον καί ὑπέρ ἒννοιαν, ὡς διδάσκει ἡ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἒτσι λειτουργεῖ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ δηλ. ἡ Ἐκκλησία μας δυό χιλιάδες καί πλέον χρόνια, τώρα.

          Βεβαίως οὒτε κἂν θέτομε πρός συζήτηση τόν τρόπο μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας. Αὐτός ὁ τρόπος εἶναι ὁ ἱερῶς παραδεδομένος, ἀπό τούς  Ἁγίους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐπί αἰῶνες καί οὐδέποτε ὑπῆρξε ἡ παραμικρά ὂχι ἁπλῶς ἒνδειξη, ἀλλά ὑπόνοια περί μεταδόσεως ἀσθενειῶν ἀπό τήν Θεία Κοινωνία. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ἐφόδιον ζωῆς. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ζωή.

          4)Γιά ὃσους μιλοῦν ὑποτιμητικά γιά τήν Θεία Κοινωνία, ὁ Σεβασμιώτατος ἐδήλωσε:

          Ὁποιοσδήποτε ἂνθρωπος ἒχει τό δικαίωμα καί τήν ἐλευθερία  νά μή πιστεύῃ. Νά μή προσέρχεται στό Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας. Οὐδείς ὃμως ἒχει τό δικαίωμα νά μή σέβεται τήν πίστη τῶν ἂλλων, τήν πίστη ἑκατομμυρίων Ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἀνά τόν κόσμο. Ὃποιος δέν σέβεται τήν πίστη οὒτε δημοκρατική σκέψη καί παιδεία διαθέτει οὒτε τόν ἲδιο τόν ἑαυτό του σέβεται. Καί βεβαίως στό πλαίσιο αὐτό οὐδείς ἒχει τό δικαίωμα νά διακωμωδῇ τήν πίστη, ὂχι μόνο τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλά καί ὁποιαδήποτε θρησκείας.

          5)Ἐρωτηθείς γιά τό ἒργο ἀγάπης τῆς  ἀγάπης τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας γενικῶς καί κατά τήν παροῦσα κρίσιμη περίοδο ὁ Σεβασμιώτατος ἐτόνισε:

Τό ἒργο τῆς Ἐκκλησίας πρωτίστως εἶναι νά τελῇ τήν Θεία Λειτουργία, ὣστε νά κοινωνοῦν οἱ πιστοί τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἳματος τοῦ Κυρίου . Μετά τό Μυστήριο αὐτό, ἡ Ἐκκλησία διακονεῖ καί τίς ἂλλες ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου ἀφοῦ, ὁ ἂνθρωπος εἶναι διφυής, δημιουργημένος ἀπό τόν Θεό ὡς ψυχοσωματική ὀντότης.

          Πρίν σᾶς πῶ γενικῶς γιά τό κοινωνικό ἒργο τῆς Μητροπόλεως, θά σᾶς πῶ ὃτι κυρίως κατ’ αὐτήν τήν περίοδο, οἱ δομές τῆς ἀγάπης τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας λειτούργησαν μέ ὃλα τά προβλεπόμενα μέτρα καί τίς ὑποδείξεις τῶν εἰδικῶν καί γιά τήν προστασία τῶν ἐργαζομένων καί τῶν ἐθελοντῶν, ἀλλά καί τῶν ὠφελουμένων.

          Ἡ ἀγάπη προσφέρεται στούς ἀδελφούς μας τούς ἐλαχίστους ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας. Πρωτίστως προσφέρεται ὡς προσευχή βαθειά καί καρδιακή. Βεβαίως καί ὡς προσφορά σέ ὁποιαδήποτε ἂλλο ἐπίπεδο ἒχουν ἀνάγκες οἱ ἀδελφοί μας.

          Ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας ἀγκαλιάζει ὃλους τούς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐμπερίστατοι, εἲτε εἶναι Πατρινοί, εἲτε ἀπό ἂλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ κόσμου, ἀδιακρίτως, φυλῆς, χρώματος, θρησκεύματος, φύλου, ἡλικίας, ὡς ἒχομεν πάλιν καί πολλάκις τονίσει.

          Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία διαθέτει:

 α) τήν κεντρική δομή τῶν συσσιτίων καί τίς Ἐνοριακές δομές, ἀπό τίς ὁποῖες ὠφελοῦνται πάνω ἀπό 2000 ἂνθρωποι.

          β)Τήν Φοιτητική Ἑστία

          γ)Τήν μαθητική Ἑστία

          δ)Τόν ξενῶνα φιλοξενίας ἀπόρων ἀσθενῶν

          ε)Τήν βοήθεια στό σπίτι

          στ)Τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο καί τά Ἐνοριακά

          ζ)Τό Ταμεῖο Ὑποτροφιῶν γιά Φοιτητάς

          η)Τό κελάρι ἀγάπης

          θ)Τήν τράπεζα αἳματος καί ἂλλες δομές.

          Νά σημειώσωμε ὃτι  ὃλες οἱ Ἱερές Μητροπόλεις ἒχουν ἀνάλογες δομές, ἐνῶ κατ’ ἒτος δημοσιεύεται ὁ γενικός ἀπολογισμός γιά τό Φιλανθρωπικό ἒργο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

          Εὐχαριστοῦμε ὃλους ὃσοι μᾶς ἐνισχύουν στήν προσπάθεια αὐτή τῆς ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπο, ἡ ὁποία εἶναι προσφορά πρός τόν ἲδιο τόν Θεό.

          Εὐχαριστῶ τούς ἐθελοντάς καί τίς ἐθελόντριες πού κάθε ἡμέρα καί κατά τήν περίοδο αὐτή προσέφεραν τά δῶρα τῆς καρδιᾶς τους, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος.