Του π. Ηλία Μάκου
Μια, πραγματικά, χαριτωμένη εικόνα. Παιδάκια του Νηπιαγωγείου φυτεύουν δένδρα στο προαύλιο ναού, έχοντας στη μέση τον ιερέα.
Πρόκειται για τα παιδιά του Νηπιαγωγείου “Πνοή Αγάπης” στην Καβάγια Αλβανίας και κάνουν φύτευση στο ναό του αγίου Νικολάου.
Τι όμορφη η συντροφιά των παιδιών, που με τον κληρικό κάνουν ένα έργο προσφοράς στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.
Όποια δημιουργική παρέμβαση για προστασία της φύσης είναι αναγκαία, γιατί στο κύλισμα του χρόνου βλέπουμε τη φθορά και την αλλαγή, που γίνεται γύρω μας.
Αλλά το κυριότερο αυτά τα παιδάκια έχουν ανάμεσά τους το μεγάλο Φίλο τους, τον Χριστό. Και γι’ αυτό έχουν φως στα πρόσωπά τους.
Ο Φίλος τους ο Χριστός νιώθουν, αν και είναι πολύ μικρά, ότι είναι φίλος δυνατός, στοργικός, αληθινός, για τώρα και για πάντα.
Είναι μαζί τους στο σπίτι, στο δρόμο, στο παιχνίδι, παντού. Και είναι τούτη η Φιλία ο πιο σίγουρος τρόπος, για ν’ ανεβαίνουν μέρα με τη μέρα όλο και με πιο σταθερό βήμα και χαρούμενη καρδιά τον ανηφορικό δρόμο, που οδηγεί στις ολόφωτες κορφές της αρετής και της προόδου.
Αγωνιστικό πνεύμα, αξίζει, να φιλοδοξούν τα παιδιά. Γιατί ακόμη από το Νηπιαγωγείο αρχίζουν τη μάχη στο στίβο της ζωής.
Για να ανεβούν όλο και ψηλότερα τα σκαλοπάτια της αγάπης, της καλοσύνης της τιμιότητας και της ειλικρίνειας.
Γι’ όλα αυτά τα γυμνάσματα, που δεν είναι και τόσο εύκολα, χρειάζεται καθημερινή άσκηση, θέληση, ενθουσιασμός.
