Το διήμερο 30 και 31 Μαΐου πανηγυρίζει η Ιερά Μονή Αγίων Πατέρων Σχιστού Περάματος της Μητροπόλεως Νικαίας, με την ευκαιρία της μνήμης των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, που έχει θεσπίσει η Εκκλησία μας να εορτάζονται την Ζ΄ Κυριακή από του Πάσχα.
Στον Πανηγυρικό Εσπερινό που τελέσθηκε σήμερα το απόγευμα προέστη ο κτήτορας της Μονής, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος ο οποίος κήρυξε και τον Θείο Λόγο, συμπροσευχομένων του Καθηγουμένου και της Αδελφότητος της Μονής και με την παρουσία νέων από τις ενοριακές κατηχητικές συνάξεις και χριστιανών από όλη τη Δυτική Αττική.
Να σημειωθεί ότι η Ιερά Μονή ανεγέρθηκε επί του ιστορικού όρους Αιγάλεω σε μία πενταετία, από το έτος 2004 έως το 2009, με πρωτοβουλία, έμπνευση και επίβλεψη του Μητροπολίτου Νικαίας κ. Αλεξίου, του οποίου υπήρξε όραμα από την αρχή της Ποιμαντορίας του. Το 2009 εγκαινιάσθηκε και από τότε, με το καθημερινό λειτουργικό της πρόγραμμα, έχει γίνει πνευματική κυψέλη για τους πιστούς κάθε ηλικίας, που έχουν αγαπήσει το Μοναστήρι και συρρέουν εκεί για πνευματική και υλική στήριξη, στα ποικίλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Ο Πανηγυρικός Εσπερινός ολοκληρώθηκε με το παραδοσιακό μοναστηριακό κέρασμα σε όλους τους προσκυνητές.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Ὅλην συγκροτήσαντες τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμην,
καί τῶ Θείῳ Πνεύματι συνδιασκεψάμενοι τό μακάριον
καί σεπτόν Σύμβολον, οἱ σεπτοί Πατέρες, θεογράφως διεχάραξαν…»
(ὕμνος τῶν Αἴνων)
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Οἱ 318 Θεοφόροι Πατέρες, τούς ὁποίους τιμᾷ σήμερα ἡ Ἐκκλησία, μετά ἀπό προσευχή στόν Τριαδικό Θεό, ξεπέρασαν τοπικά ὅρια καί προσωπικές αὐτοαναγορεύσεις, καί συγκρότησαν τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας ἀπό τίς 14 Ἰουνίου ὥς τίς 25 Αὐγούστου τοῦ 325, γιά νά ἀντιμετωπίσουν μιά δογματική ἀναταραχή στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, πού κινδύνευε νά θέσει τούς πιστούς ἔξω τῶν ὁρίων τῆς ἐλπίδας, καί κατεδίκασαν τήν αἵρεση τοῦ βλάσφημου Ἀρείου. Αὐτός ὁ αἱρεσιάρχης εἶχε ἐντάξει τίς κακοδοξίες του στήν ποιητική του συλλογή «ΘΑΛΕΙΑ». Οἱ
ἄνθρωποι, ἀπολαμβάνοντας τήν ποίηση, δηλητηριάζονταν ἀπό τίς κακοδοξίες του, χωρίς ἴσως νά τό κατανοοῦν.
Οἱ Θεοφόροι πατέρες τῆς Α΄Συνόδου, ἐπιτέλεσαν σημαντικό ἔργο, πού ἐξειδικεύεται σέ τρεῖς τομεῖς:
α) Κατεδίκασαν τήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου καί διετύπωσαν τό πρῶτο μέρος τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως,
β) Διευθέτησαν τρία σχίσματα πού ταλάνιζαν τήν Ἐκκλησία,
γ)Ἐξέδωσαν 20 ἱερούς κανόνες, γιά τήν καλύτερη διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας.
Τό σημαντικό ἔργο τῆς Α΄ Μεγάλης Συνόδου ἔχει ἐξαρθεῖ πολλές φορές. Ἐμεῖς σήμερα θά ἑστιάσουμε στήν κοινή ἀντίληψη καί ἀντιμετώπιση. Ὑπῆρχαν τότε, ὅπως καί πάντοτε, διεκεκριμένοι Πατέρες εἴτε στήν ποιμαντική διακονία εἴτε στήν ῥητορική δεινότητα εἴτε στή συγγραφική παραγωγή εἴτε, τέλος, διακονοῦντες στήν Αὐλή τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας. Οὐδείς, ὡστόσο, τόλμησε νά προχωρήσει μόνος του στήν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος, χρησιμοποιώντας ἕνα ἤ περισσότερα προσόντα πού ἐνδεχομένως κατεῖχε. Δέν προβλήθηκε κάποια αὐθεντία ἀλλά ἔγινε δεκτό μέ ταπείνωση ὅτι ἡ διαβούλευση τῶν πολλῶν ὑπηρετεῖ καλύτερα τήν ἀγωνιώδη προσπάθεια ἀνεύρεσης τῆς ἀλήθειας. Καί βέβαια ἡ διαβούλευση αὐτή ἔγινε ὑπό τήν πνοή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἡ σύναξη τῶν πολλῶν, μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Παναγίου Πνεύματος συνιστᾶ ἐφαρμογή τῶν λόγων τοῦ Κυρίου: «Οὗ εἰσί δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμί ἐν μέσῳ αὐτῶν» (Μτθ. 18, 20). Τό Ἅγιο Πνεῦμα, μοιράζοντας τά χαρίσματα, ἑνώνει τούς ἀνθρώπους. «Ἑνί ἑκάστῳ ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφ. 4, 7). Ὅλοι εἴμαστε «Σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους» (Α΄ Κορ. 12, 27). Συμβαίνει δηλαδή στήν Ἐκκλησία καί στήν κοινωνία ὅ, τι καί στό ἀνθρώπινο σῶμα, τοῦ ὁποίου ὅλα τά μέλη εἶναι πολύτιμα μονάχα στό βαθμό πού συνεργάζονται καί διατηροῦν τή ζωή. Στόν πνευματικό χῶρο ἡ διεκδίκηση τῆς ὁλότητας ἴσως συνιστᾷ βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι εἶδαν τόν ῥόλο τους οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Α΄ Συνόδου καί καθιέρωσαν τή Συνοδικότητα ὡς τρόπο διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας, μάλιστα σέ ἐποχή πού ἡ κοσμική ἐξουσία πρόβαλε τήν ἀρχή «ὅπερ ἐγώ βούλομαι, τοῦτο κανών νομιζέσθω»»
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ταπεινός διάδοχος τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ καί τῶν λοιπῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, θεώρησα ἐξαρχῆς χρέος μου νά τιμήσω τούς Ἁγίους Πατέρες ὄχι μόνο μέ λόγους καί προτροπές ἀλλά καί μέ πράξη, ἡ ὁποία θά διατηροῦσε στόν αἰῶνα τή μεγαλύτερη δυνατή Λατρεία στόν Θεό καί τήν τιμή τῶν Ἁγίων Πατέρων. Μέ θερμές προσευχές, μέ πολλές προσωπικές θυσίες, ἀλλά καί μέ τή δική σας συνδρομή, οἰκοδομήθηκε στό
Σχιστό Περάματος ἡ Ἱερά καί Σεβασμία Μονή τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων, τόπος ἐφεξῆς συνεχοῦς Θείας Λατρείας καί ἀναψυχῆς. Εἶμαι δέ ἰδιαίτερα ἱκανοποιημένος γιατί ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ ποιμνίου μου ἕλκει τήν καταγωγή ἀπό τίς Ἀλησμόνητες Πατρίδες, ὅπου μεγαλούργησαν οἱ ἱεροί Πατέρες, στούς ὁποίους δέομαι ἀκατάπαυστα νά μεσιτεύουν γιά ὅλους μας. Ἀμήν.
Χρόνια Πολλά καί Εὐλογηµένα
